Η Χριστίνα Λαμπίρη μάς προσκαλεί να ζήσουμε μια αυθεντική εμπειρία γαστρονομίας σε έναν χώρο όπου η ποιότητα, η φιλοξενία και η απόλαυση συναντιούνται με τρόπο μοναδικό.
- Της Μαρίας Ανδρέου
To «ENJOY» επέλεξε να γιορτάσει τα Χριστούγεννα με μια… Χριστίνα και μάλιστα την πιο λαμπερή! Η δημοφιλής παρουσιάστρια και πλέον επιτυχημένη επιχειρηματίας κέντρων εστίασης Χριστίνα Λαμπίρη ανοίγει για την «κυριακάτικη δημοκρατία» το νέο της εστιατόριο Meat the Stars και μας κάνει ένα τραπέζι που θα το θυμόμαστε για χρόνια, καθώς έχει τη μαγεία και τη θαλπωρή των Χριστουγέννων.
Η τέχνη του κρέατος και η μαγεία της φιλοξενίας συναντιούνται αυτές τις γιορτές στο εστιατόριο Meat The Stars (Λεωφ. Μαραθώνος 63), στο όμορφο Πικέρμι. Ξύλο, δέρμα και πέτρα και πολλά χριστουγεννιάτικα στολίδια συνθέτουν ένα περιβάλλον που αποπνέει ζεστασιά και διακριτική πολυτέλεια, μια ατμόσφαιρα που θυμίζει ταινία Far West και βάζει τις βάσεις για ένα από τα πιο απολαυστικά γεύματα και δείπνα της πόλης.
Πίσω από αυτή την ιδέα βρίσκονται η Χριστίνα Λαμπίρη και ο σύζυγός της Θανάσης Αδαμόπουλος (πρώην κοινοτάρχης Πικερμίου), οι οποίοι δημιούργησαν έναν προορισμό για τους λάτρεις του καλού φαγητού και του εκλεκτού κρέατος, σε έναν χώρο που θυμίζει ελβετικό σαλέ. Με όραμα, αισθητική και σεβασμό στη λεπτομέρεια, συνέθεσαν έναν χώρο που παντρεύει την οικειότητα του σπιτιού με την υψηλή γαστρονομία.
«Η φιλοσοφία του μαγαζιού, από την πρώτη στιγμή, ήταν η φιλοξενία» λέει η Χριστίνα Λαμπίρη, με τη χαρακτηριστική της ζεστασιά. «Είμαστε πολύ κοινωνικοί άνθρωποι και το σπίτι μας είναι πάντα ανοιχτό. Πόσο μάλλον τις γιορτές, τα Χριστούγεννα, την πιο όμορφη εποχή του χρόνου. Ουσιαστικά αυτή την ατμόσφαιρα θελήσαμε να μεταφέρουμε και στο εστιατόριοό μας. Δεν βλέπουμε πελάτες, βλέπουμε φιλοξενουμένους. Θέλουμε όποιος περνάει την πόρτα μας να νιώθει όπως θα ένιωθε αν ερχόταν στο σπίτι μας μέρες γιορτινές, με την ίδια περιποίηση, την ίδια φροντίδα».
Κι αυτή η φιλοσοφία αποτυπώνεται σε κάθε λεπτομέρεια. Από τον τρόπο που σε υποδέχονται, μέχρι τη δομή του μενού και τη διακριτική παρουσία του προσωπικού. «Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι, προσπαθούμε να προσφέρουμε τη μέγιστη δυνατή ποιότητα στις καλύτερες δυνατές τιμές» λέει η Χριστίνα, ενώ μας ξεναγεί στη σάλα του ρεστοράν.
Το Meat The Stars είναι πάνω απ’ όλα ένα steak house που σέβεται το προϊόν και τιμά την πρώτη ύλη. «Ο βασικός κορμός του εστιατορίου είναι, φυσικά, το πολύ καλό κρέας» εξηγεί η Χριστίνα και μας βάζει ακόμα και μέσα στην κουζίνα του ρεστοράν της και προσθέτει: «Συνεργαζόμαστε με διαφορετικούς προμηθευτές και παίρνουμε από τον καθένα το κορυφαίο προϊόν που διαθέτει».
