Η ανθρωπιστική Δύσις και το ελληνόφωνο καθωσπρεπειστάν απεχθάνονται τη βία, παρεκτός αν στην ούγια γράφει Τουρκία. Τότε τους αρέσει!
Μία αρχική διαπίστωση: στην υποδοχή Τούρκου ηθοποιού, ο οποίος παίζει σ’ ένα σελτζουκικό σίριαλ που τιτλοφορείται «καρα-κάτι-τέτοιο», πήγαν χιλιάδες τσαούσες (που θα ‘λεγε κι ο ασύγκριτος Γιώργος Μαρίνος). Και φώναζαν και ούρλιαζαν και σκλήριζαν ακατάληπτα λόγια λατρείας και θαυμασμού για τον απόγονο του Αλπ Αρσλάν, ο οποίος τους έχει κλέψει τις καρδιές, αφού πρώτα κατέλαβε δικαίωμα παρουσίας στα κρίσιμα τετραγωνικά εκατοστά που καταλαμβάνει στις οικίες η συσκευή της τηλεόρασης. Πρώτα στην τιβί κι ύστερα στη ζωή ο πρωταγωνιστής του «καρά-νταλγκά».
Στην υποδοχή των οστών των 16 ηρώων που έπεσαν το 1974 κατά τη διάρκεια της μυστικής αποστολής «Νίκη», ενώ κατευθύνονταν στη Μεγαλόνησο για να πολεμήσουν τους Τούρκους εισβολείς, συμμετείχαν οι συγγενείς των παλικαριών, πολιτικοί, κληρικοί και πολλά στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Περιττό να σημειωθεί ότι ο χώρος και ο χρόνος που δόθηκαν από τα ΜΜΕ για την πάνδημο υποδοχή του υποκριτού της «καρά-καψούρικης» σειράς ήταν πολλαπλάσιος σε σχέση με τον επαναπατρισμό των οστών των παιδιών της Ελλάδας που έπεσαν στο καθήκον υπερασπιζόμενοι βωμούς και εστίες και θήκες προγόνων.
Η ειρωνεία του πράγματος είναι ότι τα δύο γεγονότα δεν έγιναν με μεγάλη χρονική απόσταση ώστε να θεωρείται αυθαίρετος ο συσχετισμός τους. Τα οστά των Ελλήνων πεσόντων ήρθαν από τη μαρτυρική Κύπρο στις 4 Οκτωβρίου. Ο «καρά-νταγλαράς» ήρθε μία εβδομάδα αργότερα. Το θέμα της συμμετοχής ή μη σε κάθε εκδήλωση και υποδοχή άπτεται και της προσωπικής ευθύνης και σχετίζεται με την καλλιέργεια και την ευαισθησία εκάστου, αλλά αυτό δεν απαλλάσσει από τις ευθύνες τους τα ΜΜΕ, τα οποία υποτίθεται ότι οφείλουν να ενημερώνουν το κοινό και να μην το αφιονίζουν με καραγκιοζιλίκια.
Οι προτεραιότητες στη θεματολογία, ο χρόνος και ο χώρος που αφιερώνονται στα θέματα είναι ουσία στην ενημέρωση. Και στις εξεταστικές που έγιναν για τα δάνεια των ΜΜΕ ουδείς ασχολήθηκε στα σοβαρά με αυτό το θέμα. Ο χρόνος που δαπάνησαν σταθμοί και συγκροτήματα για την προβολή και προαγωγή τού τίποτα δεν πρόκειται να δοθεί πίσω. Ούτε ένα δευτερόλεπτο.
Παναγιώτης Λιάκος
Μ.Η.Τ. 232120