Οι στόχοι: Κυριαρχία από την Οδησσό μέχρι τον Δνείπερο και αποστρατιωτικοποιημένη χώρα με νέα κυβέρνηση. Απόλυτη επιβεβαίωση της κυριακάτικης δημοκρατίας
Από την Κύρα Αδάμ
Η περιοχή από την Οδησσό και όλα τα παράλια στη Μαύρη Θάλασσα, η Κριμαία ολόκληρη, η Αζοφική Θάλασσα και η ευρεία περιοχή από την ανατολική όχθη του Δνείπερου ποταμού μέχρι τα σημερινά ανατολικά σύνορα Ουκρανίας – Ρωσίας, που περιλαμβάνει και τις ανεξάρτητες πλέον ρωσόφωνες περιοχές του Ντονμπάς και του Λουχάνσκ, δηλαδή τον ένα τρίτο και πλέον της Ουκρανίας, είναι ο στόχος της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης που ξεκίνησε ο Βλ. Πούτιν, έχοντας εξασφαλίσει στην πράξη ότι καμιά δυτική δύναμη, ούτε οι ΗΠΑ ούτε το ΝΑΤΟ μπορούν να αντιδράσουν και να αντιμετωπίσουν τις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις χωρίς τον κίνδυνο γενικευμένης σύρραξης.
Δι’ αυτού του τρόπου ο Πούτιν επιδιώκει να κατοχυρώσει όλα τα παράλια της Μαύρης Θάλασσας στη Ρωσία, καθιστώντας την Ουκρανία ένα άδειο κέλυφος χωρίς διέξοδο στη θάλασσα. Παράλληλα η Μόσχα αποκτά κυρίαρχο ρόλο στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, όχι μόνον έναντι του ΝΑΤΟ, αλλά και σε οικονομικό και ενεργειακό (λόγω αγωγών φυσικού αερίου) πεδίο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μία από τις επείγουσες κινήσεις του ρωσικού ναυτικού ήταν να καταλάβει το μοναδικό νησί στη Μαύρη Θάλασσα, το νησί των Φιδιών, που ανήκει στην Ουκρανία, αλλά βρίσκεται μόνο 30 μίλια νότια από τις ακτές της Ρουμανίας (το νησί αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα, καθώς το Δ.Δ. της Χάγης αποφάσισε για το νησί αυτό που ανήκει στην Ουκρανία, αλλά βρίσκεται πλησίον της Ρουμανίας, λόγω μεγάλης απόστασης από την Ουκρανία, ότι έχει χωρικά ύδατα 12 ν.μ., αλλά δεν έχει υφαλοκρηπίδα – επιχείρημα που χρησιμοποιεί κατά κόρον η Αγκυρα για την περίπτωση του Καστελόριζου και όχι μόνον).
Με τη ρωσική κατάληψη του νησιού των Φιδιών, στο οποίο είναι εγκαταστημένο ραντάρ, η Μόσχα ελέγχει στρατιωτικά σχεδόν το σύνολο της Μαύρης Θάλασσας, δεδομένου ότι όποιο πλοίο εισέρχεται και εξέρχεται από τα στενά στη Μαύρη θάλασσα και αντίστροφα θα ελέγχεται από τις ρωσικές δυνάμεις στο νησί των Φιδιών. Το πρώτο σαφές δείγμα ότι η Ρωσία θα προχωρήσει στα σχέδιά της εναντίον της Ουκρανίας εμφανίστηκε στις 21 Φεβρουαρίου, όταν η Μόσχα έκλεισε όλο τον εναέριο χώρο στο FIR Μόσχας για πρόσβαση σε ρωσικούς στόχους, απειλώντας με κατάρριψη οποιουδήποτε ξένου αεροσκάφους που η Ρωσία θεωρεί εχθρικό (βλέπε αναλυτικά διπλανές στήλες).
Έτσι η Μόσχα αφαίρεσε από τις δυτικές στρατιωτικές δυνάμεις οποιαδήποτε δυνατότητα να πλήξουν ρωσικούς στόχους, είτε στη ρωσική είτε στις ανεξάρτητες ρωσόφωνες περιοχές ή και στα σύνορα με τη Λευκορωσία. Παραλλήλως η Ρωσία έχει καλύψει τα νώτα της από τις αρχές Φεβρουαρίου σε όλη τη Μεσόγειο, δεσμεύοντας ολόκληρες περιοχές για ρωσικές ναυτικές ασκήσεις με χρήση πυραύλων, μεταξύ τω οποίων και S-400 (βλέπε διπλανές στήλες), ακινητοποιώντας τον 6ο Στόλο, πλοία και αεροσκάφη. Το ίδιο έχει επαναλάβει στη Βαλτική Θάλασσα, ακόμα και μέχρι τον Καναδά.
