Ο Βενιζέλος αναγνωρίζει πρωθυπουργικές ευθύνες στο σκάνδαλο των υποκλοπών και ζητεί την άμεση και σε βάθος διερεύνηση της παρακολούθησης αξιωματούχων
Σε κλοιό ηθικής και πολιτικής απομόνωσης βρίσκεται πλέον ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο ένας μετά τον άλλον εκείνοι που τον υποστήριζαν και δήλωναν μέχρι χθες πολιτικοί σύμμαχοί του τον εγκαταλείπουν σήμερα χωρίς ενδοιασμό μπροστά στον φόβο να τους συμπαρασύρει μαζί του στα σκοτεινά νερά της πολιτικής ανυποληψίας, όπου περιδινείται απελπιστικά μόνος. Τελευταίο παράδειγμα, ο «συνετός» Βαγγέλης Βενιζέλος, ο οποίος, ακολουθώντας το ένστικτο αυτοσυντήρησηςΒγνωρίζει καλά πότε να εγκαταλείπει εγκαίρως ένα καταδικασμένο σκάφος…
Η ευθεία προσωπική επίθεση που εξαπέλυσε χθες εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη, έπειτα από ένα διάστημα αμφιθυμίας όπου βαρούσε μια στο καρφί και μια στο πέταλο, επιβεβαιώνει το γεγονός ότι ακόμα και ο «ύπαρχος» Βαγγέλης έχει αντιληφθεί ότι η κατάσταση του πρωθυπουργού δεν είναι πολιτικά διαχειρίσιμη…
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη μεσσηνιακή διαδικτυακή εφημερίδα «Ελευθερία», ο Β. Βενιζέλος αναγνωρίζει χωρίς περιστροφές ότι υπάρχουν σοβαρές πρωθυπουργικές ευθύνες στο σκάνδαλο των υποκλοπών και ζητεί την άμεση και σε βάθος διερεύνηση τουλάχιστον της παρακολούθησης υπουργών του και άλλων αξιωματούχων.
Όπως παρατηρεί, μετά τη δημοσίευση στοιχείων για την παρακολούθηση του υπουργού Κ. Χατζηδάκη η κυβέρνηση διά του εκπροσώπου της δέχεται ότι η ΕΥΠ ενεργούσε «εκτός πλαισίου».
«Τι σημαίνει αυτό;» αναρωτιέται. «Ότι ενεργούσε εκτός νομιμότητας; Ή εκτός του πλαισίου των πολιτικών οδηγιών του πρωθυπουργού αλλά πάντως “νόμιμα”, δηλαδή με διάταξη της αρμόδιας εισαγγελικής λειτουργού; Το Σύνταγμα, όμως, αναθέτει στη Δικαιοσύνη και όχι στον πρωθυπουργό να αποφασίζει τελικά. Μήπως εννοεί η κυβέρνηση ότι κακώς, δηλαδή παρανόμως, ζήτησε η ΕΥΠ να εκδοθεί η εισαγγελική διάταξη; Αν ναι, τότε ποιος έχει την ευθύνη για την ελλιπή εποπτεία της ΕΥΠ; Προφανώς ο εποπτεύων υπουργός που είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο όποιος πρέπει να ζητήσει έστω τώρα από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και την ΑΔΑΕ την άμεση και σε βάθος διερεύνηση τουλάχιστον της παρακολούθησης υπουργών του και άλλων αξιωματούχων» υπογραμμίζει.
Αναφερθείς στο «φαινόμενο Καϊλή» που υπήρξε δικό του πολιτικό τέκνο, σχολίασε ότι «πρόκειται για τραγική υπόθεση. Αδιανόητη πολιτικά, θεσμικά και ηθικά. Λυπάμαι βαθύτατα για την εξέλιξη αυτή. Περιμένουμε τη βελγική Δικαιοσύνη, αν και οι επιπτώσεις είναι ήδη συντριπτικές».
Καταπέλτης όμως ήταν και προς την πλευρά όσων, αναμεταδίδοντας τους αμήχανους ισχυρισμούς του Μαξίμου, συνδέουν την περίπτωσή της με τις εγχώριες παρακολουθήσεις. «Οποιοι θεωρούν ότι η ποινική υπόθεση Καϊλή, που τη χειρίζονται οι βελγικές Αρχές, δικαιολογεί την παρακολούθηση αρχηγού κόμματος και εν ενεργεία υπουργού από την ελληνική ΕΥΠ για απροσδιόριστους λόγους εθνικής ασφαλείας, χωρίς καμία ποινική διάσταση, δεν αντιλαμβάνονται ότι χωρίς σεβασμό του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δεν προστατεύεται η φιλελεύθερη δημοκρατία» είπε.