Κατά τη διάρκεια της πανδημίας οι πολίτες αναγκάστηκαν να μεταφέρουν τη ζωή τους από τον πραγματικό χώρο στο εικονικό περιβάλλον
Παρατηρούμε όλοι με μεγάλη αγωνία τις θερμές γεωπολιτικές εξελίξεις που σημειώνονται τόσο στην ανατολική Ευρώπη (ρωσο-ουκρανική εμπόλεμη σύγκρουση) όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, όπου διαδραματίζονται πρωτοφανή γεγονότα, τα οποία προλειαίνουν το έδαφος για την επικράτηση της «αιώνιας ειρήνης», αλλά ενδεχομένως να οδηγήσουν στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή σε ένα δεύτερο φονικότερο ημίχρονο ένοπλης αντιπαράθεσης μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν.
- Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης,
δικηγόρος Αθηνών
Την ίδια στιγμή, γινόμαστε μάρτυρες ενός οργανωμένου και ταυτόχρονα σιωπηλού σχεδίου εποικισμού και δημογραφικής αλλοίωσης του ελληνικού πληθυσμού, το οποίο υλοποιείται με τη μαζική και αθόρυβη εισβολή χιλιάδων παράνομων μεταναστών.
Η κατάσταση αυτή εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την κοινωνική ασφάλεια, συνοχή και σταθερότητα, καθώς κρίνεται πολύ πιθανό ανάμεσα στον τεράστιο αυτό όγκο της εργαλειοποιημένης δυστυχίας να έχουν παρεισφρήσει και ακραία στοιχεία ισλαμικής βίας, και επομένως καλούμαστε όλοι να βρισκόμαστε σε κατάσταση αυξημένης εθνικής επιφυλακής.
Μέσα σε αυτό το ζοφερό και εκρηκτικό γεωπολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον προστίθεται και η έκδοση του προσωπικού αριθμού, ευελπιστώντας ότι δεν θα καθυστερήσει η ενεργοποίηση των πνευματικών νόμων που θα λυτρώσει τον σύγχρονο άνθρωπο από την ύπουλη παγίδα της αριθμοποίησης.
Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η νομοθέτηση του προσωπικού αριθμού ως υποχρεωτικού στοιχείου για την επαλήθευση της ταυτότητας των φυσικών προσώπων έρχεται σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία οι ατομικές και συλλογικές αντιστάσεις των πολιτών έχουν σχεδόν εξουδετερωθεί, ενώ η κοινωνία έχει εισέλθει σε μια κατάσταση προϊούσας πνευματικής και ηθικής αποσύνθεσης.
Η στάση της Εκκλησίας
Σήμερα, οι περισσότεροι από εμάς στεκόμαστε απαθείς και αδιάφοροι, παρακολουθώντας την Ελλάδα να γκρεμίζεται, την πίστη να χάνεται, την αλήθεια της Ορθοδοξίας να σχετικοποιείται, και όχι μόνο δεν αντιδρούμε, αλλά προσποιούμαστε ότι δεν συμβαίνει το παραμικρό και βυθιζόμαστε στον μικρόκοσμο της ψεύτικης ζωής μας.
Οι άνθρωποι φαίνεται να έχουν χάσει την εσωτερική φωνή της συνειδήσεώς τους, αδυνατώντας να διακρίνουν το καλό από το κακό, το γλυκό από το πικρό, το όμορφο από το άσχημο, ενώ την ίδια στιγμή καταφεύγουν σε ένα ατέρμονο σκρολάρισμα του κινητού τηλεφώνου, που αποδιοργανώνει τη σκέψη τους και τους ωθεί στην αδιαφορία και την κοινωνική παθητικότητα.
Οι πολίτες, παραμένοντας προσκολλημένοι στις τηλεοράσεις τους, γίνονται εύκολα θύματα της τηλεοπτικής χειραγώγησης των διαπλεκόμενων Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, τα οποία όχι μόνο παραπλανούν τους πολίτες, αλλά και τους εκπαιδεύουν να είναι «υπάκουα στρατιωτάκια» στα παράνομα κελεύσματα του ψηφιακού ολοκληρωτικού κράτους.
