Καθώς οι πολιτικοί πιέζουν για το τέλος του πολέμου με -καταπώς φαίνεται- αρνητικούς όρους για την Ουκρανία, έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς και αν αυτό θα επηρεάσει και το ζήτημα της Εκκλησίας
- Από την εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια»
Στο Ουκρανικό είμαστε κοντά σε λύση, στο πολιτικό και το στρατιωτικό σκέλος τουλάχιστον, με την Ουκρανία να φαίνεται η μεγάλη ηττημένη. Γιατί στον πόλεμο υπάρχουν και από τις δύο πλευρές χαμένοι. Διπλωματικές και εκκλησιαστικές πηγές υποστηρίζουν πως όποια λύση θα έχει συνέπειες και στο Εκκλησιαστικό.
Επτά χρόνια πέρασαν από την απόφαση του Οικουμενικού Πατριάρχη να δώσει αυτοκεφαλία στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Δεν έχουν γίνει πολλά από τότε. Αναγνώριση έδωσαν μόνο οι Ελληνορθόδοξες Εκκλησίες της Ελλάδος, της Κύπρου και το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Είναι γνωστό πως Ιεροσόλυμα και Αντιόχεια έχουν από καιρό δεθεί στο άρμα της Μόσχας. Οι δε Σλάβοι Σερβίας και Βουλγαρίας δεν φαίνεται ότι θα «προδώσουν» τις σχέσεις τους με τον Κύριλλο.
Αίνιγμα παραμένει η στάση του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας, Ιωάννη. Αν και ο ίδιος δεν είναι διατεθειμένος να παρεκκλίνει από τη στάση που τήρησε ο προκάτοχός του Αναστάσιος, ο οποίος είχε δημοσίως διαφωνήσει πολλές φορές με τον κ. Βαρθολομαίο για το θέμα.
Καθώς οι πολιτικοί πιέζουν για το τέλος του πολέμου με -καταπώς φαίνεται- αρνητικούς όρους για την Ουκρανία, έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς και αν αυτό θα επηρεάσει και το εκκλησιαστικό ζήτημα.
Τι δεν αλλάζει
Η αυτοκεφαλία δόθηκε, αυτό δεν θα ανατραπεί. Η Εκκλησία του Επιφανίου, με όσα κουσούρια ή αδυναμίες, θα παραμείνει. Το θέμα είναι τι θα συμβεί με την -ακόμα- κραταιά, κακά τα ψέματα, Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Μητροπολίτη Ονουφρίου. Η ουκρανική κυβέρνηση ψήφισε νόμο με τον οποίο η εν λόγω Εκκλησία κρίνεται όργανο της Μόσχας. Και, καθώς βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Ρωσία, δεν είναι λογικό να την αφήσουν να λειτουργεί. Ως εδώ, καλά. Ο Ονούφριος, πέραν των κυριακάτικων λειτουργιών, σπανίως εμφανίζεται και ακόμη πιο σπάνια κάνει δηλώσεις.
Ωστόσο, δεν φαίνεται ότι αποκηρύσσει τον Κύριλλο, ούτε ότι είναι στις προθέσεις του να κόψει τα δεσμά με τη Μόσχα. Ακόμη πιο περίπλοκη γίνεται η κατάσταση με τους πιστούς που, παρότι σε καιρό πολέμου, δεν θεωρούν πρόβλημα να πηγαίνουν στις εκκλησίες της Εκκλησίας του Ονουφρίου. Ετσι ήξεραν, έτσι συνεχίζουν να κάνουν. Αυτήν θεωρούν Εκκλησία τους, στις ίδιες ενορίες συνεχίζουν να πηγαίνουν, δεν μπορούν να καταλάβουν τι άλλαξε. Είτε οι του Επιφανίου δεν το έχουν εκφρλάσει σωστά είτε οι του Ονουφρίου ξέρουν πολύ καλύτερα πώς παίζεται το παιχνίδι. Ωστόσο, θεωρείται κάτι περισσότερο από σίγουρο πως στις διαπραγματεύσεις θα τεθεί, σε δεύτερο σκέλος, και το θέμα της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Οι Ρώσοι, εξάλλου, έχουν «σηκώσει» ήδη το ζήτημα, κάνουν λόγο για «διωγμούς» της Ορθόδοξης «κανονικής» Εκκλησίας και μιλούν για θρησκευτικά δικαιώματα. Είπαμε, το ξέρουν το παιχνίδι καλύτερα. Το θέμα είναι πώς θα διαφυλαχθεί ο ορθόδοξος πληθυσμός, ώστε να μη διχαστεί. Και πόσο θα επουλωθούν οι πληγές στην παγκόσμια ορθόδοξη οικογένεια ή αν θα παραμείνει ο διχασμός.
