Με βαθιά κατάνυξη εκατοντάδες πιστοί συνέρρευσαν χθες στον ιερό ναό στο Προκόπι της βόρειας Εύβοιας για να τιμήσουν τη μνήμη του θαυματουργού οσίου, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαΐου
Με τα μάτια βουρκωμένα από το δέος και με βαθιά κατάνυξη, όσοι πιστοί ελπίζουν σε ένα θαύμα συνέρρευσαν κατά εκατοντάδες στον Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννη του Ρώσσου, για να τιμήσουν τη μνήμη του θαυματουργού οσίου, που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαΐου. Σε κλίμα μεγάλης συγκίνησης, πλήθος κόσμου ξεκίνησε από χθες τα ξημερώματα με τα πόδια από τα Ψαχνά, ακόμη και από τη Χαλκίδα, και έφτασε στο Προκόπι της βόρειας Εύβοιας προκειμένου να εκπληρώσει τα τάματά του. Το πρωί τελέστηκε το αρχιερατικό συλλείτουργο και ακολούθησε η λιτανεία του ιερού σκηνώματος του οσίου Ιωάννη με κάθε εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια και τάξη.
Μέγιστη στιγμή για τους απανταχού χριστιανούς αποτέλεσε η επιστροφή τμήματος της δεξιάς χειρός του αγίου Ιωάννου του Ρώσσου, η οποία επανενώθηκε με το άφθαρτο σκήνωμα. Η άφιξη της χειρός στον ιερό ναό έγινε το απόγευμα της Κυριακής, παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Ιερωνύμου, του Μητροπολίτου Χαλκίδος Χρυσοστόμου, αλλά και κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως, με το πλήθος που κατέκλυσε το ναό εν όψει της γιορτής του αγίου να παρακολουθεί συγκινημένο τη λαμπρή τελετή.
Πρόκειται για ένα τμήμα (μέρος της παλάμης και των δακτύλων) που είχε καταλήξει σε μια οικογένεια, η οποία το φύλαξε με ευλάβεια και αγάπη επί δεκαετίες. Με αφορμή τη φετινή επέτειο των 100 ετών από την έλευση του ιερού σκηνώματος στην Εύβοια από το Προκόπι της Καππαδοκίας, η οικογένεια αυτή αποφάσισε να το παραχωρήσει στο ιερό προσκύνημα, ώστε να γίνει η επανένωση του χεριού με το υπόλοιπο σκήνωμα. Ενα άλλο τμήμα από το δεξί χέρι του αγίου δωρήθηκε το 1881 στη Μονή Παντελεήμονος του Αγίου Ορους για τη συνδρομή της στην κατασκευή του Ιερού Ναού Aγίου Ιωάννη του Ρώσσου στην Καππαδοκία και βρίσκεται ακόμη εκεί.
H διαδρομή του σκηνώματος
Η μακρά διαδρομή του σκηνώματος του αγίου ξεκινά το 1773, οπότε έγινε εκταφή του λειψάνου του, το οποίο ήταν ακέραιο και ευωδίαζε. Αμέσως τοποθετήθηκε σε λάρνακα στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, στο Προκόπι της Μικράς Ασίας, όπου συχνά κατέφευγε ο όσιος όσο ήταν εν ζωή. Οταν Τούρκοι στρατιώτες λεηλάτησαν την περιοχή, εισέβαλαν και στον ναό του Αγίου Γεωργίου, άναψαν φωτιά στο προαύλιό του και έριξαν το λείψανο για να το κάψουν, αλλά εκείνο δεν έπαθε το παραμικρό!
Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, τον Οκτώβριο του 1924, οι ξεριζωμένοι κάτοικοι του Προκοπίου πήραν μαζί τους ως πολύτιμο κειμήλιο το λείψανο για να τους προστατεύει. Οταν εγκαταστάθηκαν στην Εύβοια, δημιούργησαν το Νέο Προκόπιο και έστησαν τον μεγαλοπρεπή Ιερό Ναό Αγίου Ιωάννου του Ρώσσου, όπου βρίσκεται το λείψανό του, το οποίο προσκυνούν αμέτρητοι πιστοί.
Ο Αγιος Ιωάννης ο Ρώσσος, ο οποίος θεωρείται θαυματουργός, με πολλές μαρτυρίες να κάνουν λόγο για τη βοήθεια που προσφέρει στην ίαση ασθενειών, γεννήθηκε σε ένα χωριό της λεγομένης Μικράς Ρωσίας, περί το 1690 μ.Χ., από ευλαβείς και ενάρετους γονείς. Κατετάγη στον στρατό του Μεγάλου Πέτρου και πήρε μέρος στον ρωσοτουρκικό πόλεμο (1710-1711), κατά τη διάρκεια του οποίου αιχμαλωτίστηκε. Στη συνέχεια πουλήθηκε ως σκλάβος σε Τούρκο αξιωματικό (ίππαρχος) που καταγόταν από το χωριό Προκόπι της Μικράς Ασίας. Ο Τούρκος αξιωματικός μετέφερε τον άγιο στο Προκόπι και εκεί προσπάθησε, όπως συνηθιζόταν τότε, να τον πείσει να αλλαξοπιστήσει. Ομως ο άγιος αντιστάθηκε σθεναρά σε όλες τις προσπάθειες του Τούρκου, με αποτέλεσμα εκείνος να τον αφήσει να διατηρήσει την πίστη του.
Οι συνθήκες διαβίωσης του αγίου ήταν πολύ σκληρές. Κοιμόταν στον στάβλο του αφεντικού του, μαζί με τα ζώα, των οποίων τη φροντίδα είχε αναλάβει, έτρωγε ελάχιστα, τα ρούχα του ήταν φτωχικά και ήταν αναγκασμένος να περπατά χωρίς υποδήματα. Σε αυτόν τον στάβλο προσευχόταν, ενώ τα βράδια συχνά επισκεπτόταν μια εκκλησία που ήταν εκεί κοντά, αφιερωμένη στον άγιο Γεώργιο. Δουλεύοντας την ημέρα και προσευχόμενος τη νύχτα έζησε το υπόλοιπο του βίου του, έως τις 27 Μαΐου 1730, οπότε αναπαύτηκε σε ηλικία 40 χρόνων.
Μ.Η.Τ. 232120