Σε μερικά μόλις χρόνια δεν θα έχει μείνει τίποτα όρθιο. Οταν τα πάντα κατεδαφίζονται με εκπληκτική ταχύτητα και με απύθμενη σκληρότητα, εμείς επιμένουμε να ζούμε στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας, σχεδιάζοντας την έξοδο του επόμενου τριημέρου.
Την ίδια στιγμή, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος με την πρόσφατη ανακοίνωσή της για τον προσωπικό αριθμό αγνόησε παλαιότερες δικές της αποφάσεις αναφορικά με τις νέες ταυτότητες και την κάρτα του πολίτη, δίνοντας την εντύπωση ότι δεν λειτουργεί πλέον ως Θεοΐδρυτος θεσμός, αλλά ως πολιτικό κόμμα που μεταβάλλει και «εκσυγχρονίζει» τις απόψεις του.
Η Εκκλησία της Ελλάδος καταπίκρανε ακόμα μία φορά τα πιστά παιδιά της, επιβεβαιώνοντας μια δυσάρεστη αλήθεια, η οποία ήταν ήδη ορατή από την εποχή της πανδημίας: ότι δηλαδή η Εκκλησία έχει μετασχηματιστεί από φιλόστοργη Μάνα του Γένους σε κακή και άσπλαχνη μητριά που βάζει πλάτη στο εκάστοτε αφήγημα της Νεοταξίτικης Εξουσίας.
Δυστυχώς, αποδεικνύεται -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- ότι οι σύγχρονοι εκκλησιαστικοί ταγοί έχουν κάνει προ πολλού καιρού την επιλογή τους, καθώς έχουν συνταχθεί με το αλλοτριωμένο πνεύμα της διεφθαρμένης κοσμικής εξουσίας. Από ποιμένες των λογικών προβάτων του Χριστού μεταλλάχθηκαν (τον καιρό της πανδημίας) σε εμβολιοποιμένες, ενώ σήμερα στην εποχή του ψηφιακού ολοκληρωτισμού μεταβάλλονται σε διαπρύσιους κήρυκες ή σε σιωπηλούς και αδιάφορους θεατές του νέου συστήματος ηλεκτρονικής ταυτοποίησης, παρασύροντας αθώες ψυχές στην άβυσσο της απωλείας και στην παγίδα της ψηφιακής επιτήρησης.
Στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς, ο εφημεριακός κλήρος καλείται να αγνοήσει την τραγική ανακοίνωση της Εκκλησίας της Ελλάδος και να επωμιστεί τη βαριά ευθύνη για τη διαφύλαξη της ιερότητας και της μοναδικότητας του ανθρωπίνου προσώπου, στηλιτεύοντας τη σατανική αριθμοποίηση και απευθύνοντας έκκληση στους πολίτες να απορρίψουν όχι μόνο τη λήψη, αλλά και τη χρήση και την εν γένει αξιοποίηση του προσωπικού αριθμού, απέχοντας από το νέο ηλεκτρονικό σύστημα προσωπικής ταυτοποίησης.
Ομως, το καταλυτικό γεγονός της παγκόσμιας ιστορίας από το οποίο ξεκίνησε το σχέδιο καθυπόταξης της ανθρωπότητας στη Νεοταξίτικη Ολιγαρχική Ελίτ, προκαλώντας κοσμογονικές αλλαγές και φέροντας κυριολεκτικά τα πάνω κάτω στη ζωή των ανθρώπων, ήταν η πανδημία του κορονοϊού και ο μαζικός εμβολιασμός που ακολούθησε με υγειοβλαπτικά και άχρηστα φαρμακευτικά παρασκευάσματα.
Η μάσκα, προστάδιο του Προσωπικού Αριθμού
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας οι πολίτες αναγκάστηκαν να μεταφέρουν τη ζωή τους από τον πραγματικό χώρο στο διαδικτυακό εικονικό περιβάλλον, αξιοποιώντας τα ψηφιακά εργαλεία πληρωμών και συναλλαγών. Ο τρόπος διαχείρισης της πανδημίας ήταν αυτός που έθεσε τα θεμέλια για τη δημιουργία μιας ψηφιακής κουλτούρας, εξοικειώνοντας τους πολίτες με το ηλεκτρονικό εμπόριο και με τη διαδικασία των ψηφιακών χρηματοοικονομικών συναλλαγών.
