Γιώργος Γεραπετρίτης: Δεν έχει ανάστημα για να το ορθώσει

Ο Γεραπετρίτης είναι εντελώς άσχετος από εξωτερική πολιτική. Δεν έχει ιδέα από διεθνή διπλωματία και δεν μπορεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της Ελλάδας

Μόνο ο Μητσοτάκης ξέρει για ποιον λόγο τοποθέτησε υπουργό Εξωτερικών τον Γεραπετρίτη. Και ίσως ήρθε η ώρα να ειπωθούν κάποια πράγματα με το όνομά τους, όσο σκληρά κι αν είναι. Ο Γεραπετρίτης είναι εντελώς άσχετος από εξωτερική πολιτική. Δεν έχει ιδέα από διεθνή διπλωματία, δεν έχει καμία βαρύτητα η οποιαδήποτε άποψή του ή θέση του για τα συμφέροντα της Ελλάδας, δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν ως προσωπικότητα στη διεθνή πολιτική από κανέναν σύμμαχο ή εχθρό.

• Από τον Βασίλη Γαλούπη

Ως υπουργός Εξωτερικών, διπλωμάτης και γνώστης των εθνικών μας θεμάτων έχει μηδενικό αποτύπωμα και ειδικό βάρος στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Κανείς δεν τον θεωρεί υπαρκτό μέγεθος. Και γι’ αυτό γίνεται επικίνδυνος.

Ο σημερινός επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας είναι ένας συνταγματολόγος, με σπουδές στη Νομική, μεταπτυχιακό στο Διοικητικό Δίκαιο και διδακτορικό στο Δημόσιο και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Η κατάρτισή του θα μπορούσε να κολλάει με άλλα πόστα, αλλά ποτέ με το υπουργείο Εξωτερικών. Σ’ αυτό το υπουργείο δεν μπορούν να τοποθετούνται ουρανοκατέβατοι πολιτικοί ή άσχετοι. Απαιτούνται ειδικές ικανότητες και γνώσεις. Ο Μητσοτάκης ήταν που βάφτισε πολιτικό τον Γεραπετρίτη, ως υπουργό Επικρατείας αρχικά. Ακόμα κι ο Γιώργος Παπανδρέου, όσο λίγος πρωθυπουργός κι αν ήταν, είχε την πολιτική λογική ώστε να αγνοήσει τις μπαρούφες τού τότε συνεργάτη του περί επιτελικού κράτους.

Ομως, ο Κυριάκος «τσίμπησε» στις φαντασιώσεις περί επιτελικού κράτους του Γεραπετρίτη και τελικά ξεφτιλίστηκε ο ίδιος ως πρωθυπουργός. Ακριβώς επειδή το επιτελικό κράτος δεν ήταν ούτε για παράσταση στο Δελφινάριο. Γι’ αυτό και σήμερα κανείς δεν το επικαλείται πια. Ανθρωποι του προέδρου υπάρχουν πάντα κι ένας τέτοιος είναι σίγουρα ο Γεραπετρίτης για τον Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός τον θέλει πάντα εύκαιρο για τις δύσκολες αποστολές, όπως όταν τον είχε δίπλα του στο Μαξίμου για να τον βοηθήσει τότε που αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο των υποκλοπών ή μετά τα Τέμπη για υπηρεσιακό στο υπουργείο Μεταφορών.

Ομως, ένας υπουργός Εξωτερικών δεν είναι κάποιος «περαστικός» που όποιο έργο ή ζημιά θα ξεχαστεί γρήγορα. Οι όποιες συμφωνίες του και αστοχίες του παράγουν αποτέλεσμα για δεκαετίες. Και η προβληματική παρουσία του Γεραπετρίτη φάνηκε πολύ γρήγορα, όταν έκανε επίκυψη στον Ερντογάν. Κάτι που είχαμε να δούμε από Ελληνα υπουργό από τα 400 χρόνια της Τουρκοκρατίας, όταν και τότε υπήρχαν κάποιοι δακτυλοδεικτούμενοι. Πριν καν γίνει υπουργός Εξωτερικών ο Γεραπετρίτης είχε δείξει ότι είτε δεν έχει ιδέα για ποια πράγματα μιλάει είτε καταπίνει σκόπιμα τα «θέλω» του Μητσοτάκη και ακολουθεί τυφλά κάθε πρωθυπουργικό παιχνίδι:

