Ο πρόεδρος της Ν.Δ., επτά ημέρες πριν από τις δεύτερες κάλπες, προσπαθεί να αποφύγει τα γεγονότα της επικαιρότητας, έτσι ώστε να μη χάσει την ισχυρή αυτοδυναμία
Με κομμένη την ανάσα περιμένει ο Κυριάκος Μητσοτάκης να κυλήσει αυτή η τελευταία εβδομάδα μέχρι τις νέες κάλπες της ερχόμενης Κυριακής, όσο κι αν οι δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται δείχνουν ότι η εικόνα από τις 21 Μαΐου δεν έχει αλλάξει και ότι η Ν.Δ. βαδίζει προς την κατάκτηση της αυτοδυναμίας.
- Από τον Ανδρέα Καψαμπέλη
Βεβαίως, δεν αναμένεται ουσιώδης αλλαγή των συσχετισμών, αλλά στο επιτελείο της οδού Πειραιώς δεν λείπει το «μούδιασμα», αφού μέσα σε λίγες μόνο ημέρες σημειώθηκαν γεγονότα και εξελίξεις που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να προκαλέσουν ρωγμές στο δημοσκοπικό και το εκλογικό imperium της Ν.Δ. Ακόμη και τώρα πάντως κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει επιδράσεις της τελευταίας στιγμής, οι οποίες, έστω και οριακά, θα δυσκολέψουν τον στόχο του κ. Μητσοτάκη για «μεγάλη» πλειοψηφία στη νέα Βουλή.
Αλλωστε και ο πολιτικός χρόνος των επτά ημερών που απομένουν έως τον τερματισμό είναι πολύς, γι’ αυτό η βασική επιδίωξη της «γαλάζιας» ηγεσίας είναι στο διάστημα αυτό να μη γίνουν λάθη και να μην μπουν (άλλα) «αυτογκόλ».
Ηδη, το προηγούμενο δεκαήμερο καταβλήθηκαν τεράστιες προσπάθειες και δαπανήθηκαν πολλά επικοινωνιακά αποθέματα για να «μαζευτούν» ή και να συγκαλυφθούν οι ζημιές από τους χειρισμούς σε μια σειρά από θέματα τα οποία προέκυψαν διαδοχικά, με τελευταίο το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου, το οποίο λαμβάνει διαρκώς νέες διαστάσεις. Μέχρι στιγμής, η κοινή γνώμη παρακολουθεί σοκαρισμένη, αλλά και σε δικαιολογημένη σύγχυση, τις εξελίξεις γύρω από αυτό, αλλά ήδη σημειώνονται πολιτικές αναταράξεις και, καθώς ανακύπτουν συνεχώς ερωτήματα για τα αίτια και τις πιθανές ευθύνες, είναι ακόμη άγνωστο πώς θα εξελιχθεί το θέμα στη διάρκεια της τελευταίας προεκλογικής εβδομάδας και ποια σκιά θα ρίξει στις κάλπες. Το σίγουρο είναι ότι η Ν.Δ. θέλει να το κρατήσει και αυτό όσο γίνεται μακριά από την κεντρική επικαιρότητα.
Η διαχείριση των μικρών ή μεγαλύτερων αυτών κρίσεων, πάντως, θα μπορούσε να είχε προκαλέσει διόλου ευκαταφρόνητες απώλειες στη Ν.Δ., αφενός εάν δεν διέθετε τη γνωστή μιντιακή υπεροπλία -ορισμένες φορές σε βαθμό «ομερτά»-, αφετέρου εάν το εκλογικό σώμα δεν βρισκόταν ήδη με την κεκτημένη ταχύτητα της αρχικής αναμέτρησης.
Ενδεικτικό της αμυντικής τακτικής του κ. Μητσοτάκη -προκειμένου να διασφαλίσει και να μην ριψοκινδυνεύσει τα κέρδη της 21ης Μαΐου- είναι η μεθόδευση που ακολουθήθηκε με το debate. Δεν έχει απομείνει καμιά αμφιβολία ότι το πολύνεκρο ναυάγιο της Πύλου και το τριήμερο πένθος που κηρύχθηκε ήταν η αφορμή υπό την οποία καλύφθηκε η Ν.Δ. για να τορπιλίσει τη νέα τηλεμαχία των πολιτικών αρχηγών, θεωρώντας ότι η διεξαγωγή της δεν είχε να προσφέρει τίποτε στον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος, αντιθέτως, κινδύνευε να βρεθεί σοβαρά στριμωγμένος και απολογούμενος. Ηταν, άλλωστε, κοινό μυστικό ότι από την αρχή αναζητούσε προσχήματα για να το αποφύγει.
Υστερα από την αρχική ευωχία για την πρώτη εκλογική νίκη και τα «αυτογκόλ» του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ για τους φόρους, το «κόκκινο» άναψε για τον κ. Μητσοτάκη και τους επιτελείς του με το θέμα των δηλώσεων του υποψήφιου βουλευτή Πνευματικού για τους καρκινοπαθείς, ο αρνητικός αντίκτυπος των οποίων μάλιστα, σε πρώτο στάδιο, υποτιμήθηκε.