Δηλαδή, η πανδημία του κορονοϊού ήταν ο κρίσιμος παράγοντας που συνετέλεσε στη ραγδαία μετάβαση της ανθρωπότητας στην ψηφιακή εποχή. Προς επίρρωση της πιο πάνω θέσης, υπενθυμίζουμε μια παλαιότερη δήλωση του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος, κατά τη διάρκεια διαδικτυακής συζήτησης, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του συνεδρίου «Europe 2021», είχε δηλώσει μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα: «Χρησιμοποιήσαμε την πανδημία ως μια ευκαιρία να προσφέρουμε μια σειρά ψηφιακών υπηρεσιών στους πολίτες. Μέσω του ψηφιακού μετασχηματισμού αναμορφώνουμε τον ιστό του ελληνικού κράτους».
Βέβαια, στην Ελλάδα του κ. Μητσοτάκη αρκεί μια δυνατή νεροποντή διάρκειας είκοσι λεπτών για να αποδειχθεί η παροιμιώδης ανικανότητα του επιτελικού κράτους, καθώς στην πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους φανάρια τίθενται εκτός λειτουργίας σε σημαντικούς οδικούς κόμβους, προκαλώντας συνθήκες ασύλληπτου κυκλοφοριακού χάους, ενώ οι πλημμυρισμένοι δρόμοι μεταβάλλονται σε ορμητικούς χειμάρρους, με αποτέλεσμα να καθίστανται απροσπέλαστοι και επικίνδυνοι για κάθε πεζό που θα τολμήσει να κυκλοφορήσει, δείχνοντας εμπιστοσύνη στις παραπλανητικές δηλώσεις του πρωθυπουργού «περί αναμόρφωσης του ελληνικού κράτους».
Την ίδια στιγμή, η μέση ελληνική οικογένεια βλέπει έντρομη την ακρίβεια να γονατίζει το πενιχρό οικογενειακό της εισόδημα, ενώ ο κ. Μητσοτάκης, ζώντας εδώ και καιρό στο δικό του παράλληλο σύμπαν, πανηγυρίζει για την ψηφιακή Ελλάδα, αντί να ντρέπεται και να απολογείται για τη φτωχοποιημένη Ελλάδα.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας η υποχρεωτική χρήση της μάσκας εξασφάλιζε τη συμμετοχή των πολιτών σε κάθε οικονομική, επαγγελματική και κοινωνική δραστηριότητα, κατ’ ανάλογο τρόπο, η υποχρεωτική χορήγηση του προσωπικού αριθμού σε κάθε φυσικό πρόσωπο επιτρέπει την ανεμπόδιστη πρόσβαση του πολίτη στις υπηρεσίες της ψηφιακής διακυβέρνησης.
Η αυτοματοποιημένη έκδοση του προσωπικού αριθμού χωρίς την προηγούμενη σύμφωνη γνώμη του φυσικού προσώπου προαναγγέλλει την επικράτηση του Παγκόσμιου Ψηφιακού Ολοκληρωτικού Κράτους, στο οποίο η ζωή του πολίτη θα είναι αλυσοδεμένη στις ποικιλώνυμες ηλεκτρονικές πλατφόρμες, όπου εκεί τα πάντα θα παρακολουθούνται, τα πάντα θα ελέγχονται και τα πάντα θα καταγράφονται, ακόμη και η ανθρώπινη σκέψη, υπό το άγρυπνο ψηφιακό βλέμμα του «Μεγάλου Αδελφού».
Ομως, αν το καλοσκεφτούμε, η υποχρεωτική χρήση της μάσκας υπήρξε το αναγκαίο προστάδιο για την υποχρεωτική έκδοση του προσωπικού αριθμού.
