Μία από τις πιο εύστοχες και αποκαλυπτικές για την αφέλεια (ή και την υποκρισία) μεγάλης μερίδας σχολιαστών, αναλυτών, «ευαίσθητων» τε και «σκληρών» έγινε από το περιοδικό «Το ένζυμο».
● Σε ανάρτηση στον λογαριασμό του περιοδικού στο facebook διαβάζουμε ένα ποίημα:
● «Στην ξενιτιά μονάχα ο Τούρκος νιώθει τον Ελληνα πως έχει αδελφό τραγούδι σαν ακούει ελληνικό, αλλάζει τότε ο Τούρκος απ’ την Πόλη.
● Θυμώνουμε και βρίζουμε με πάθος κι ας είμαστε ως τον θάνατο εχθροί, αγάπης σπίθα έμεινε στερνή, καλά κρυμμένη στης καρδιάς το βάθος.
● Tι κι αν δεν είμαστε απ’ το ίδιο γένος και ίδιο αίμα μέσα δεν κυλά, αγέρας ίδιος γύρω μας φυσά, που μας ενώνει μέσα στο ίδιο μέρος.
● Θερμόαιμοι από τον ίδιο ήλιο και απλοχέρηδες απ’ τη βροχή, που πέφτει στις πατρίδες ‘κεί και δίνει στις καρδιές πλατύ το γέλιο.
● Τα λάθη μας οφείλονται στα πάθη, που είναι ίδια στους λαούς τους δυο.
● Καρπός από το ίδιο το νερό, το ίδιο κλίμα και την ίδια αγάπη.
● Αυτή που μας ενώνει μπλε μαγεία, μία θάλασσα ζεστή και καθαρή, που στις ακτές της ζούνε δυο λαοί, ζητεί χρυσό αιώνα δίχως βία».
● Το «Ενζυμο» αποκαλύπτει τον ποιητή με τα ακόλουθα: «Ω, τι συγκίνηση! Αυτός που έγραψε το ποίημα είναι ο Μπουλέντ Ετσεβίτ, ο πρωθυπουργός της Τουρκίας που διέταξε την εισβολή στην Κύπρο».
● Η ανάρτηση συνοδεύεται και από την προπαγανδιστική αφίσα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, όπου διακρίνεται αριστερά ο Ραούφ Ντενκτάς και δεξιά ο Μπουλέντ Ετσεβίτ.
● Καλό είναι να τα θυμόμαστε όλα τούτα, για να μην έχουμε αυταπάτες και για να μην πιανόμαστε κορόιδα από τους εκάστοτε ισχυρούς και επιτήδειους.
π