Δι’ αυτού του τρόπου η Μόσχα απομόνωσε στρατιωτικά από τη Δύση ολόκληρη την Ουκρανία, έστω και αν ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκι άσκησε όλη την τέχνη του στην ηθοποιία (είναι επαγγελματίας ηθοποιός), ζητώντας επιτακτικά από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. να παρέμβουν στρατιωτικά εναντίον της Ρωσίας για να προστατεύσουν τα εδάφη της χώρας του. Ολο το προηγούμενο διάστημα ο Ρώσος πρόεδρος κινούνταν εκ του ασφαλούς στη διεθνή σκηνή, διότι το Συμβούλιο Ασφαλείας, με προεδρεύουσα τη Ρωσία, όλο τον Φεβρουάριο και με τη σταθερή δέσμευση της Κίνας στο πλευρό της Ρωσίας, δεν υπήρχε και δεν υπάρχει πιθανότητα καταδικαστικής απόφασης σε βάρος της Μόσχας από το Συμβούλιο Ασφαλείας και πολύ περισσότερο λήψη μέτρων εναντίον της.
Με δεδομένη την αδυναμία του Συμβουλίου Ασφαλείας να εκδώσει καταδικαστική απόφαση σε βάρος της Ρωσίας, ο ΟΗΕ δεν μπορεί να δώσει εντολή στο ΝΑΤΟ να ετοιμάσει απάντηση στις ρωσικές κινήσεις εναντίον της Ουκρανίας, διότι η Ουκρανία δεν είναι κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ, ενώ τα κράτη μέλη της Συμμαχίας δεν αντιμετωπίζουν απειλή από τον ρωσικό στρατό. Επιπροσθέτως, οι βραδυκίνητες διαδικασίες του ΝΑΤΟ απαιτούν χρόνο για τη συγκέντρωση, τη διάρθρωση, την επιμελητεία των νατοϊκών στρατιωτικών δυνάμεων, που έτσι και αλλιώς δεν μπορούν- πλην Πολωνίας και Μολδαβίας- να ακουμπήσουν τα ρωσικά σύνορα, εκτός αν οι νατοϊκές δυνάμεις εισβάλουν πρώτες στην Ουκρανία.
Ο χρόνος και η περίπλοκη γεωγραφική περιοχή έδρασαν ως φυσικοί σύμμαχοι του Πούτιν, ο οποίος τους εκμεταλλεύτηκε υπέρ των σχεδίων και των συμφερόντων του.
Τις τελευταίες ημέρες, μάλιστα, οι Πούτιν και Λαβρόφ έχουν προειδοποιήσει όλους τους δυτικούς πρώην εταίρους τους (ΗΠΑ και Ε.Ε.) ότι η Μόσχα θα δώσει άμεση απάντηση σε οποιονδήποτε τολμήσει να εμπλακεί στην ουκρανική κρίση. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, η Μόσχα έχει εξηγήσει ότι σε 7 λεπτά μπορεί να πλήξει με πυραύλους της τη Νέα Υόρκη και σε 7,5 λεπτά το Λος Αντζελες. Ανεξαρτήτως αν η εικόνα αυτή προσομοιάζει με χολιγουντιανή παραγωγή, είναι σαφές ότι η αμερικανική πλευρά παίρνει πολύ στα σοβαρά αυτές τις ρωσικές εφιαλτικές προειδοποιήσεις.
Το γεγονός είναι, πάντως, ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν, ο οποίος «έξυσε» ευθύς εξαρχής, όσο μπορούσε περισσότερο, τα νεύρα και τον θυμό της Μόσχας, καθώς θυμήθηκε την παγωμένη για χρόνια προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, από την αρχή της κρίσης και με καθημερινή επανάληψη τις τελευταίες ημέρες, μετά τις συνεχείς συνεδριάσεις του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, διαβεβαιώνει ότι οι αμερικανικές δυνάμεις δεν θα εμπλακούν στην κρίση, αλλά θα προστατεύσουν τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ.