Σε μια κοινωνία μασκοφορεμένων πολιτών, στην οποία η αναγνώριση της ταυτότητας είναι παντελώς αδύνατη εξαιτίας της απόκρυψης των χαρακτηριστικών του ανθρωπίνου προσώπου, προκύπτει εκ των πραγμάτων η ανάγκη απόδοσης ενός διακριτού κωδικού ταυτοποίησης. Μέσα στο μασκοφορεμένο πλήθος, ο άνθρωπος χάνει την προσωπική του υπόσταση και μεταβάλλεται σε άβουλη και απρόσωπη μονάδα, δηλαδή σε έναν πρώιμο αριθμό, και επομένως για να ταυτοποιηθεί απαιτείται προηγουμένως να αριθμοποιηθεί.
Κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης, επέβαλαν την υποχρεωτική μασκοφορία με το πρόσχημα της προστασίας της δημόσιας υγείας, ενώ στην ψηφιακή εποχή επιβάλλουν την υποχρεωτική αριθμοποίηση με το πρόσχημα της πάταξης της γραφειοκρατίας. Οι Νεοταξίτες χρησιμοποιούν διαρκώς μάσκες, προσωπεία και παραπλανητικά αφηγήματα, πείθοντας την ανθρωπότητα για τους ευγενικούς τους σκοπούς, ενώ στην πραγματικότητα μετέρχονται κάθε τέχνασμα ύπουλης χειραγώγησης, συνωμοτώντας εις βάρος της!
Η μάσκα της υγειονομικής δικτατορίας μετεξελίσσεται στον προσωπικό αριθμό της ψηφιακής σκλαβιάς. Η υποχρεωτική χρήση της μάσκας επέτρεπε την ελεύθερη πρόσβαση του πολίτη στον δημόσιο χώρο, υπό τον όρο να σκεπάζει το πρόσωπό του, ενώ η υποχρεωτική έκδοση και χρήση του προσωπικού αριθμού επιτρέπει την ελεύθερη πρόσβαση του πολίτη στον ψηφιακό χώρο, υπό τον όρο να σκεπάζει το όνομά του.
Η χρήση της μάσκας αλλοιώνει ανεπανόρθωτα την αξία και τη μοναδικότητα του ανθρώπινου προσώπου, ενώ ο προσωπικός αριθμός αναιρεί τη σημασία και τη σπουδαιότητα του βαπτιστικού ονόματος ως ικανοποιητικού στοιχείου ταυτοποίησης και αναγνώρισης του πολίτη. Ο άνθρωπος από πρόσωπο μεταπίπτει σε αριθμοποιημένο πράγμα, και μάλιστα ελεγχόμενο σε κάθε του βήμα.
Ψηφιακός αναβαπτισμός
Η υποχρεωτική επιβολή του προσωπικού αριθμού δεν εκμηδενίζει μόνο τη μεγάλη πνευματική αξία του βαπτιστικού ονόματος, αλλά σε βάθος χρόνου θα έχει μια ακόμη δραματικότερη επίπτωση: Η διαρκής και επαναλαμβανόμενη χρήση του προσωπικού αριθμού θα οδηγήσει νομοτελειακά στη λήθη του βαπτιστικού ονόματος, με αποτέλεσμα την επικράτηση του προσωπικού αριθμού, ακόμη και στο πεδίο των προσωπικών και κοινωνικών σχέσεων των ανθρώπων.
Στο δυστοπικό μέλλον, που πλησιάζει με βήμα γοργό, οι άνθρωποι δεν θα συστήνονται με τα βαπτιστικά τους ονόματα, αλλά με τους προσωπικούς τους αριθμούς.
Ομως, το χειρότερο είναι ότι το κράτος παύει να ενδιαφέρεται για το ονοματεπώνυμο του πολίτη και τον αναβαπτίζει μέσα στην ψηφιακή κολυμβήθρα των ηλεκτρονικών πλατφορμών της παγκόσμιας ψηφιακής διακυβέρνησης, δίνοντάς του για βαπτιστικό όνομα έναν μοναδικό δωδεκαψήφιο προσωπικό αριθμό.
