Οι μεγάλες αποκαλύψεις της «δημοκρατίας» για τα Τέμπη

Η εφημερίδα μας επέλεξε να είναι με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, με αυτήν της κοινωνίας και της έντιμης δημοσιογραφίας, όχι με τα ψέματα της κυβέρνησης

Ο ρόλος των ΜΜΕ δεν μπορεί να είναι η αναπαραγωγή ως πραγματικότητα των ψεμάτων και των υπεκφυγών της εκάστοτε κυβέρνησης. Δεν είναι η αποστολή τους να σερβίρουν μια κάλπικη οπτική στην κοινή γνώμη. Ο κανονικός ρόλος της δημοσιογραφίας, στις δημοκρατίες τουλάχιστον, είναι να ρωτά και να ερευνά για λογαριασμό της κοινωνίας. Να βρίσκεται, δηλαδή -όταν υπάρχει λόγος ασφαλώς-, απέναντι από κάθε κυβέρνηση. Διότι, στην πραγματικότητα, δημοσιογραφία και κυβερνήσεις έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα.

Στα Τέμπη, η πρόθεση της κυβέρνησης από την πρώτη στιγμή ήταν η αλήθεια να κρυφτεί στα σκοτάδια. Να θαφτεί μαζί με τον τόπο του εγκλήματος. Η δημοσιογραφία θα έπρεπε να βαδίζει προς τον αντίθετο δρόμο, αυτόν της έρευνας και των αποκαλύψεων. Να είναι δίπλα στην κοινωνία, όχι απέναντί της. Να ακούει τους συγγενείς και αυτούς που ζητούν απονομή δικαιοσύνης, όχι τους κυβερνητικούς εκπροσώπους και τον Καραμανλή τού Αχιλλέα. Ομως, στην Ελλάδα του 2024 τίποτα δεν είναι πια κανονικό. Ακόμα κι όσοι αρνούνται να το δεχτούν είδαν, θέλοντας και μη, το ντροπιαστικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου που κάνει ειδική αναφορά και στην επιχείρηση συγκάλυψης των Τεμπών.

Αναπόφευκτα, και η κάποτε κανονική δημοσιογραφία ξεχνά ολοένα περισσότερο τον ρόλο της, παθαίνοντας κρίσεις Αλτσχάιμερ κάθε φορά που καλείται να εισπράξει από τις επιχορηγήσεις του Πέτσα και των άλλων κυβερνητικών «χορηγών».

H κάποτε «τυφλή» Δικαιοσύνη

Αλλες εποχές, το έγκλημα στα Τέμπη θα έδινε στα ΜΜΕ την αφορμή για σωρεία αποκαλύψεων. Εδώ και κάποια χρόνια, όμως, επικρατεί η σιωπή σε ό,τι μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση το Μαξίμου. Το κυβερνητικό αφήγημα καταπίνεται σχεδόν πάντα με επιτηδευμένη αφέλεια. Το ακόμα χειρότερο είναι ότι μαζί με τη δημοσιογραφία τα κουράγια της χάνει και η κάποτε «τυφλή» Δικαιοσύνη, που ολοένα συχνότερα λοξοκοιτάζει στα κυβερνητικά ανακοινωθέντα για να πάρει «γραμμή».

Η «δημοκρατία» ακολουθεί τον δικό της δρόμο, όλο και πιο μοναχικό δυστυχώς, είναι η αλήθεια. Η εφημερίδα μας επιλέγει, με όποιο κόστος, να είναι σταθερά με το μέρος της κοινωνίας. Στο έγκλημα των Τεμπών δεν κλείσαμε τα μάτια και τα αυτιά μας. Σταθήκαμε στο ύψος της κανονικής δημοσιογραφίας, όπως τη μάθαμε, όπως ήταν κι όπως οι αναγνώστες μας τη θέλουν. Σχεδόν ένα στα 10 πρωτοσέλιδά μας αυτές τις 365 μέρες από το δυστύχημα των Τεμπών ήταν αφιερωμένο σε αυτό το έγκλημα κατά 57 ανθρώπων και των οικογενειών τους. Λόγω χώρου, θα ήταν αδύνατον να παρουσιάσουμε όλα τα -πάνω από 30- πρωτοσέλιδα, όμως ενδεικτικά επιλέξαμε σήμερα κάποια εξ αυτών με αφορμή τη μαύρη επέτειο.

