Ο πρώην πρωθυπουργός αποδόμησε τις βασικές πολιτικές του Μητσοτάκη κατά τη χθεσινή του ομιλία για τα 47 χρόνια της Ν.Δ.
Του Πάνου Σώκου
Ηχηρή ήταν η παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στα πολιτικά πράγματα της χώρας, ο οποίος με την ομιλία του στην εκδήλωση του Ιδρύματος «Κωνσταντίνος Καραμανλής» για τα 47 χρόνια από την ίδρυση της Ν.Δ. και τα 40 χρόνια από την ένταξη της χώρας μας στην Ενωμένη Ευρώπη, επί της ουσίας πήρε σαφείς αποστάσεις από βασικούς άξονες της κυβερνητικής πολιτικής (την οικονομία – ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη, τις σχέσεις με τους πολιτικούς αντιπάλους, τη στάση απέναντι στην Τουρκία). Παράλληλα άσκησε σκληρή κριτική στην Ευρωπαϊκή Ενωση τόσο για τα Μνημόνια που επέβαλε στην Ελλάδα όσο και για τη στάση της απέναντι στην Τουρκία όσον αφορά τις απειλές της εναντίον της χώρας, την πανδημία και το Μεταναστευτικό. Ο πρώην πρωθυπουργός, αναφερόμενος και στηριζόμενος στις πεποιθήσεις του Κωνσταντίνου Καραμανλή υποστήριξε την ανάγκη για κοινωνική δικαιοσύνη.
«Ο Καραμανλής ανάγει την κοινωνική δικαιοσύνη σε βασικό θεμέλιο της δημοκρατίας», είπε υπενθυμίζοντας τι είχε αναφέρει στο πρώτο συνέδριο της Ν.Δ. «Το αξίωμα αυτό δεν δικαιολογεί εξωπραγματικές διεκδικήσεις, ούτε ότι αναλαμβάνει η Πολιτεία όλα τα βάρη των πολιτών. Σημαίνει ότι η Πολιτεία έχει καθήκον να μεριμνά για την ευημερία των πολιτών, πρωτίστως για όσους έχουν ανάγκη».
Αναφέρθηκε στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και την ανασφάλεια που, όπως είπε, καταλήγει στην αμφισβήτηση και απονομιμοποίηση του δημοκρατικού πολιτεύματος, αφήνοντας σαφείς αιχμές για τις μεταρρυθμίσεις στο εργασιακό και στο οικονομικό επίπεδο που προωθεί η κυβέρνηση. «Απαιτούνται μεταρρυθμίσεις και καινοτόμες λύσεις στην εκπαίδευση, στην ασφάλιση. Οι κοινωνίες ανθούν και προοδεύουν όταν οι πολλοί νιώθουν ότι μετέχουν στη συλλογική προσπάθεια και στις ευκαιρίες» είπε ο πρώην πρωθυπουργός. Καταπέλτης ήταν για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Σε αντίθεση με τις θέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη, ο πρώην πρωθυπουργός, πρώτον, είπε για πρώτη φορά ότι τα Μνημόνια που επιβλήθηκαν στη χώρα μας ήταν «τιμωρητικά» και ελέγχονται για σοβαρά σφάλματα.
Δεύτερον, υποστήριξε ότι, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, ο τρόπος που αντιμετωπίζει την πανδημία δεν είναι αποτελεσματικός και επιδεικνύει δυσκινησία. Τρίτον, άσκησε κριτική στην Ε.Ε. και για το γεγονός ότι δεν έχει μια κοινή μεταναστευτική πολιτική. Τέταρτον, υποστήριξε ότι παρότι η Τουρκία στην περιοχή προσβάλλει το πνεύμα και το γράμμα των διεθνών συνθηκών, εντούτοις υπάρχουν κράτη που σε ρόλο επιτήδειου ουδέτερου της κλείνουν το μάτι και η Ε.Ε. αρνείται να της επιβάλει κυρώσεις. Η επισήμανση περί κυρώσεων στρέφεται σαφώς και κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, που δεν θέτει θέμα κυρώσεων και δεν πιέζει προς αυτήν την κατεύθυνση. «Η Ελλάδα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την ακεραιότητά της. Η Ευρώπη όμως οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι αλληθωρίζοντας οδηγείται σε αδιέξοδο. Δεν μπορεί να μην επιβάλλει κυρώσεις σε εξόφθαλμα επιθετικές συμπεριφορές. Προς όφελος όχι των μελών της, αλλά για να βρει τον εαυτό της στον δρόμο της προς το αύριο».