Οπως η Ορθόδοξη Εκκλησία αποκλείει τους αβάπτιστους ανθρώπους από τη Χάρη και την Ευλογία των Ιερών Μυστηρίων της, κατ’ ανάλογο τρόπο και η Ολοκληρωτική Εξουσία αποκλείει τους ανάριθμους πολίτες, δηλαδή εκείνους που αρνούνται να λάβουν το ψηφιακό βάπτισμα της δαιμονικής αριθμοποίησης από κάθε συναλλαγή με τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
Οπως ο άνθρωπος αριθμεί τα πράγματα, τα αντικείμενα και τα ταξινομεί μέσα στον χώρο, έρχεται η πολιτική εξουσία να αριθμοποιήσει τον άνθρωπο, αποδίδοντάς του έναν μοναδικό δωδεκαψήφιο προσωπικό αριθμό. Ομως, ο άνθρωπος δεν είναι πράγμα, είναι ψυχοσωματική οντότητα.
Η δαιμονική ΝΤΠ έρχεται και αποδίδει στο ανθρωποειδές ρομπότ όνομα και το αποκαλεί «ΣΟΦΙΑ», ενώ στον άνθρωπο, που διαθέτει όνομα, διαγράφει το όνομά του και του αποδίδει αριθμό. Και αυτό γίνεται προκειμένου να υλοποιηθεί ένας διπλός στόχος: Ο πρώτος στόχος αποσκοπεί στη βαθμιαία υποβάθμιση του ανθρώπου από έμψυχο δημιούργημα του Θεού σε αριθμοποιημένο πράγμα, δηλαδή σε αντικείμενο, μέσω της διαρκούς και επαναλαμβανόμενης χρήσης του προσωπικού αριθμού.
Ο δεύτερος στόχος είναι ακόμη πιο μοχθηρός από τον πρώτο και υποδηλώνει τη μελλοντική κυριαρχία των νοήμονων μηχανών επί της κορωνίδος της Θείας Δημιουργίας. Είναι προφανές ότι στο μέλλον οι μηχανές Τεχνητής Νοημοσύνης θα έχουν όνομα, ενώ οι άνθρωποι θα έχουν αριθμό και η ζωή τους θα ελέγχεται και θα καθορίζεται από την ανώτερη νοημοσύνη των μηχανών.
Ο βαπτισμένος άνθρωπος, από υποψήφιος εν Χριστώ πολίτης της Ουράνιας Βασιλείας του Θεού, μετασχηματίζεται σε αριθμοποιημένο και επιτηρούμενο δούλο ενός ψηφιοποιημένου συστήματος ολοκληρωτικής διακυβέρνησης. Η μάσκα δημιούργησε συνθήκες αφόρητης κοινωνικής ομοιομορφίας, ενώ ο προσωπικός αριθμός επιτρέπει τη δημιουργία συνθηκών μαζικής ψηφιακής επιτήρησης.
Στη διάρκεια της πανδημίας είχα ακούσει μια κυρία να λέει την ακόλουθη φράση: «Είμαι ελεύθερη, φοράω τη μασκούλα μου και πάω παντού», κατ’ ανάλογο τρόπο και ο ψηφιακός πολίτης μπορεί να διατυμπανίσει «είμαι ελεύθερος, έχω τον προσωπικό μου αριθμό και είμαι φακελωμένος παντού!».
Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει, αλλά οφείλουμε να το σημειώσουμε: Ο σύγχρονος άνθρωπος βιώνει μια ψευδαίσθηση ελευθερίας, τη στιγμή της πιο μεγάλης υποδούλωσής του, είτε αυτή είναι υγειονομική είτε ψηφιακή.
Παγκόσμιο ψηφιακό κράτος
Συνεπώς, από την κοινωνία της υγειονομικής επιτήρησης περάσαμε στην κοινωνία της ψηφιακής επιτήρησης, ενώ σήμερα μας καλεί το κράτος να συναινέσουμε στον σχηματισμό του προσωπικού αριθμού της ψηφιακής μας φυλακής.
Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι ο προσωπικός αριθμός του πολίτη δεν είναι ένας προδήλως χρηστικός αριθμός, όπως ισχυρίζεται υποκριτικά η κυβέρνηση, αλλά θα αποτελέσει το ακοίμητο «ηλεκτρονικό μάτι» της αυταρχικής εξουσίας, που θα συλλέγει, θα επεξεργάζεται και θα αποθηκεύει στοιχεία, πληροφορίες και δεδομένα από την πρώτη στιγμή της γέννησης του ανθρώπου μέχρι και το τελευταίο λεπτό του θανάτου του.
