Η τραγωδία της Βηθλεέμ και οι πρώτοι μάρτυρες του Χριστιανισμού
Σήμερα, 29 Δεκεμβρίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Σφαγής των 14.000 Αγίων Νηπίων, ενός από τα πιο τραγικά και συνάμα συγκλονιστικά γεγονότα της ευαγγελικής ιστορίας, που συνδέεται άρρηκτα με τη Γέννηση του Χριστού.
Μετά την επίσκεψη των Τριών Μάγων στον νεογέννητο Χριστό, ο βασιλιάς Ηρώδης, αναμένοντας την επιστροφή τους για να του αποκαλύψουν τον τόπο όπου βρισκόταν το Θείο Βρέφος, ήρθε αντιμέτωπος με την απουσία τους. Οι Μάγοι, θεοφώτιστοι, δεν επέστρεψαν σε εκείνον, γεγονός που προκάλεσε την οργή και τον φόβο του.
Ο Ηρώδης γνώριζε από τις Γραφές ότι ο Μεσσίας επρόκειτο να γεννηθεί στη Βηθλεέμ. Αγνοώντας όμως την ακριβή ταυτότητα και το σημείο όπου βρισκόταν ο Ιησούς, και υπολογίζοντας πως το παιδί θα ήταν ηλικίας έως δύο ετών, κατέστρωσε ένα φρικτό σχέδιο: διέταξε τη σφαγή όλων των αρσενικών παιδιών της Βηθλεέμ και των γύρω περιοχών, μέχρι την ηλικία των δύο ετών.
Η σφαγή πραγματοποιήθηκε αιφνιδιαστικά, ώστε να μην υπάρξει χρόνος διαφυγής για τις οικογένειες. Οι κραυγές και ο πόνος των μητέρων σημάδεψαν ανεξίτηλα την ιστορία, καθώς είδαν τα βρέφη τους να σφαγιάζονται ακόμη και μέσα στις ίδιες τους τις αγκαλιές. Περίπου 14.000 νήπια έχασαν τη ζωή τους, θύματα της ανθρώπινης αγριότητας και του φόβου απέναντι στη θεία παρουσία.
Η Χριστιανική Εκκλησία ανακήρυξε τα σφαγιασθέντα αυτά παιδιά Άγια, αναγνωρίζοντάς τα ως τους πρώτους μάρτυρες του Χριστιανισμού. Αν και δεν βαπτίσθηκαν με το ύδωρ, «εβαπτίσθησαν» με το ίδιο το αίμα του μαρτυρίου τους, σε μια ηλικία απόλυτης αθωότητας.
Αξίζει τέλος να σημειωθεί ότι λείψανα –πιθανώς ορισμένων εκ των Αγίων Νηπίων– φυλάσσονται στην Κωνσταντινούπολη, στον Ναό του Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, ο οποίος ανεγέρθηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστίνος.
Η μνήμη των Αγίων Νηπίων παραμένει έως σήμερα ζωντανή, υπενθυμίζοντας τη θυσία, την αθωότητα και το βαρύ τίμημα που συνόδευσε την έλευση του Χριστού στον κόσμο.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. (ψαλλόμενο ως κάθισμα)
Ως θύματα δεκτά, ως νεόδρεπτα ρόδα και θεία απαρχή, και νεόθυτοι άρνες, Χριστώ τω ώσπερ νήπιον, γεννηθέντι προσήχθητε, αγνά Νήπια, την του Ηρώδου κακίαν, στηλιτεύοντα και δυσωπούντα απαύστως, υπέρ των ψυχών ημών.
