Ανάπτυξη και χειμερινός τουρισμός

Παρά την καταστροφολογία που εκπέμπουν οι διάφορες «Κασσάνδρες», στην πατρίδα μας βρέχει λεφτά!

Η βροχή των μετρητών και των τιμαλφών στην Ελλάδα τείνει να διαψεύσει τον νόμο της βαρύτητας. Κέρματα, χαρτονομίσματα, κοσμήματα, αυτοκίνητα, πίνακες, ρολόγια, μπρελόκ, χρυσά δόντια, ακόμα και ακίνητα δεν πίπτουν κάτω. Πάνε ευθεία, κόβουν για Σύνταγμα, περνούν μπροστά από το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» και πιάνουν την Καραγεώργη Σερβίας ως την αρχή της, όπου στεγάζεται το υπουργείο Οικονομικών. Εκεί, όλα όσα κατόρθωσαν να μαζέψουν γενεές γενεών Ελλήνων ανεβαίνουν τρεχάλα τους ορόφους και μπαίνουν μόνα τους, εντελώς ρευστοποιημένα, στους υπολογιστές του υπουργείου και σκαρφαλώνουν μέσω διαδικτύου ως το Βερολίνο!

Οσο προστίθενται αυτά που πέφτουν από τις τσέπες μας στην κομπιουτερίστικη χοάνη των Γερμανών και των λοιπών δανειστών, ένα αχνό χαμόγελο αρχίζει και διαγράφεται στο προσωπάκι του χαριτωμενουλίνι – φατσουλίνι Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Κι όσο χαμογελάει ο Σόιμπλε, άλλο τόσο γουργουρίζει η Μέρκελ και κουνάει την ουρά του σαν παλαβός ο λυκάνθρωπος στην είσοδο της Ντόιτσε Μπανκ, που φαίνεται σαν σκύλος, αλλά δεν είναι.

Κι ο Τσίπρας χαίρεται γιατί οι άλλοι νομίζουν ότι κάνει αντίσταση, αλλά εκείνος κάνει προσκυνηματικό τουρισμό στα λείψανα κάθε κόκκινης τυραννίας που ξέβρασε η Κόλαση.

Στην Ελλάδα καλά τα πάμε. Μια χαρά. Γλυκός σαν λουκουμάς φαίνεται ο αύριος (ο αύριος: υβρίδιο χρονικού επιρρήματος και ουσιαστικού, που ανακάλυψε ο Γιώργος Παπανδρέου). Ο τουρισμός έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ, που οι ντόπιοι έχουν φτάσει σε σημείο να κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ (βλέπε φωτογραφία) ακόμα και στις πλατείες των πόλεων. Επίσης, οι νέες, φρέσκες, σπαρταριστές ιδέες επιχειρηματικότητας έχουν μεταβάλλει την πατρίδα μας σ’ ένα χαρούμενο μελίσσι οικονομικού οργασμού και μπιζναδόρικου ζουζουνίσματος. Μ’ ένα κυπελλάκι, χωρίς γραφειοκρατία κι ένα χαρτόνι που γράφει «πεινάω» (αν βρεθεί τσάμπα μαρκαδόρος) κάθε πολίτης αυτής της ευλογημένης χώρας μπορεί ν’ ανοίξει δική του δουλειά – έχοντας ως επαγγελματική στέγη τον έναστρο ουρανό.

Να ‘ναι καλά οι άνθρωποι που μας προσέφεραν με την πολιτική τους τόσα αγαθά. Ο Θεός να τους τα επιστρέψει διπλά όσα μας έδωσαν και να μην ξεχάσει να βάλει και τον τόκο.

Παναγιώτης Λιάκος