Με άλλα λόγια, η Ουάσινγκτον έχει αποκλείσει, είτε από σοφία είτε από αδυναμία, την άμεση στρατιωτική ανάμειξη των ΗΠΑ στην περιοχή, αφήνοντας έτσι εκ των πραγμάτων το πλεονέκτημα των στρατιωτικών επιχειρήσεων επί του εδάφους της Ουκρανίας μόνο στη Μόσχα. Ασφαλείς διπλωματικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Μπλίνκεν πιέζει τώρα τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι να μην παραιτηθεί από το αξίωμά του υποκύπτοντας στις ρωσικές πιέσεις. Και του υπόσχεται ότι πολύ γρήγορα η Ουάσινγκτον θα στείλει στην Ουκρανία καινούργια οπλικά συστήματα. Το ερώτημα είναι, βεβαίως, γιατί η Ουάσινγκτον δεν είχε σπεύσει να εφοδιάσει την Ουκρανία με πολεμικό υλικό προτού ξεσπάσει η κρίση.
Πώς η Μόσχα έκλεισε όλους τους διαδρόμους σε αέρα και θάλασσα
Η Μόσχα είχε, στον κατάλληλο χρόνο, αποκλείσει οποιαδήποτε αεροπορική ή ναυτική απόπειρα προσέγγισης αμερικανικών ή νατοϊκών αεροπορικών ή ναυτικών δυνάμεων στη Μαύρη Θάλασσα προς «υπεράσπιση» της Ουκρανίας.
Συγκεκριμένα, το FIR Μόσχας με την αγγελία Κ7037/21/ Φεβρουαρίου 2022 και την Κ7086/21/ Φεβρουαρίου/2022 έχει κλείσει τον εναέριο χώρο της έως τις 31 Μαρτίου 2022. Αυτό σημαίνει ότι οποιοδήποτε στρατιωτικό αεροσκάφος των ΗΠΑ ή άλλων νατοϊκών δυνάμεων επιχειρήσει να προσεγγίσει την Ουκρανία μέσω Μαύρης Θάλασσας θα καταρρίπτεται αμέσως από τις ρωσικές δυνάμεις από τους πυραύλους S-400, και όχι μόνον, ως εχθρικό.
Η Μόσχα όμως έχει ήδη κάνει «τα κουμάντα της» και έχει αποκλείσει ολόκληρο τον 6ο Στόλο από επιχειρήσεις στη Μαύρη Θάλασσα εναντίον της Ρωσίας, διότι έχει ήδη δεσμεύσει απολύτως νόμιμα επτά (7) περιοχές για αεροναυτικές ασκήσεις με πυρά και με πυραύλους στο FIR Αθηνών και FIR Λευκωσίας, που αρχίζουν από την Κρήτη και φτάνουν μέχρι τον Λίβανο και τη Συρία. Δηλαδή έχει δεσμεύσει για το επόμενο διάστημα το σύνολο σχεδόν της Αν. Μεσογείου κατά τρόπο ώστε ο 6ος Στόλος να μπορεί για την ώρα μόνον… να ψαρεύει με παραγάδια.
Συγκεκριμένα, η Μόσχα ζήτησε από την Αθήνα να εκδώσει αγγελία για αεροναυτικές ασκήσεις με πυραύλους, που αποκαλύπτει η Κ.Δ., στην περιοχή νοτιοανατολικά της Κρήτης, όπως φαίνεται στο παραλληλόγραμμο 1 με κόκκινο χρώμα στον χάρτη. Σύμφωνα με την αγγελία Α 0337/22 που εξέδωσε το FIR Αθηνών, το ρωσικό ναυτικό μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου εκτέλεσε αεροναυτικές ασκήσεις με πυραύλους (ROCKET FIRING ACTIVITIES), συμπεριλαμβανομένων και των S-400. Δι’ αυτού του τρόπου από τις 8-25 Φεβρουαρίου το ρωσικό ναυτικό είχε «εξουδετερώσει» τον παραπλέοντα αμερικανικό 6ο Στόλο.
Ομοίως η Μόσχα ζήτησε από τη Λευκωσία να εκδώσει αγγελίες για ασκήσεις βολών του ρωσικού ναυτικού στις περιοχές 2,3,4,5,6 με κόκκινο χρώμα όπως φαίνονται στον χάρτη. Η Λευκωσία εξέδωσε τις αγγελίες Α 0123, Α 0122, Α0120, Α0118, Α01115, Α0112 για το συνολικό διάστημα από 1 έως 28 Φεβρουαρίου για τις ασκήσεις του ρωσικού ναυτικού, οι οποίες απαγορεύουν την προσπέλαση αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων προς τη Μαύρη Θάλασσα και τούτο διότι η Αγκυρα δεν επιτρέπει τις υπερπτήσεις από την τουρκική επικράτεια για αποστολές προς Ουκρανία και Ρωσία. Ετσι η μοναδική οδός για να προσεγγίσουν τα αεροσκάφη και τα πλοία του 6ου Στόλου στην υπό ανάφλεξη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας στην Κριμαία είναι μόνο μέσω του FIR Αθηνών και των Στενών, με αποτέλεσμα να στοχοποιούνται θέσεις της Ελλάδας από τη Ρωσία.