Τάχθηκε υπέρ της αμυντικής συμφωνίας με τη Γαλλία, λέγοντας ότι «συνιστά εθνική επιτυχία», γιατί σηματοδοτεί κοινή αντίληψη ως προς το μέλλον της Ευρώπης.
Τάχθηκε υπέρ της ήπιας αντιπαράθεσης, του πολιτικού διαλόγου, και κατά της μισαλλοδοξίας, τα οποία, όπως είπε, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θεωρούσε ως θεμελιώδη λίθο της Δημοκρατίας. Με τον τρόπο αυτό εμμέσως πλην σαφώς άσκησε κριτική στην κυβέρνηση αλλά και στον Αντώνη Σαμαρά που απειλεί τους πολιτικούς της αντιπάλους με εξεταστικές και ειδικά δικαστήρια.
Επισήμανε ότι σήμερα στην πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση υπάρχει στασιμότητα. «Αυτά για τα οποία ο Καραμανλής προειδοποιούσε επανεμφανίστηκαν. Η Ευρώπη στις ημέρες μας, παρά την ισχύ της, αδυνατεί να πρωταγωνιστήσει στη διεθνή σκηνή, να επηρεάσει αποφασιστικά τις εξελίξεις, τις εντάσεις, τους ανταγωνισμούς, ακόμη και στη γειτονιά της» είπε.
Αναλυτικά, ο πρώην πρωθυπουργός, που στην αρχή της ομιλίας του ευχήθηκε στη Φώφη Γεννηματά ταχεία ανάρρωση, μεταξύ άλλων:
1. Αναφερόμενος στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τόνισε ότι «αποτίουμε σήμερα τον οφειλόμενο φόρο τιμής στη μνήμη του, τιμούμε τον πολιτικό ηγέτη που στην αυγή της Μεταπολίτευσης, σε ώρες δραματικές για τον Ελληνισμό, επέστρεψε στην πατρίδα, αναλαμβάνοντας τη βαριά ευθύνη να σώσει τη χώρα από τον κίνδυνο της κατάρρευσης και της εθνικής καταστροφής» και πρόσθεσε: «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπήρξε η εμβληματική πολιτική προσωπικότητα της μεταπολεμικής περιόδου, σφραγίζοντας με την παρουσία και το έργο του για περισσότερο από μισό αιώνα την πορεία της Ελλάδας. Τα κορυφαία επιτεύγματά του, η ανόρθωση της χώρας και η εργώδης ανάπτυξη στις δύσκολες πρώτες δεκαετίες μετά τον Παγκόσμιο, αλλά και τον Εμφύλιο Πόλεμο, η αποκατάσταση και εδραίωση της δημοκρατίας σε συνθήκες αντίξοες και εθνικά κρίσιμες και η ένταξη της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια, προϊόν και αυτό μακράς και επίπονης προσπάθειας, έχουν τύχει καθολικής αναγνώρισης, εντός και εκτός Ελλάδας, και θα συνεχίσουν να φωτίζονται από ιστορικούς ερευνητές και μελετητές με την πολύτιμη και αμέριστη αρωγή του ιδρύματος».
2. Για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα και ειδικά τις εθνικές προκλήσεις τόνισε ότι «οφείλουμε να καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για τη διαμόρφωση συνθηκών σύμπνοιας, ομοψυχίας και εθνικής συνεννόησης. Ο δημοκρατικός διάλογος και η αντιπαράθεση επιχειρημάτων πρέπει να διευκολύνει και όχι να υπονομεύει την ανάγκη σύγκλισης απόψεων για τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής, πρωτίστως για τα μεγάλα εθνικά θέματα. Αυτό είναι το θεμελιώδες δίδαγμα της ιστορικής μας εμπειρίας. Είναι ταυτόχρονα το εθνικό μας καθήκον, αφού η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης που είναι υπό απειλή. Απειλή που αφορά όχι μόνο δικαιώματα, συμφέροντα και επιδιώξεις που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς Συνθήκες, αλλά απειλή ακόμα και κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας».