Τα κρέατα προέρχονται κυρίως από την Αμερική, ενώ από τη Γαλλία έρχεται η περίφημη σταβλίσια μπριζόλα. Από τα best seller του μενού ξεχωρίζουν η μπριζόλα tomahawk, που φτάνει το ενάμισι κιλό, η πικάνια Black Angus, το μοσχαρίσιο rib eye Ουρουγουάης και Αμερικής, αλλά και το porterhouse, μια σύνθετη μπριζόλα από το σημείο όπου συναντιούνται το tenderloin και το striploin.
Ολα τα κρέατα είναι ξηρής ωρίμανσης και το εστιατόριο διαθέτει ειδικό ψυγείο για τον σκοπό αυτό, ίσως το μεγαλύτερο της Αττικής. Φυσικά οι προτάσεις δεν σταματούν εκεί. Το μενού περιλαμβάνει τα κλασικά flap steak, tagliata, φιλέτο chateaubriand και μια τρυφερή μπριζόλα Γαλλίας, ενώ για τους λάτρεις του comfort φαγητού υπάρχουν τα signature burgers: το Angus King Burger και το Philly Cheesesteak, με προζυμένιο ψωμί, λεπτές φέτες από φιλέτο μοσχάρι, καπνιστό τυρί, τσένταρ, πιπεριές και ρόκα. Από τα πιάτα που ξεχωρίζουν στο μενού η σαλάτα Meat the Stars έχει κερδίσει το κοινό: τραγανά πρώιμα φύλλα μεσκλάν, λόλες, iceberg, ψητή γλυκιά πιπεριά, κράνμπερι, κουκουνάρι, πορτοκάλι, ρόδι, βινεγκρέτ βαλσάμικου και ψητό μανούρι.
Οπως μας λέει η Χριστίνα, βγάζοντάς μας για να δοκιμάσουμε το πρώτο πιάτο, «αυτό για το οποίο έρχονται άνθρωποι από όλη την Αττική είναι το carpaccio, αλλά και το tartare».
Ανάμεσα στα πιο αγαπημένα ορεκτικά συγκαταλέγονται τα ρολά κανταΐφι -τραγανά φύλλα κανταΐφι με μους από λευκά τυριά, κράνμπερι, κουκουνάρι, θυμάρι, δυόσμο και μέλι-, τα αρωματικά μανιτάρια και το εξαιρετικό συκώτι.
Η εμπειρία στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι της Χριστίνας με τα κεριά, τις μπάλες, τα αγγελάκια και το ωραίο χριστουγεννιάτικο δέντρο ολοκληρώνεται γλυκά, όπως κάθε όμορφη ιστορία. «Θέλουμε πάντα να υπάρχει μια γλυκιά ανάμνηση στο τέλος» λέει με χαμόγελο η Χριστίνα. Το φινάλε του μενού περιλαμβάνει το ζουμερό σοκολατένιο brownies με παγωτό βανίλια και χειροποίητη αλμυρή καραμέλα, το τιραμισού και το armenonville, το αγαπημένο παγωτό από τη Θεσσαλονίκη, με καραμελωμένα αμύγδαλα, μαρέγκα και κομμάτια σοκολάτας. Να τονίσουμε ότι οι νέες γεύσεις, το ευγενικό και έμπειρο προσωπικό, αλλά και η εμπειρία «Private Dining» στο κελάρι του εστιατορίου σηματοδοτούν τη νέα εποχή του Meat The Stars. Ενα μέρος όπου η φιλοξενία δεν είναι απλώς λέξη, είναι στάση ζωής, γιατί έτσι είναι και ως άνθρωπος…. η εορτάζουσα. Χρόνια πολλά, Χριστίνα, και Καλά Χριστούγεννα.