Τονίζεται ακόμα ότι είναι η πρώτη φορά κατά την οποία η Τουρκία δεν αντέδρασε στην έκδοση ΝΟΤΑΜ από τη Λευκωσία για περιοχή βορειοδυτικά της Κύπρου, περιοχή που κατά την Τουρκία ανήκει στο παράνομο FIR ERCAN του ψευδοκράτους, προφανώς με προσυνεννόηση Πούτιν – Ερντογάν.
Αλεξανδρούπολη και Στεφανοβίκι: Η Ελλάδα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία
Η κρίση στην Ουκρανία για την Ελλάδα έχει συγκεκριμένο όνομα και υποκρύπτει συγκεκριμένο κίνδυνο: Αλεξανδρούπολη – Στεφανοβίκι.
H κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι αναγκασμένη αυτήν τη στιγμή να κινείται ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη (σ.σ.: ΗΠΑ και Ρωσία και τούμπαλιν).
Σε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ, η ελληνική κυβέρνηση είναι δεσμευμένη και υποχρεωμένη να κυρώσει στη Βουλή την ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία (όπως έχει ήδη πράξει με την αντίστοιχη ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία). Αλλά δεν το πράττει ακόμα, ενώ κατά τη συνάντηση του Ελληνα πρωθυπουργού με την αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Κάμαλα Χάρις πριν από λίγες μέρες στο Μόναχο, ο κ. Μητσοτάκης, χωρίς να προκληθεί ή ερωτηθεί από τη συνομιλήτριά του, υποσχέθηκε ότι «εντός της εβδομάδας» φέρνει τη συμφωνία προς κύρωση στη Βουλή. Αλλά δεν το έχει πράξει ακόμα. Ο λόγος βεβαίως είναι η Μόσχα.
Σύμφωνα με απολύτως ακριβείς διπλωματικές πληροφορίες, ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σ. Λαβρόφ, όταν κάλεσε στη Μόσχα τον Ελληνα ομόλογό του Ν. Δένδια, του επέστησε την προσοχή σε πολύ σοβαρό ύφος ότι, αν χρησιμοποιηθεί η βάση της Αλεξανδρούπολης για τη μεταφορά στρατευμάτων προς τα βόρεια νατοϊκά εδάφη λόγω της ουκρανικής κρίσης, τότε «η Ελλάδα καθίσταται αυτομάτως πρώτος στόχος» σε αντίποινα της Μόσχας.
Υπενθυμίζεται ότι με τον ίδιο αυστηρό τρόπο είχε αντιμετωπίσει το θέμα της Αλεξανδρούπολης ο ίδιος ο Βλ. Πούτιν κατά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη στη Μόσχα, τον Δεκέμβριο, όπως αναλυτικά έχει αναφερθεί στην «κυριακάτικη δημοκρατία» τον Δεκέμβριο του 2021.
Παρά ταύτα, οι αμερικανικές βάσεις στην Αλεξανδρούπολη και στο Στεφανοβίκι έχουν ήδη ενεργοποιηθεί και χρησιμοποιούνται από τις ΗΠΑ, έστω και αν επισήμως παραμένουν ανενεργές, διότι η συμφωνία δεν έχει εγκριθεί από την ελληνική Βουλή. Έτσι, τις ακριβώς προηγούμενες ημέρες από τη βάση στο Στεφανοβίκι έχουν απογειωθεί 12 ελικόπτερα Απάτσι με προορισμό την Πολωνία, όπου η Δύση συγκεντρώνει δυνάμεις εναντίον της Ρωσίας.
Ομοίως, από την «παράνομη» ακόμα βάση της Αλεξανδρούπολης μεταφέρονται προς τον ευρωπαϊκό Βορρά αμερικανικά στρατεύματα, χωρίς να περιμένουν την ελληνική επίσημη έγκριση. Ο Πούτιν καταγράφει τις μεταφορές αυτές.
