➥ Χθες, από τη στήλη έγινε λόγος για το λεκτικό λιντσάρισμα που υπέστη η προσφάτως εκδημήσασα ποιήτρια Κική Δημουλά, όταν αναφέρθηκε στην εισαγόμενη εγκληματικότητα στη γειτονιά της στην Κυψέλη.
➥ Τα ίδια είχε ακούσει και ο αξέχαστος σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος, όταν αφηγήθηκε τις φρικτές στιγμές που πέρασε όταν ξυλοδάρθηκε από αλλοδαπούς, που εισέβαλαν στο σπίτι του για να τον ληστέψουν.
➥ Ο Κούνδουρος εξιστόρησε όσα έζησε («Το Βήμα της Κυριακής» 3/4/2011) με τον τρόπο που σκηνοθετούσε: έντονα, ωμά, σκληρά. Μεταξύ άλλων, είχε πει:
➥ «… Κατά βάθος χαίρομαι για το συμβάν (σ.σ.: εννοεί τη ληστεία). Το γεγονός με έκανε να δω την πραγματικότητα. Είχα μια ανόητη ευαισθησία και γενναιοδωρία με την είσοδο ή μάλλον την εισβολή των ξένων στην Ελλάδα.
➥ Ελεγα ότι της ίδιας γης παιδιά είμαστε, να μπει ο κόσμος στην Ελλάδα, να ευφρανθεί, να νιώσει ασφάλεια, να φάει, να πιει ελληνικό νερό. Ε, από την ώρα του περιστατικού τέρμα όλες αυτές οι εφηβικές μαλ@#ίες.
➥ Τέσσερα κτήνη, 4 βάρβαροι που ούρλιαζαν και βρομούσαν και φορούσαν μάσκες με έκαναν να δω την πραγματικότητα. Εκείνο το “μην τον κρατάς, πνίξ’ τον τον πού@#η” που φώναζε ο μόνος που άκουσα να μιλάει τσάτρα πάτρα ελληνικά, τι το θέλανε; Από εκεί κινήθηκε ένας μηχανισμός από σκέψεις μου, που πέταξε έξω από την Ελλάδα όλους τους μετανάστες.
➥ Δεν είναι σωστό όμως και ως κοινωνική συμπεριφορά η Ελλάδα να ανοίγει τις πόρτες της σαν την πουτ… που ανοίγει τα πόδια της: 1.400.000 ξένοι μέσα στη χώρα; Το 15% της χώρας μετανάστες; Πόσοι Ελληνες μπορούν να απορροφήσουν αυτό το νούμερο; Και όμως έγινε.
➥ Δεν ήθελαν μόνο να κλέψουν. Ηθελαν να σκοτώσουν. Εναν άλλον γείτονα τον έπνιξαν με μαξιλάρι. Εγώ μόλις γλίτωσα. Είδα μια εκδικητικότητα φυλετική, ταξική, κοινωνική, εθνική. Ηταν μίσος…»
➥ Αξίζει να σημειωθεί μια παράξενη σύμπτωση με τους θανάτους του Κούνδουρου και της Δημουλά. Πέθαναν και οι δύο 22 Φεβρουαρίου. Ο Κούνδουρος το 2017 και η Δημουλά το 2020.
π
Μ.Η.Τ. 232120