Η ευτράπελη πτυχή της επιστροφής στα κοινά του δικηγόρου έχει να κάνει με τις δήθεν πολύτιμες διεθνείς διασυνδέσεις του. Ποιοι είναι οι δύο στόχοι του
Τάσεις πολιτικής αυτοκτονίας ή, το πιθανότερο, μεγάλες δεσμεύσεις φαίνεται πως έχει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έναντι του δικηγόρου Σταύρου Παπασταύρου, που έγινε γνωστός χάρη σε τρεις «άθλους» του.
Πρώτα, ως συνεργάτης, σε διάφορες offshore, της κυρίας Μαρέβας Γκραμπόφσκι-Μητσοτάκη, η οποία, μετά τις αποκαλύψεις, δήλωσε, επισήμως, άγνοια για τις νομικές ενέργειές του. Αργότερα, ο κ. Παπασταύρου προκάλεσε την κοινή γνώμη ως συνεταίρος του -πρωταγωνιστή της λίστας Λαγκάρντ- Σάμπυ Μιωνή, ο οποίος ήλεγχε ή διαχειριζόταν 1,2 δισ. δολάρια σε πλήθος άλλων offshore. Και -το αποκορύφωμα- κατέστρεψε τη Ν.Δ. ως σύμβουλος του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά το 2012-14, καθώς απέτυχε παταγωδώς στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και αποδείχθηκε το μοιραίο πρόσωπο που συνέβαλε, τα μέγιστα, στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του κυριακάτικου Τύπου, ο κ. Παπασταύρου συναντήθηκε, στο Μαξίμου, με τον κ. Μητσοτάκη «μετά την οριστική απαλλαγή του από τις δικαστικές περιπέτειες», αλλά οι ενδιαφερόμενοι ξέχασαν να αναφέρουν πόσα γλίτωσε λόγω παραγραφής και όχι αθώωσης. Ξέχασαν, ακόμη, ότι ψευδομαρτύρησε, κατά σκαιότατο τρόπο, ενώπιον της ανακρίτριας-αρεοπαγίτη του Ειδικού Δικαστηρίου, προσπαθώντας να στηρίξει και να μεγιστοποιήσει τις συκοφαντίες Μιωνή. Απέτυχε και πάλι, με αποτέλεσμα το δικαστικό συμβούλιο να πετάξει όλα αυτά στο καλάθι των αχρήστων του Αρείου Πάγου και να εξευτελιστούν οι κύριοι Μητσοτάκης και Σαμαράς που είχαν στηρίξει τους Μιωνή και Παπασταύρου.
Κατά τα ίδια δημοσιεύματα, ο πρωθυπουργός ανέθεσε στον κ. Παπασταύρου «ειδικό ρόλο για επενδύσεις και μεγάλες υποθέσεις που ενδιαφέρουν την κυβέρνηση» χάρη και στο «δίκτυο επαφών του σε ευρωπαϊκό επίπεδο».
Προστίθεται, επίσης, ότι χθες βρισκόταν στη Στοκχόλμη για επαφές με τον ηγέτη του αντιπολιτευόμενου κεντροδεξιού κόμματος με τον οποίο γνωρίζονται από τη νεολαία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Η σοβαρή πτυχή της υπόθεσης αφορά τον τρόπο και την ιδιότητα με την οποία θα δρα (διεθνώς!) ο κ. Παπασταύρου. Μια και, μέχρι την περασμένη Παρασκευή, δεν είχε δημοσιευθεί απόφαση διορισμού του σε ΦΕΚ, υποθέτει κανείς ότι δεν έχει επίσημη ιδιότητα. Επομένως, είναι αυτονόητο ότι δεν έχει νόμιμο δικαίωμα ούτε εκπροσώπησης του ελληνικού κράτους ούτε γνώσης των κυβερνητικών υποθέσεων για επενδύσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ, όταν κιόλας ο ίδιος ασκεί δικηγορία με ανάμειξη σε τέτοιες υποθέσεις. Αν διοριστεί επίσημα, τότε θα πρέπει να αναστείλει τις επαγγελματικές του δραστηριότητες.
Η ευτράπελη πτυχή της επανεμφάνισης Παπασταύρου έχει να κάνει με τις δήθεν πολύτιμες διεθνείς διασυνδέσεις του. Γιατί ακριβώς η ίδια διαρροή προς τον Τύπο, περί σχέσεων από την εποχή της νεολαίας του ΕΛΚ, είχε γίνει, με σχεδόν ταυτόσημες διατυπώσεις, και το καλοκαίρι του 2013. Τότε, ο κ. Παπασταύρου «παραμύθιαζε» τον κ. Σαμαρά και τους δημοσιογράφους για το επίπεδο των επαφών του με τον Ιταλό πρωθυπουργό Εν. Λέτα, χωρίς -φυσικά- να υπάρξει πρόοδος. Τώρα, ο Ιταλός αντικαταστάθηκε με τον Σουηδό!
Και μια και μιλάμε για «αντικαταστάσεις»… Πολλοί λένε ότι ο κ. Παπασταύρου έχει δύο στόχους: ή να χωθεί στη λίστα Επικρατείας της Ν.Δ. (νέο δώρο στον ΣΥΡΙΖΑ!) ή να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη», αντικαθιστώντας τον υφυπουργό Γιάννη Μπρατάκο. Αγνωστο ποιο από τα δύο -ή και τα δύο- ισχύουν. Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν θα πλήξουμε με τον -εκ νέου- μοιραίο σύμβουλο!