Χριστίνα, τι σημαίνουν τα Χριστούγεννα για σένα;
Τα Χριστούγεννα σημαίνουν οικογένεια! Πάντα μαζευόμαστε στο σπίτι μου, όχι μόνο γιατί γιορτάζω, αλλά και γιατί αγαπώ πολύ αυτές τις γιορτές του χρόνου. Οι φίλοι μου μού έχουν βγάλει το παρατσούκλι Μπέκι, από την βιβλίο του Τομ Σόγιερ. Η Μπέκι ήταν η καλή φίλη του Τομ Σόγιερ, η αγαπημένη του, που της άρεσε να κάνει πάντα νέους φίλους και να είναι πάντα εκεί για όλους, δίπλα τους ως φίλη και αδελφή. Στα εορταστικά μου τραπέζια είναι πάντα η οικογένειά μου, παλαιοί φίλοι, με τους οποίους μεγάλωσα και ενηλικιώθηκα, ακόμα και συμμαθητές μου από το σχολείο, αλλά και νέοι φίλοι. Για τους φίλους μου, όπως μου λένε οι ίδιοι, είμαι η Μπέκι της ζωή τους. Η ηρωίδα τους, έτσι με φωνάζουν… Με αυτά τα ωραία με… στολίζουν και ξεκινώ από την προπαραμονή των Χριστουγέννων το μαγείρεμα… Το σπιτικό μου τις γιορτές είναι πάντα ανοιχτό γι’ αυτό ξεκινώ τις ετοιμασίες νωρίς. φτιάχνοντας μελωμένα μελομακάρονα και βουτυράτους μυρωδάτους κουραμπιέδες. Τώρα με τα εγγόνια η οικογένεια μεγάλωσε και έχουμε και παιδικές φωνές και γέλια μέσα στο σπίτι. Από τον σύζυγο, βέβαια, έχω παραγγελιές για το μενού. Μου λέει ο Θανάσης: «Κάνε ό,τι θες, αλλά δεν θέλω να βγάλεις από το εορταστικό τραπέζι την τραγανή γαλοπούλα και τον λαχαταριστό μπακλαβά με το σιρόπι». Ετσι κάνω. Τις παραδόσεις τις κρατώ και πού και πού πειραματίζομαι και με άλλα πιάτα.
Πώς είναι ζωή με εγγόνια;
Μοναδική. Εχω πέντε εγγόνια και από την κόρη μου και από τα παιδιά του Θανάση. Τρελή καψούρα. Γεροντοέρωτας τα εγγόνια.
Τι εύχεσαι για τα φετινά Χριστούγεννα;
Δεν νομίζω ότι θα διαφοροποιηθώ από τις ευχές των προηγούμενων χρόνων. Εύχομαι σε όλο τον κόσμο υγεία, ειρήνη, δημιουργική εργασία, γαλήνη, δύναμη, αγάπη και χαρά. Κυρίως σε όλη την ανθρωπότητα εύχομαι μια περίοδο ασφάλειας και όχι αβεβαιότητας. Το περιβάλλον έχει αλλάξει τόσο πολύ, οι τροφές που τρώμε. Είναι μια συνεχής μάχη να παραμείνεις υγιής σωματικά, ψυχικά, πνευματικά. Αλλά Χριστούγεννα έχουμε και τα Χριστούγεννα είναι γιορτή της ελπίδας. Γεννιέται η ελπίδα. Νιώθω βαθιά ευλογημένη στη ζωή μου και δεν θέλω να παραπονιέμαι. Εχω πίστη στον Θεό και αυτό μου δίνει φως και μεγάλη αγάπη από την οικογένειά μου. Μια διδακτική αγάπη που προσφέρει, στηρίζει. Ξέρετε, πιστεύω στην αγάπη που διδάσκεται στα παιδιά μας. Η αγάπη δεν είναι επίκτητη. Να τους μάθουμε να προσφέρουν, όχι μόνο να παίρνουν, να τους μάθουμε να λένε ευχαριστώ, να τους μάθουμε να αγκαλιάζουν, να φιλάνε, να λένε έναν καλό λόγο, να λένε τι αισθάνονται, να λένε σ’ αγαπώ για να έχουν μια όμορφη ζωή τόσο στην καθημερινότητα όσο και στις γιορτές.
