Με χημικά και ξύλο «υποδέχθηκε» η κυβέρνηση των Μητσοτάκη – Γεωργιάδη τους εξαντλημένους εργαζόμενους του νοσοκομείου «Αττικόν», που διαμαρτύρονταν για την τραγική κατάσταση στη δημόσια υγεία.
Την ώρα που ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Υγείας έστηναν φιέστες για τα εγκαίνια των Τμημάτων Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ), οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου προσπαθούσαν απλώς να ακουστούν -και εισέπραξαν δακρυγόνα, βία και αυταρχισμό.
Αστυνομικό μπλόκο στην είσοδο του νοσοκομείου
Από το πρωί, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις —ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, ΥΜΕΤ— είχαν αποκλείσει την περιοχή γύρω από το «Αττικόν». Οι αστυνομικοί προχώρησαν σε εκτεταμένη χρήση χημικών και επιθέσεις με γκλομπ εναντίον νοσηλευτών, γιατρών και προσωπικού που διαμαρτύρονταν ειρηνικά, ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και επαρκή στελέχωση.
Οι εργαζόμενοι δεν άφησαν περιθώρια παρερμηνειών: η σημερινή εικόνα του νοσοκομείου δεν είναι για εγκαίνια, αλλά για κατάθεση ψυχής και οργής. Όμως ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Υγείας επέλεξαν τη βιτρίνα αντί της πραγματικότητας -μια βιτρίνα χρηματοδοτούμενη από το Ταμείο Ανάκαμψης, πίσω από την οποία κρύβεται η απόλυτη φθορά ενός ΕΣΥ που καταρρέει.
Οι εργαζόμενοι: «Η κατάσταση στο Αττικόν δεν είναι για εγκαίνια»
Με ανακοίνωσή τους από χθες, οι εργαζόμενοι του «Αττικόν» είχαν προειδοποιήσει:
«Η κατάσταση στο Αττικόν δεν είναι για εγκαίνια», καλώντας σε «αγωνιστική υποδοχή του πρωθυπουργού και του υπουργού “μας”».
Είχαν προγραμματίσει στάση εργασίας 7:00-10:00 π.μ. και συγκέντρωση στις 9:00 στην Πύλη και 9:30 στο νέο ΤΕΠ, για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους. Αντί για διάλογο, συνάντησαν μια κυβέρνηση που στέλνει τα ΜΑΤ ακόμη και στις πύλες των νοσοκομείων.
Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν την πολιτική ηγεσία για μεθοδευμένη ιδιωτικοποίηση και παράδοση του ΕΣΥ στα μεγάλα συμφέροντα: «Το υπουργείο Υγείας έχει μετατραπεί σε χώρο εμπορίου της περίθαλψης και ιδιωτικοποιήσεων προς όφελος εργολάβων, μεγαλοπρομηθευτών, κατασκευαστών, εφοπλιστών, φαρμακευτικών εταιρειών. Αυτή είναι η κανονικότητά τους».
Και συνεχίζουν, σκιαγραφώντας τη ζοφερή καθημερινότητα του νοσοκομείου: «Σε κάθε εφημερία υπάρχουν 120 – 150 ράντζα, εργασιακή εξόντωση, μεγάλες ελλείψεις προσωπικού (μόνο 120 νοσηλευτές λείπουν για να λειτουργήσουμε στα όρια ασφαλείας), οι μισές χειρουργικές αίθουσες κλειστές, άθλιοι μισθοί. Αυτή είναι η κανονικότητά μας.»
Σε ένα ακόμη αιχμηρό σχόλιο, το προσωπικό του νοσοκομείου στηλιτεύει τη «φιέστα των εγκαινίων» του πρωθυπουργού: «Καλά τα εγκαίνια στα κτίρια, όμως εγκαίνια σε προσλήψεις προσωπικού, αυξήσεις μισθών και εφημεριών – υπερωριών, επιστροφή 13ου-14ου μισθού, ένταξη όλων στα ΒΑΕ, άνοιγμα των κλειστών χειρουργικών αιθουσών θα δούμε ποτέ;».
Τα ερωτήματα μένουν αναπάντητα, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιλέγει να φωτογραφίζεται μπροστά σε φρεσκοβαμμένους τοίχους, την ώρα που ασθενείς στοιβάζονται στα ράντζα και γιατροί εργάζονται εξαντλημένοι σε καθεστώς υποστελέχωσης.
Η οργή του υγειονομικού κόσμου συμπυκνώνεται στις τελευταίες γραμμές της ανακοίνωσης των εργαζομένων: «Δεν συνθηκολογούμε με την πολιτική που διαλύει τη δημόσια περίθαλψη και τις ζωές μας. Δεν θα πληρώνουμε συνέχεια για τα κέρδη άλλων και από πάνω θα μας ενοχοποιούν για κάθε στραβό του συστήματος.»
Μια δήλωση που αντικατοπτρίζει το χάσμα ανάμεσα σε δύο κόσμους: Από τη μία, τον κόσμο των νοσοκομείων που καταρρέουν, των εργαζομένων που αγωνίζονται να κρατήσουν το ΕΣΥ όρθιο. Και από την άλλη, τον κόσμο του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Άδωνι Γεωργιάδη, που εγκαινιάζουν εγκαταστάσεις-βιτρίνα, μακριά από τη φωνή και την πραγματικότητα των ανθρώπων της πρώτης γραμμής.
Η εικόνα στο «Αττικόν» δεν είναι απλώς ένα επεισόδιο διαμαρτυρίας. Είναι σύμβολο μιας κυβέρνησης που απαντά με χημικά εκεί όπου όφειλε να δώσει φάρμακα.