Ο Τσίπρας επιταχύνει, το ΠΑΣΟΚ αναζητά στρατηγική, ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται για εμφύλιο, ενώ οι νέοι παίκτες αλλάζουν τις ισορροπίες
- Γιώργος Χατζηδημητρίου
Για τον Αλέξη Τσίπρα έφτασε το τέλος του παιχνιδιού των αυτάρεσκων υπαινιγμών για τον χρόνο που θα ανακοίνωνε τις αποφάσεις του. Κι από κει που βάδιζε με αργό βήμα περιπατητή, τώρα εμφανίζεται με ρυθμό δρομέα. Πρόκειται για μια αισθητή αλλαγή, όπως παρατηρεί η πολιτική αγορά, που σηματοδοτεί κοινώς το κλασικό «τρέχουμε τώρα»!
Οι δικοί του διαψεύδουν ότι τον απασχολούν ιδιαιτέρως δημοσκοπήσεις που αποτυπώνουν ένταση του πολιτικού ανταγωνισμού και εμφάνιση νέων παικτών στο γήπεδο, οι οποίοι αποσπούν ένα σημαντικό μερτικό από το συλλογικό ενδιαφέρον.
Ομως τα πράγματα αποκτούν απρόβλεπτη και ενδιαφέρουσα τροπή σε ένα πολιτικό σκηνικό όπου καταγράφεται πλέον αξιοσημείωτη ηφαιστειακή δραστηριότητα… Η παρουσία της Μαρίας Καρυστιανού, η ενίσχυση προσώπων όπως η Ζωή Κωνσταντοπούλου, οι εσωτερικές εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ, τα σενάρια για την επανεμφάνιση του Αντώνη Σαμαρά και δυνάμεις που κινούνται πέρα από τη Ν.Δ., διαμορφώνουν, σύμφωνα με τους ειδικούς, συνθήκες μιας οιονεί νέας Μεταπολίτευσης, την οποία ο Τσίπρας, που ζητά να κινηθεί με όρους συστήματος σε ένα αντισυστημικό περιβάλλον, θέλει να προλάβει.
Από την Πάτρα όπου βρέθηκε την περασμένη Τρίτη, πρώτο σταθμό της περιοδείας του για την παρουσίαση του βιβλίου του, εμφανίστηκε αποφασισμένος να επιταχύνει τον σχεδιασμό του για τη δημιουργία μιας «προοδευτικής παράταξης νίκης» στις επόμενες εκλογές.
Σε μια προσπάθεια να κολακέψει τις αναμνήσεις, επιχείρησε από το προπύργιο του «οίκου των Παπανδρέου», να αναζητήσει τις ιστορικές αντιστοιχίες ανάμεσα στο προηγούμενο του Ανδρέα -αποτελεί το ηγετικό του πρότυπο- ο οποίος οργάνωσε ένα ρωμαλέο Κίνημα από την κοινωνική βάση, καλώντας τον λαό σε αυτοοργάνωση.
Δείχνει δε να προσπαθεί να πάρει το αίμα του πίσω, για την ευκαιρία που έχασε να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα της «προοδευτικής σοσιαλδημοκρατίας», απευθύνοντας τώρα γενικό προσκλητήριο ώστε, «χωρίς αποκλεισμούς, προαπαιτούμενα, πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων, να δώσουμε περιεχόμενο στη διάθεση του προοδευτικού πολίτη να μη μείνει αδρανής». Τουτέστιν, όλοι οι καλοί χωράνε…
Η ηλικιακή σύνθεση του ακροατηρίου, σύμφωνα με τους χαρτογράφους, παρουσίαζε ενδιαφέρον καθόσον στην πλειοψηφία απαρτιζόταν από νοσταλγούς των κυβερνητικών μεγαλείων του ΠΑΣΟΚ αλλά και πρώην συντρόφους του, του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι επιμένουν να του υπενθυμίζουν την «αριστερή» πολιτική του καταγωγή.
Αυτή τη φορά η επίθεση ήταν δριμεία και προσωπική εκτός από την κυβέρνηση και στον ίδιο τον Κ. Μητσοτάκη, τον οποίο υπέδειξε ως επικεφαλής της ατμόσφαιρας σήψης και διαφθοράς που κατακλύζει τη χώρα. Αυτό θα κλιμακωθεί.
Και φαίνεται ξεκάθαρα τώρα ότι θα ακονίσει τη λεπίδα του προς το ΠΑΣΟΚ και τους πρώην συντρόφους του, τους οποίους απαξιώνει λέγοντας ότι η ελπίδα που ζητά ο κόσμος «προφανώς δεν υπάρχει στους σημερινούς πολιτικούς σχηματισμούς», οι οποίοι «ούτε θέλουν ούτε μπορούν».
Για τον Ν. Ανδρουλάκη, που επικρίνεται και από δικά του στελέχη για στρατηγικές αμφισημίες, σχολιάζει «αλήθεια, μπορεί να αμφισβητήσει τη σημερινή κυβέρνηση όποιος αφήνει ανοικτό να κυβερνήσει με τη Δεξιά, αρκεί να φύγει ο Μητσοτάκης;», ενώ καυτηριάζει όσους στη Νε.Αρ. «εμμένουν στην κριτική του αριστερόμετρου, όταν δεν έχουν τολμήσει ποτέ κάτι να ψελλίσουν για τα δικά τους λάθη».
Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν πειστεί ότι η ρήξη είναι οριστική. Οι επιθέσεις του όμως δείχνουν και τον τρόπο με τον οποίο η Κουμουνδούρου θα απογαλακτιστεί από την παρουσία του και θα σταθεί αυθύπαρκτα στα πόδια της. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις επιβεβαιώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Τσίπρα παραμένει ζωντανός στο παιχνίδι…