Χριστίνα μου, εδώ στο νέο σου ρεστοράν, στο Μeat the Stars, έχεις φτιάξει ένα σπίτι για τον Αϊ-Βασίλη και τα ξωτικά του. Μοναδικός χώρος για τις εορτές, αλλά και πέρα από αυτές. Γιατί επέλεξες αυτή την ονομασία για το ρεστοράν σου;
Πρώτον, γιατί το meat, το κρέας, το αγαπώ, είναι καλή πρώτη ύλη και, δεύτερον, γιατί με τη λέξη star έκανε τόσα χρόνια καριέρα. Μην ξεχνάμε ότι εργάστηκα χρόνια στο Star Channel, εκεί έκανα επιτυχία με την εκπομπή μου «Super Star». Μετά την τηλεόραση, σκέφτηκα με τον Θανάση, τον σύζυγο μου, τι άλλο θα ήθελα να κάνω επαγγελματικά. Και δεδομένο ότι αγαπώ το καλό φαγητό, το ταξίδι, τους ανθρώπους, ο Θανάσης μού έβαλε την ιδέα της δημιουργίας ενός ρεστοράν με την υπογραφή μου. Πάντα στη ζωή μου θα υπάρχει η τηλεόραση, αλλά η εστίαση μπορεί να είναι η δεύτερη δουλειά μου. Η φιλοσοφία του ρεστοράν που άνοιξα είναι η σάλα του να είναι η συνέχεια του σπιτιού μου και φυσικά στο εστιατόριο, όποιος θα έρθει θα με δει εκεί, είμαι συνεχώς παρούσα.
Πώς αποφάσισες να ανοίξεις ένα καλό εστιατόριο με εξειδίκευση στο κρέας;
Με τον σύζυγό μου ταξιδεύουμε πολύ. Κυρίως Αμερική και Ισπανία. Σε ένα από τα ταξίδια μας στην Αμερική και συγκεκριμένα στο Τέξας, στην Αμερική πηγαίνουμε και τρεις φορές τον χρόνο για δουλειές, ο Θανάσης μου έβαλε την επιχειρηματική ιδέα του ρεστοράν και του κρέατος, γιατί στην Αμερική έχουν πολύ καλά κρέατα και μια φιλοσοφία γύρω από τις κοπές κρεάτων. Ετσι αποφασίσαμε ότι στο Πικέρμι, εκεί στο εμπορικό κέντρο που ο πελάτης ψωνίζει καλλυντικά, ρούχα, έχει το σούπερ μάρκετ του, μπορεί να βρει και ένα ρεστοράν αξιώσεων για καλό κρέας. Το θέμα ήταν να μπει το λιθαράκι και μπήκε. Ο Ελληνας, ανάμεσα στο ενοίκιο, στη ΔΕΗ, στο τηλέφωνο και το σούπερ μάρκετ, θα βάλει στην άκρη χρήματα για τη διασκέδασή του και θα τη συνδυάσει με ένα καλό φαγητό. Το Meat the Stars φέρνει ποιοτικά κρέατα από το Τέξας και οι εισαγωγές μας είναι 99% από την Αμερική.
Χριστίνα, τι είναι το φαγητό για τον Ελληνα;
Το παν! Μας έχει βγει το όνομα ότι είμαστε καλοφαγάδες. Δύο φορές τον χρόνο πάμε στην Ισπανία, έχουμε φίλους εκεί, θα έλεγα πλέον όχι μόνο φίλους, τους νιώθουμε σαν οικογένεια. Οι φίλοι μας καλλιεργούν αμπέλια, βγάζουν λευκό, ροζέ, κόκκινο κρασί. Οταν μας κάνουν το τραπέζι μάς λένε: «Εσείς, οι Ελληνες, είστε ο μοναδικός λαός στον κόσμο που όταν τρώτε στο τραπέζι μιλάτε και πάλι για το φαγητό». Τι να κάνουμε, έτσι είμαστε οι Ελληνες. Αγαπάμε το καλό φαγητό και είμαστε και αυστηροί κριτές στο φαγητό.
