Τριτοκοσμικές καταστάσεις

Η διαδικασία για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών σταθμών μπήκε χθες στο τελικό στάδιό της, παρουσιάζοντας ωστόσο μια εικόνα αναντίστοιχη με τη σοβαρότητα που θα έπρεπε να τη διακρίνει και γεννώντας προβληματισμούς. Ασφαλώς και ήταν επιβεβλημένο να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση του αδιάβλητου της δημοπρασίας, η οποία αποτελεί, σε κάθε περίπτωση, τομή για το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο και ευρύτερα για τον δημόσιο βίο της χώρας μας.

Ομως, αυτή η αυτονόητη προϋπόθεση δεν μπορεί να μετατρέπεται σε παρωδία. Η απόσταση είναι πολύ μεγάλη και, εκ πρώτης όψεως, ακατανόητη. Το θέαμα των υποψήφιων καναλαρχών να προσέρχονται με τα προσωπικά τους αντικείμενα, με sleeping bags και με βαλίτσες σε ένα κυβερνητικό κτίριο, προκειμένου να «κλειδωθούν» σε ειδικά διαμορφωμένα δωμάτια και να παραμείνουν απομονωμένοι έως τη λήξη του διαγωνισμού, προσφέρεται ενδεχομένως για τηλεοπτικές -και όχι μόνο- εντυπώσεις, αλλά δεν παύει να είναι επί της ουσίας κακόγουστο.

Υπήρχαν άλλοι τρόποι για να θωρακιστεί η διαδικασία και ταυτόχρονα να κρατηθεί σε σοβαρό επίπεδο. Δεν ήταν μονόδρομος η μετατροπή της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης σε χώρο διεξαγωγής ενός reality με -προσερχομένους και αποχωρούντες- επώνυμους εκατομμυριούχους των media. Η ανάγκη αυτή μπορούσε να καλυφθεί κάλλιστα με τη χρησιμοποίηση, επί παραδείγματι, μιας πτέρυγας ενός κεντρικού ξενοδοχείου που θα πληρούσε όλες τις προϋποθέσεις από πλευράς ασφάλειας, τεχνικών προδιαγραφών και σωστής εξέλιξης του διαγωνισμού.

Το θέμα δεν έχει να κάνει, βεβαίως, με την όποια φυσική ταλαιπωρία προσαρμογής των συγκεκριμένων ανθρώπων στις ειδικές συνθήκες του διημέρου. Αυτό είναι, από κάθε άποψη, το λιγότερο, όταν μάλιστα τα συμφέροντα που τους οδήγησαν στην απόφαση να συμμετάσχουν στη δημοπρασία είναι προδήλως τόσο μεγάλα.

Το ερώτημα που γεννάται είναι ποιες σκοπιμότητες μπορεί να υποκρύπτει αυτή η παρωδία. Πάντως, παλαιοί και νέοι παίκτες του -πολλαπλά ευαίσθητου- τομέα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης εμφανίζονται ως «έγκλειστοι» και πρόθυμοι να πειθαρχήσουν κατά την πιο κρίσιμη στιγμή. Και από μόνος του ο συμβολισμός αυτός -προκειμένου να καταγραφεί η κυριαρχία την οποία επεδίωκε η κυβέρνηση επί των καναλαρχών- είναι ισχυρότερος από την ίδια την αδειοδότηση…