«Οταν λέμε εθνική κυριαρχία εννοούμε αυτονοήτως τα εθνικά χωρικά ύδατα, τα οποία σήμερα είναι προσδιορισμένα στα έξι ναυτικά μίλια» είχε πει το 2020 ο Γεραπετρίτης μιλώντας για «λεονταρισμούς» σχετικά με τα 12 μίλια. Πώς θα μπορέσει σήμερα ο Γεραπετρίτης να κάνει το αυτονόητο και η Ελλάδα να προχωρήσει στα 12 μίλια, όταν ως πολιτικός έχει ξεστομίσει τέτοιες ανοησίες πριν από μόλις λίγα χρόνια; Ενας υπουργός Εξωτερικών δεν έχει χρέος να υψώνει ανάστημα μόνο απέναντι στους Τούρκους προέδρους που θέλουν να κόψουν σε «πάρκα» το Αιγαίο λες και τα έχουμε μαζί. Είναι υποχρεωμένος να σηκώνει το μπόι του ακόμα και σε Ελληνες πρωθυπουργούς όταν αυτοί γυρίζουν την πλάτη στα εθνικά μας δικαιώματα ή επιδιώκουν την απεμπόλησή τους. Ακριβώς επειδή κανένας πρωθυπουργός δεν μπορεί να καπηλευτεί την ψήφο του λαού για να κάνει Ι.Χ. εξωτερική πολιτική.

Ομως, ο Γεραπετρίτης δεν έχει ανάστημα για να το ορθώσει. Είτε στον Μητσοτάκη διαφωνώντας με τη δειλή ή και ενδοτική πολιτική του πρωθυπουργού είτε, ακόμα περισσότερο, αντιδρώντας στην πειρατική πολιτική του αρπαχτικού Ερντογάν και κάτι σαλτιμπάγκων παρακρατικών, όπως της υποτιθέμενης κυβέρνησης της Λιβύης και των άλλων διαλυμένων κρατών της περιοχής. Ούτε μια φορά ο Γεραπετρίτης σ’ αυτό το διάστημα που υποδύεται τον υπουργό Εξωτερικών δεν έχει πετύχει νίκη για τα εθνικά μας συμφέροντα. Μετράει μόνο ήττες με την παθητική ή και ενοχική στάση του στα συχνά παραληρήματα της Αγκυρας περί «τουρκικής μειονότητας της Θράκης», στη Χειμάρρα, στα 50 χρόνια για το Κυπριακό, στα γεγονότα της Κάσου.

Ο Γεραπετρίτης δεν θα ήταν ποτέ σ’ αυτή τη θέση με άλλον πρωθυπουργό. Και κανένας άλλος υπουργός δεν θα ανεχόταν να υπηρετήσει μια τέτοια γραμμή Μητσοτάκη. Η αλήθεια για τον Γεραπετρίτη είναι σκληρή. Δεν έχει καμία λαϊκή εντολή για όσα πράττει ο ίδιος ή επιτρέπει στην Τουρκία να πράξει στο Αιγαίο. Οπως και ο Μητσοτάκης δεν έχει καμία λαϊκή εντολή να παραχωρήσει δικαιώματα στην Τουρκία για το Αιγαίο. Οσο αυτό το δίδυμο ενεργεί με αυτούς τους όρους δουλοπρέπειας και δεν μιλάει με ανοιχτά χαρτιά προς τους πολίτες τι ακριβώς ζητά από την Τουρκία η ελληνική πλευρά όλο αυτό το διάστημα που υποτίθεται «ψήνεται» διαπραγμάτευση, η πολιτική του δεν μπορεί να παράξει κανένα αποτέλεσμα.

Οσο κι αν το θέλουν οι ίδιοι, οι συνομιλητές τους και οι εντολείς τους. Ο Μητσοτάκης έβαλε το κυβερνητικό alter ego του στο υπουργείο Εξωτερικών ακριβώς επειδή ήθελε να ραγίσουν οι παγιωμένες εθνικές γραμμές της χώρας. Αυτός ήταν και παραμένει ο στόχος. Οπως, όμως, έχουμε ξαναγράψει, είναι ντροπή η τύχη της ελληνικής θάλασσας να έχει αφεθεί στον συνομιλητή του Φουρθιώτη, στον υπουργό που έκανε «τεμενάδες» μπροστά στον Ερντογάν…

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΡΑΠΕΤΡΙΤΗΣ

Υπουργός Εξωτερικών

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε το 1967 στην Κάρπαθο. Σπούδασε Νομική στο Καποδιστριακό κι έκανε μεταπτυχιακό στο Εδιμβούργο. Είναι δικηγόρος και καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου. Το 2005 ήταν μέλος Δ.Σ. στον ΟΤΕ και το 2009 διετέλεσε γενικός γραμματέας στην κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου. Το 2016 ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον συμπεριέλαβε στο επταμελές συμβουλευτικό σώμα της Ν.Δ. κι έναν χρόνο μετά αναβαθμίστηκε σε επικεφαλής της ομάδας συμβούλων. Το 2019 διορίστηκε υπουργός Επικρατείας. Μετά το δυστύχημα των Τεμπών άσκησε χρέη υπουργού Μεταφορών. Από τον Ιούνιο του 2023 είναι υπουργός Εξωτερικών.