3. Άσκησε κριτική στην πολιτική που ασκεί η Ευρώπη σήμερα, στο Μεταναστευτικό, την αντιμετώπιση της πανδημίας και τις κλιμακούμενες προκλήσεις της Τουρκίας: «Η Ευρώπη στις μέρες μας, παρά την ισχύ της (οικονομική, πολιτική, πολιτιστική, ακόμα και στρατιωτική), αδυνατεί να πρωταγωνιστήσει στη διεθνή σκηνή. Αδυνατεί να επηρεάσει αποφασιστικά τις εξελίξεις σε σχέση με τις συγκρούσεις, τις εντάσεις, τους ανταγωνισμούς και τις αυθαιρεσίες σε κρίσιμες περιοχές της γης, ακόμα και στη γειτονιά της. Δεν έχει καταφέρει να διαμορφώσει ενιαία και αποτελεσματική πολιτική στο μεγάλο μεταναστευτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίσει με ακόμα οξύτερο τρόπο στο μέλλον. Επέδειξε ατολμία και δυσκινησία στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Και στο υγειονομικό σκέλος και στο σκέλος των μέτρων ανάκαμψης από την ύφεση που προκάλεσε η πανδημία» είπε και υπογράμμισε: «Σε αντίθεση με το γενναίο πακέτο που υιοθέτησαν οι ΗΠΑ, το ευρωπαϊκό είναι πολύ πιο συγκρατημένο, συνοδευόμενο μάλιστα από διαρκείς προειδοποιήσεις για τον πρόσκαιρο χαρακτήρα του, μέχρι να επανακάμψουν οι δύσκαμπτοι κανόνες πειθαρχίας και λιτότητας».
4. Για τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης απέναντι στην Τουρκία είπε: «Είναι αναγκαίο να επισημανθεί και να στηλιτευθεί η επαμφοτερίζουσα στάση έναντι της Τουρκίας, η οποία συμπεριφέρεται ως ταραξίας στην ευρύτερη περιοχή, εγείροντας αξιώσεις που προσβάλλουν κατάφωρα και το γράμμα και το πνεύμα του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών.
Ειδικά σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο, δι’ έργων και λόγων, απειλεί ευθέως, όχι μόνο δικαιώματα που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο, αλλά ακόμα και την εδαφική ακεραιότητα χωρών-μελών της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ορισμένα κράτη, μάλιστα, υιοθετώντας στάση επιτήδειου ουδέτερου, εμμέσως πλην σαφώς, δείχνουν να κλείνουν το μάτι προς την Τουρκία, δηλαδή να ενθαρρύνουν την απαράδεκτη και παραβατική συμπεριφορά της. Παρέλκει να υπογραμμισθεί ότι τα σύνορα των κρατών-μελών της Ενωσης είναι και ευρωπαϊκά σύνορα, και ότι ο σεβασμός και η πιστή τήρηση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου είναι θεμελιώδες αξίωμα που απορρέει από το σύστημα αρχών και αξιών της Ευρώπης».
Ο πρώην πρωθυπουργός υποστήριξε ωστόσο ότι παρ’ όλα αυτά «η Ελλάδα είναι σε θέση να υπερασπίσει αποτελεσματικά την εδαφική της ακεραιότητα και τα δικαιώματά της. Με τη διπλωματική της δράση, τις συμμαχίες της, παλιές και νέες, με το αξιόμαχο και την αποτρεπτική ικανότητα των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Πάνω από όλα, με εθνική ομοψυχία και συνεννόηση, όπως επιβάλλεται από τις περιστάσεις και τις προκλήσεις». Πρόσθεσε όμως ότι «η Ευρώπη οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι, αλληθωρίζοντας και αποπειρώμενη να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, οδηγείται σε αδιέξοδο. Δεν μπορεί να μην επιβάλλει κυρώσεις σε εξόφθαλμα επιθετικές συμπεριφορές. Η Ευρώπη οφείλει να κάνει πράξη τις αρχές και τις αξίες της. Όχι μόνο προς όφελος των μελών της, αλλά πρωτίστως για να βρει τον εαυτό της και τον δρόμο της προς το αύριο».