Εξάλλου, ο κ. Πνευματικός δεν έλεγε και ξένα πράγματα προς το γενικό πρόγραμμα και τις αντιλήψεις της σημερινής Ν.Δ. για την Υγεία. Η αποπομπή του από το ψηφοδέλτιο του νομού Ευβοίας έγινε μόνο και μόνο για να μην πληγεί προεκλογικά το «κοινωνικό» προφίλ του κόμματος, καθώς άρχισαν να καταγράφονται, στις εσωτερικές μετρήσεις, διαρροές που διαφορετικά θα εξελίσσονταν σε χαίνουσα πληγή εν όψει της 25ης Ιουνίου. Μάλιστα, είναι σημαντικό ότι ταυτόχρονα αναδείχθηκαν, για άλλη μια φορά, η γύμνια και η διάλυση του ΕΣΥ, λόγω αλλεπάλληλων θανάτων εξαιτίας της έλλειψης ασθενοφόρων στο ΕΚΑΒ.
Κι αν για τον σκόπελο της Υγείας ο κ. Μητσοτάκης επιστράτευσε τη δικαιολογία ότι θα αποτελέσει «προτεραιότητά» του την… επόμενη τετραετία, αυτό που κυριολεκτικά δεν ήθελε να του προκύψει παραμονές εκλογών ήταν ένα συμβάν σαν τη διπλή μαφιόζικη δολοφονία στον Κορυδαλλό. Οχι γιατί είναι σπάνια πια τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών στον χώρο του υποκόσμου, αλλά διότι η περίπτωση του ενός εκ των θυμάτων, του 38χρονου Βασίλη Ρουμπέτη, έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, λόγω του κεντρικού πόστου που κατείχε στην Greek Mafia, των διασυνδέσεων που διατηρούσε, των «συμβολαίων» που φέρεται ότι είχε αναλάβει σε βάρος και δημοσιογράφων, των καταγγελιών για πολιτικές προεκτάσεις, ακόμη και για το γεγονός ότι η θωρακισμένη Μερσεντές που οδηγούσε -και μέσα στην οποία γαζώθηκε- ήταν ιδιοκτησίας εταιρίας του ιδιοκτήτη του Σκάι Γ. Αλαφούζου. Οταν μάλιστα έχει προηγηθεί και το σκάνδαλο των υποκλοπών, μία ακόμα δυσώδης υπόθεση, υπό άλλες συνθήκες θα αποτελούσε έναν επιπλέον προεκλογικό κόλαφο για το όνομα όποιου ενοίκου του Μεγάρου Μαξίμου θα «αναμιγνυόταν» με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Η επικοινωνιακή ομερτά εκτέλεσε βέβαια το δικό της συμβόλαιο και σε αυτή την περίπτωση, κάνοντας ένα ακόμη μικρό θαύμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι παύει να υφίσταται και η απειλή για το τσαλάκωμα της εικόνας του κ. Μητσοτάκη.
Αρκετοί μάλιστα αποδίδουν στην αγωνία του να «σκεπαστεί» εντελώς το θέμα αυτό και την κλιμάκωση των επικίνδυνων παιχνιδιών, εν είδει αντιπερισπασμού, με τη μειονότητα της Θράκης. Είτε ισχύει η εκδοχή αυτή είτε όχι, το βέβαιο είναι ότι, ξεπερνώντας την «κόκκινη γραμμή» η ηγεσία της Ν.Δ., ειδικά μετά την εμφάνιση της Ντόρας Μπακογιάννη στα μειονοτικά χωριά, κινδύνεψε με ένα ακόμη μπούμερανγκ. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να στριμώχτηκε -αυτοχειριαζόμενος για άλλη μια φορά με δηλώσεις τύπου Φίλη περί «τουρκικής μειονότητας»-, αλλά αυτό το πρωτοφανές παιχνίδι με τη φωτιά, που ξετυλίχτηκε με την έγκριση του κ. Μητσοτάκη, απειλεί να ανοίξει «κερκόπορτα» στην περιοχή, καθώς ουδείς αμφιβάλλει ότι η Αγκυρα καραδοκεί για να αξιοποιήσει σε δεδομένη στιγμή, τρίβοντας τα χέρια της, το «δώρο» που της έκανε η ελληνική πλευρά.
To «εν ου παικτοίς» του κ. Μητσοτάκη στη Ροδόπη συνδυάζεται πάντως και με ένα ευρύτερο κομματικό και προεκλογικό άγχος να (επανα)συσπειρώσει τμήματα του δεξιού ακροατηρίου της Ν.Δ. που, ειδικά στη Μακεδονία και τη Θράκη, μετακινήθηκαν τον Μάιο μαζικά εκτός των «γαλάζιων» τειχών, αντιδρώντας όχι μόνο στην πιστή εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στις κυοφορούμενες «Πρέσπες του Αιγαίου» από τη Ν.Δ. με την Τουρκία μετά τις εκλογές.