Τι είναι για σένα η εστίαση;
Η εστίαση είναι ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα και ένας πολύ δύσκολος χώρος. Δεν σημαίνει ότι επειδή έχουμε πέντε χρήματα στην άκρη θα ανοίξουμε ένα καφέ ή ένα ρεστοράν. Η εστίαση έχει να κάνει με την υγεία και χρειάζονται προδιαγραφές. Είναι μεγάλη ευθύνη. Χρειάζεται μεγάλος σεβασμός. Να λειτουργούν όλα 10 στα 10. Δεν είναι ρούχο τα φαγητό. Σου έμεινε στο ράφι, το βγάζεις με έκπτωση του χρόνου. Το φαγητό, αν δεν καταναλωθεί, το πετάς, δεν το σερβίρεις. Ειδικά το κρέας είναι μια πολύ ακριβή ύλη και έχει μπει στα χρηματιστήρια όλου του κόσμου. Η αξία του είναι συνεχώς προς τα πάνω. Εχει να κάνει με την ποιότητά του, τις κοπές. Πλέον υπάρχουν εξαιρετικά κρέατα και ο πελάτης μπορεί να ανταμειφθεί σε γεύση, αλλά είναι ακριβά. Αλλά… the sky is the limit. Πάντα θα υπάρχει το καλύτερο σε όλα. Ναι, μπορώ στο ρεστοράν μου να έχω το τάδε κρέας, την τάδε κοπή, αλλά κατόπιν συμφωνίας και παραγγελίας, γιατί υπάρχουν κοπές πανάκριβες. Ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν να διαθέσουν αυτά τα χρήματα.
Πώς είναι η ζωή χωρίς τηλεόραση;
Πλέον έχω φτάσει στο σημείο που δεν θυμάμαι πώς ήταν η ζωή που ζούσα μέσα στην τηλεόραση. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που αποφάσισα να αφήσω την τηλεόραση. Από την τηλεόραση θα θυμάμαι την έντονη αδρεναλίνη. Τριάντα χρόνια έκανα τηλεόραση, πίσω και μπροστά από τις κάμερες. Μια ζωή. Τα πράγματα για μένα όμως άλλαξαν συνειδητά, έχω άλλη καθημερινότητα και δεν μου λείπει η έκθεση στην τηλεόραση.
Η νέα γενιά, Χριστίνα, γιατί δεν βλέπει πλέον τηλεόραση;
Δυστυχώς, η νέα γενιά έχει γυρίσει την πλάτη στην τηλεόραση. Οι τηλεθεάσεις που κάνουν οι εκπομπές σήμερα, το 8% και το 9% για εμάς ήταν λόγος, τότε, που ήμουν στην τηλεόραση, για να κοπεί μια εκπομπή. Πλέον κάνουν 8% οι εκπομπές και κάνουν πάρτι. Για εμάς και το 12% στην τηλεθέαση, θυμάμαι, ήταν απαγορευτικό. Μέτρια τηλεθέαση. Δεν μιλάω για τα σημερινά 5% και 6%, θα είχε πέσει ψαλίδι. Αλλά σήμερα με αυτά τα νούμερα τηλεθέασης δεν ανοίγει ρουθούνι. Οι νέοι βλέπουν διάφορες τηλεοπτικές πλατφόρμες και είναι συνειδητά μακριά από την τηλεόραση. Αν θέλουν να δουν κάποια σειρά, τη βλέπουν από τις πλατφόρμες όποτε θέλουν ετεροχρονισμένα. Επίσης, γιατί να δουν τηλεόραση; Από το πρωί μέχρι το βράδυ όλες οι εκπομπές παίζουν τα ίδια, μόνο οι παρουσιαστές αλλάζουν, σαν να μη θέλουν οι εκπομπές να προσφέρουν κάτι άλλο. Και όμως είδατε τι έγινε με τη σειρά «Το σόι σου». Εφτασε στο 40%. Αρα ο κόσμος που θέλει να δει τηλεόραση, καλές σειρές ή καλές εκπομπές, θα δει. Γιατί ο Γρηγόρης Αρναούτογλου κάνει καλά νούμερα τηλεθέασης; Γιατί η εκπομπή του το «The 2night show» είναι καλή τηλεόραση. Νισάφι πια, με την τηλεόραση που αντιγράφει ο ένας τον άλλον. Η τηλεόραση, αν συνεχίσει έτσι, θα γράψει τον επίλογο της.