Επίσης, οι Νεοταξίτες πολιτικοί θα προσπαθήσουν ακόμη μια φορά να μας παραμυθιάσουν, επιχειρηματολογώντας ότι η ζωή του πολίτη απλοποιείται, αφού θα είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει μόνο έναν αριθμό, δηλαδή τον προσωπικό αριθμό. Η νεοταξίτικη αυτή θέση συνιστά άκρως επικίνδυνη μισο-αλήθεια, επισημαίνοντας ότι και οι κρατούμενοι των φυλακών έναν μοναδικό αριθμό γνωρίζουν, αλλά αυτό δεν τους κάνει περισσότερο χαρούμενους, ευτυχισμένους και ελεύθερους.
Οσοι σήμερα αποδεχθούν απερίσκεπτα τον προσωπικό αριθμό, αύριο χωρίς να το πολυκαταλάβουν θα γνέφουν καταφατικά στην ενσωμάτωση του ηλεκτρονικού τσιπ. Οσοι σήμερα ενδιαφέρονται αποκλειστικά για την προσωπική τους εξυπηρέτηση και διευκόλυνση, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι θα βρίσκονται υπό τη διαρκή επιτήρηση του ψηφιακού κράτους, απεμπολούν την ιδιότητα του ελεύθερου και σκεπτόμενου πολίτη, προτιμώντας να είναι επιτηρούμενοι και χειραγωγήσιμοι υπήκοοι της αντίχριστης υπερεθνικής ολιγαρχίας.
Αν σήμερα αντισταθούμε σθεναρά στη διαδικασία υποχρεωτικής επαλήθευσης της ταυτότητάς μας μέσω του προσωπικού αριθμού, αλλά κυρίως αν απορρίψουμε τη χρήση του, απέχοντας από κάθε ηλεκτρονική συναλλαγή με τους φορείς του δημοσίου και (αργότερα) του ιδιωτικού τομέα, το αφήγημα του ψηφιακού μετασχηματισμού δεν έχει μέλλον.
Οι πολίτες καλούνται να αφυπνιστούν, κατανοώντας ότι στο περιβάλλον της ψηφιακής διακυβέρνησης κάθε έννοια ιδιωτικότητας εξαφανίζεται και η προσωπική ζωή του πολίτη καθίσταται διάτρητη και απόλυτα διαφανής.
Η εκκολαπτόμενη παγκόσμια κυβέρνηση θα επιδιώξει την ομογενοποίηση της ανθρωπότητας, μέσω της διαμόρφωσης νέων παγκόσμιων θεσμών και εργαλείων, όπως της ψηφιακής διακυβέρνησης, του ψηφιακού νομίσματος και της πανθρησκείας.
Συνεπώς, ο προσωπικός αριθμός αποτελεί ένα ισχυρό εργαλείο ψηφιακού ελέγχου των πολιτών, που θα ενισχύσει τις δομές της ψηφιακής διακυβέρνησης, δηλαδή του πρώτου πυλώνα μιας μελλοντικής παγκοσμιοποιημένης εξουσίας.
Κάθε λεπτό που περνάει το ψηφιακό κράτος γιγαντώνεται, ενώ η ανθρώπινη ελευθερία συρρικνώνεται. Κάθε λεπτό που περνάει ο αδιάφορος πολίτης βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στον νεοταξίτικο ψηφιακό κόσμο της ευκολίας, της άνεσης και της παθητικότητας. Κάθε λεπτό που περνάει η πόρτα της ελευθερίας κλείνει ολοένα και περισσότερο και ο πολίτης κινδυνεύει να εγκλωβιστεί διά παντός στο αιώνιο σκοτάδι της φρικτής ψηφιακής του φυλακής, στην οποία θα αναγνωρίζεται και θα ταυτοποιείται αποκλειστικά και μόνο από τον μοναδικό δωδεκαψήφιο προσωπικό του αριθμό.