Ομως η «δημοκρατία» δεν σταμάτησε εκεί. Ερεύνησε κι αποκάλυψε θέματα που χτύπησαν στην καρδιά του σκανδάλου συγκάλυψης όλο αυτό το διάστημα. Εγγραφα και ντοκουμέντα που έφεραν στο φως άγνωστες πτυχές της υπόθεσης. Μια από τις πολλές αποκαλύψεις μας, που ενδεικτικά παρουσιάζουμε σήμερα, ήταν η πρόσφατη με το εμπιστευτικό έγγραφο του πρώην διευθύνοντος συμβούλου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Τσαλίδη. Από το 2021 είχε προειδοποιήσει αρμοδίως τον τότε υπουργό Μεταφορών Κώστα Αχ. Καραμανλή για ένα μεγάλο δυστύχημα με Intercity, με πολλούς νεκρούς.

Αυτό το έγγραφο, το οποίο -άγνωστο πώς και όλως περιέργως- δεν είχε συμπεριληφθεί στη δικογραφία, δημοσιεύθηκε από τη «δημοκρατία» την επομένη της κατάθεσης του Κώστα Καραμανλή στην Εξεταστική Επιτροπή. Εκεί, ο πρώην υπουργός κατέθεσε ότι ουδέποτε ενημερώθηκε αρμοδίως για προβλήματα ασφαλείας που μπορεί να προκαλέσουν μια συμφορά ανάλογη με αυτήν των Τεμπών. Με το έγγραφο Τσαλίδη αποδείξαμε ότι ο Καραμανλής λέει ψέματα -μια «καραμπινάτη ψευδορκία», όπως γράψαμε την επόμενη ημέρα-, δημοσιεύοντας ακριβώς όσα είπε στην Εξεταστική από τα επίσημα πρακτικά της Βουλής.

Nα γλιτώσει

Η αντίδραση του Μαξίμου ήταν σοκαριστική και θύμιζε άλλες εποχές: αντί να αποδεχτεί το αίτημα της αντιπολίτευσης να κληθεί ο Τσαλίδης στην Εξεταστική και να σταλεί στη Δικαιοσύνη για ψευδορκία ο Καραμανλής, η κυβέρνηση αποφάσισε να βάλει λουκέτο στην επιτροπή με στόχο να γλιτώσει ο βουλευτής Σερρών. Για να συμβεί αυτή η πράξη συνενοχής χρειάστηκε να γίνουν συμμέτοχοι διά της ψήφου τους όλοι οι βουλευτές της Ν.Δ. που έδωσαν το «παρών» στην Εξεταστική. Ελάχιστα ήταν τα ΜΜΕ που ανέδειξαν, ως όφειλαν, αυτό το άνευ προηγουμένου μπλακάουτ από την κυβέρνηση στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Για τη μεγαλύτερη σιδηροδρομική τραγωδία που έχει γίνει ποτέ στην Ελλάδα δεν υπήρχαν πολλά δάκρυα τελικά από τα ΜΜΕ της χώρας. Είτε ήταν αμπούλες με τεχνητά δάκρυα, σαν αυτά του Καραμανλή όταν πήγε στα Τέμπη και παρίστανε ότι έκλαιγε, είτε στέγνωσαν πολύ γρήγορα. Οι επιδερμικές -δήθεν φορτισμένες- αναφορές και η έλλειψη διάθεσης για έρευνα που να φωτίσει σκοτεινές πτυχές κυριάρχησαν. Με ελάχιστες εξαιρέσεις. Ομως η κοινωνία απαιτεί την απονομή δικαιοσύνης, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται οι ένοχοι. Η κυβέρνηση θέλει να κλείσει γρήγορα, μετά την Εξεταστική, και η ανάκριση στη Λάρισα, για να γίνει μια δίκη στο «άψε σβήσε» που θα επιβεβαιώσει την αρχική ετυμηγορία του Μητσοτάκη ότι έφταιγαν μόνο ο σταθμάρχης, συν δυο τρεις ακόμα χαμηλόβαθμοι. Η «δημοκρατία» διάλεξε πλευρά από την αρχή, όπως κάνει πάντα. Επέλεξε να είναι με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, με αυτήν της κοινωνίας και της έντιμης δημοσιογραφίας.