ΕΠΙΜΕΝΩ (και επανέρχομαι) στο θέμα της Ν.Δ., γιατί δεν επιτρέπεται σε τέτοιες πονηρές εποχές η χώρα να διαθέτει τέτοιο κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης. Με τέτοια αποκρουστική εικόνα στην κοινωνία. Με τέτοιες ανακοινώσεις (επί φλεγόντων ζητημάτων) στον… γάμο του Καραγκιόζη.
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να παραχωρεί συνέντευξη ο Σαμαράς (στο Bloomberg) και να λέει ότι θα συμμετείχε ευχαρίστως σε οικουμενική κυβέρνηση -που προϋποθέτει να πέσει η υπάρχουσα έπειτα από εθνική καταστροφή-, γιατί όταν τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο πολλοί του πρότειναν ως λύση στα αδιέξοδα να παραιτηθεί και να προχωρήσει σε αυτό το βήμα (για τη σωτηρία της πατρίδας), αρνούνταν πεισματικά και το… έπαιζε αυτοκράτορας.
ΗΤΑΝ η εποχή όταν καλούσε «φίλους» του στο γραφείο του στο Μαξίμου (το θυμάται;) και τους ανέλυε με μια εντελώς δική του παράλογη «λογική» πως δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο να… χάσει από τον Τσίπρα! Ζούσε (είναι βέβαιον πλέον) σε κάποιον άλλο πλανήτη ενός πολύ μακρινού γαλαξιακού συστήματος.
ΔΕΝ ΠΗΡΕ χαμπάρι ο τέως πρωθυπουργός τις αγωνίες της μεσαίας τάξης (της ραχοκοκαλιάς του έθνους), που ισοπέδωσαν τα αψυχολόγητα μέτρα του θλιβερού Στουρνάρα (εγώ τον έκανα υπουργό Οικονομικών;) και του κωμικού Χαρδούβελη στο τέλος, ο οποίος διασύρθηκε και προσωπικά με τα χρήματα που φυγάδευε (η τραγική φυσιογνωμία) κρυφά και λίγα λίγα στο εξωτερικό.
ΔΕΝ ΘΑ ξεχάσω με τίποτα (από την απολύτως αποτυχημένη θητεία του) το success story που προέτασσε σε κάθε ομιλία του, τις άδικες (κατά τη γνώμη μου) προφυλακίσεις -πολιτικής κουτοπονηριάς- των περισσότερων βουλευτών της Χρυσής Αυγής και το… ελεύθερο Wi-Fi για όλους, μια βραδιά κατά την οποία γέλασε κάθε πικραμένος.
Α! ΚΑΙ τον Σταύρο Παπασταύρου (αλησμόνητος), τον σύμβουλό του, που εμπλέκεται στη «λίστα Λαγκάρντ» και μετείχε στις «διαπραγματεύσεις» με την τρόικα και στις αποστολές – επισκέψεις στο ΔΝΤ! (Πλάκα μας έκανε…)
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ την τελευταία εμφάνισή του ένα Σάββατο στη ΝΕΡΙΤ -ενώπιον δύο ανεκδιήγητων «δημοσιογράφων»-, με τη χαρακτηριστική κίνηση του χεριού του (μπροστά στη μύτη του) όταν δήλωνε με σιγουριά ότι θα νικήσει επειδή το… μυρίζει και το… διαισθάνεται (μέντιουμ!!!).
ΤΙ ΝΑ πει κανείς! Αν η φιλελεύθερη παράταξη δεν αποφασίσει (σήμερα, όχι αύριο) με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει και δεν αλλάξει ηγεσία (χθες θα έπρεπε!!!), θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια στο κοιμητήριο όπου έχει κλείσει «τάφο» και το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, που χτυπούσε και το χέρι στο τραπέζι για να τον… φοβηθούμε!
ΑΠΟ ΤΗΝ άλλη, δεν νομίζω (δυστυχώς) ότι έχει ξεχωρίσει κανείς από τους «γαλάζιους» (που να τον παραδέχονται οι σαστισμένοι πολίτες) για την κούρσα διαδοχής, όποτε και αν ξεκινήσει! Δεν υπάρχει αυτή η «βοή» που ακούν οι πάντες σε ανάλογες περιπτώσεις! Ισως ο Καραμανλής να έχει καμιά καλύτερη ιδέα…
Χ.
Μ.Η.Τ. 232120