Για εμάς τους Ελληνες, που ανήκουμε στο πλήρωμα της ορθόδοξης χριστιανικής Εκκλησίας, η περίοδος που άρχισε χθες είναι εκείνη της νηστείας, η οποία λήγει την Κυριακή της Αναστάσεως. Το αποκριάτικο ξεφάντωμα, η υπερβολή στην κατανάλωση… νηστίσιμων, η εμμονική ενασχόληση με τις τιμές των θαλασσινών και τις εορταστικές εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα σε κάθε γειτονιά δεν έχουν ουσιώδες ενδιαφέρον. Αυτή η περίοδος δεν έχει να κάνει τόσο με την ύλη όσο με το πνεύμα.
Η αποχή από την κατανάλωση σάρκας, ο περιορισμός στις απολαύσεις της γαστέρας και στις ηδονές δεν είναι μια… υποχρέωση αλλά εθελοντική συμμετοχή του λαού στη σπουδαία άσκηση του περιορισμού της ενασχόλησης με την ύλη και της εσωτερικής ενατένισης του Θείου Δράματος. Και η συμμετοχή, συμβολική αλλά πάντοτε σημαντική, στο Θείο Δράμα οδηγεί στην ακολούθηση της ατραπού που οδηγεί στο μέγιστο ζητούμενο: στην κατάλυση της ισχύος του θανάτου.
Ο Χριστός αυτό κατάφερε, ως Υιός του Θεού, που έλαβε και τη μορφή αλλά και τις ιδιότητες του ανθρώπου. Νίκησε τον θάνατο βιώνοντας τον πόνο και συμμετέχοντας στη μοίρα των ανθρώπων. Κι έτσι ανοίχθηκε η οδός της σωτηρίας.
Ο δρόμος που καταλήγει στην Ανάσταση περνάει από τον θάνατο. Η πορεία που καταλήγει στη μακαριότητα μεσοσταθμεύει στη θλίψη και η οδός της ευδαιμονίας και της πληρότητας περνάει από την έλλειψη και τη στέρηση. Η δύναμη των χριστιανών είναι ο αβοήθητος Χριστός πάνω στον Σταυρό, που πέθανε και αναστήθηκε για λογαριασμό όλων μας.
Οσοι νιώθουν τις δυνάμεις τους περιορισμένες -και στ’ αλήθεια υπάρχει μέγας περιορισμός σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε θνητό- αντλούν δύναμη από τα αστείρευτα αποθέματα του Κυρίου μας. Στρέφουν την προσοχή τους στα άνω και όχι στις χοϊκές συνήθειες και ροπές.
Η περίοδος της νηστείας που μόλις άρχισε δεν είναι τύπος αλλά ουσία. Πάνω και πριν απ’ όλα πρέπει να απέχουμε από το κακό και τους φορείς αυτού. Να στερηθούμε όσα μας πηγαίνουν προς τα κάτω και να πληρώσουμε τα κενά μας με την αγάπη του Κυρίου.
Χρόνια πολλά σε όλες και όλους. Καλή ανάσταση για τον λαό και την πατρίδα μας.