Πώς σου φαίνονται οι infotainment εκπομπές; Του Γρηγόρη Αρναούτογλου δεν του αρέσουν καθόλου. Θέλει αμιγώς ψυχαγωγικές εκπομπές. Συμφωνείς και εσύ;
Ναι, και να αγιάσει το στόμα του. Δεν μου αρέσουν αυτές οι εκπομπές. Που μαζί με τα άστρα θα σου πουν και για ένα έγκλημα. Δεν έπρεπε κι εγώ να τις υπηρετήσω. Δεν μου πάνε καθόλου. Αλλο η ψυχαγωγία, άλλο η ενημέρωση. Ηταν λάθος στα τελευταία χρόνια που έκανα τηλεόραση να λέω «ναι» σε όλα από φόβο. Δεν κρύβομαι, λέω την αλήθεια. Επρεπε να πω «όχι», δεν μου αρέσει αυτό το είδος τηλεόρασης.
Τι δεν σου αρέσει στην ελληνική τηλεόραση σήμερα;
Η αυτοαναφορικότητα! Οι παρουσιαστές μιλάνε συνέχεια για τον εαυτό τους ή απαντάνε σε μπηχτές που άφησαν γι’ αυτούς άλλοι παρουσιαστές, σε άλλα κανάλια. Και οι καβγάδες τους τροφοδοτούν και το διαδίκτυο, αλλά και την τηλεόραση, και τις ίδιες τις εκπομπές τους. Αντί να βλέπουμε συνεντεύξεις ηθοποιών, τραγουδιστών, συγγραφέων, αθλητών, σχεδιαστών μόδας, βλέπουμε τις αντιπαραθέσεις των παρουσιαστών στις εκπομπές τους. Τι προοπτική έχει όλο αυτό; Δώσε μου καλλιτεχνικό ρεπορτάζ, θέατρο, μουσική, νυχτερινά κέντρα, λάιφ στάιλ, όχι τι σου είπα, τι μου είπες, μα τι νοιάζει τους τηλεθεατές ο καβγάς της τάδε παρουσιάστριας με τον τάδε παρουσιαστή, πού του χρησιμεύει; Αναπαράγεται παντού μια ίντριγκα. Παλιά δεν το είχαμε αυτό. Ο πόλεμος των εκπομπών παλιότερα ήταν για τα θέματα. Ποιος θα βγάλει τα πιο πολλά θέματα και όχι τι θα πει ο απέναντι παρουσιαστής στον αέρα. Ετσι κάναμε εμείς. Η Κορομηλά, η Μενεγάκη, ο Αρναούτογλου, ο Λιάγκας, η Τατιάνα, ο Παπαδάκης. Η παλιά σχολή της τηλεόρασης. Ο Ανδρέας Μικρούτσικος… Και τώρα που είπα Ανδρέας, μου λείπει πολύ ο Ανδρέας με δική του εκπομπή. Δικό του τηλεπαιχνίδι, δική του κοινωνική εκπομπή. Ξεχωριστή, όχι σε πάνελ. Με την Ελένη Μενεγάκη, που έκλεισε την πόρτα τελευταία, ήταν σαν έφυγε η παλαιά φουρνιά. Τα πράγματα άλλαξαν στην τηλεόραση, έφυγαν ο Παπαδάκης, η Στεφανίδου. Ανθρωποι που παλιά έκαναν 40% τηλεθέαση. Εύχομαι να ξαναδώ αυτά τα ονόματα στην τηλεόραση με δικά τους ξεχωριστά φορμάτ.
Εχεις άλλες ενστάσεις για το τηλεοπτικό τοπίο;
Ναι. Δεν μου αρέσει να βλέπω ηθοποιούς να παίρνουν τον ρόλο των δημοσιογράφων σε τηλεοπτικές εκπομπές. Και μάλιστα πρώτη διδάξασα σε αυτό να είναι η ΕΡΤ. Οπως ο δημοσιογράφος δεν ανεβαίνει στο σανίδι να κάνει τον ηθοποιό, γιατί είναι μια τέχνη, έτσι και ο ηθοποιός δεν έχει τη διάκριση για να κάνει ερωτήσεις και να καταλαβαίνει ποιο είναι το θέμα. Μα είναι δυνατόν να κάνουν τη λάντζα οι δημοσιογράφοι και τις ερωτήσεις της εκάστοτε συνέντευξης ο ηθοποιός; Δεν είναι η δουλειά τους να έχουν κατακλύσει τις δημοσιογραφικές εκπομπές. Δεν υπάρχει ψυχή. Εμείς, οι δημοσιογράφοι, έχουμε ανταγωνισμό μεταξύ μας, ψάχνουμε την είδηση. Οι ηθοποιοί απλώς διεκπεραιώνουν τις εκπομπές. Πολύ αρνητικό αυτό που γίνεται, να εξαργυρώνουν οι ηθοποιοί το σταριλίκι τους με εκπομπές στην τηλεόραση. Να βγάζουν έτσι τον τρίτο μισθό τους. Υπάρχει αυτό που λέγεται δημοσιογραφική δουλειά, το σπουδάζει κάνεις, υπάρχει το ρεπορτάζ που μαθαίνουμε ως δόκιμοι στις εφημερίδες. Είναι δυνατόν να μπαίνουν στο επάγγελμα ανίδεοι; Συνδικαλιστικά τι κάνει για αυτό η ΕΣΗΕΑ; Ποια είναι η θέση της πάνω στο ότι ηθοποιοί παίρνουν συνεντεύξεις; Γιατί μας παίρνουν το επάγγελμά μας; Να τρέχουν δημοσιογράφοι για την είδηση και την είδηση να τη λέει ο ηθοποιός; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα…
Πώς βλέπεις την ελληνική κοινωνία σήμερα;
Υπάρχει θυμός στην ελληνική κοινωνία. Ο Ελληνας είναι θυμωμένος. Είναι έτοιμος για καβγά, να βγάλει τα νύχια έξω. Εχει χάσει το βασικό συστατικό του, το χαμόγελο. Η καθημερινότητα είναι σκληρή, οι μισθοί μικροί, τα έξοδα πολλά, τα ενοίκια ακριβά. Οι νέοι δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, είναι απαγορευτικό, δεν έχουν πώς να τα ζήσουν. Οι νέοι σου λένε όλη την ημέρα εργαζόμαστε απλώς για να επιβιώνουμε. Ετσι είναι, κατά γενική ομολογία, όλοι τους θυμωμένοι. Γι’ αυτό υπάρχει έντονο δημογραφικό πρόβλημα στη χώρα μας. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες ψωνίζουν για τα εγγόνια πλέον, το ζευγάρι και οι δυο με δουλειές, πληρώνει τα βασικά της επιβίωσης, ενοίκια, σούπερ μάρκετ, σχολεία, λογαριασμούς. Σκέφτομαι σε όλο αυτό, γυναίκες που έχουν παιδιά, χήρες, με διαζύγια ή που είναι μόνες τους από επιλογή με τα παιδιά τους και λέω αυτές είναι οι σύγχρονες ηρωίδες. Ακούω όλα αυτά που λένε για ανάπτυξη και λέω δεν γίνεται, ζουν σε παράλληλο σύμπαν. Δεν γίνεται η κυβέρνηση να κάνει πολιτική ανάπτυξης με επιδόματα. Επίδομα, λόγω ανεργίας. Δεν μου αρέσει αυτή η λογική των επιδομάτων. Βρες δουλειές στους νέους, μόνιμες, σταθερές, με καλούς μισθούς, όχι επιδόματα. Να μάθουν να δουλεύουν, όχι να ζουν με τη φιλανθρωπία των επιδομάτων και της οικογένειας.
