Ποια μπορεί να είναι η σχέση των χρόνια υποσιτισμένων κατοίκων των κρατών του τρίτου κόσμου με τους παγκόσμιους επενδυτές των σημαντικότερων χρηματιστηρίων;
Οι τζογαδόροι της παγκόσμιας οικονομίας και στις δύο όχθες του Ατλαντικού ορίζουν στην ουσία τη μοίρα των «παιδιών ενός κατώτερου Θεού». Από το ημερήσιο διαιτολόγιό τους μέχρι τη ζωή ή τον θάνατό τους.
Πόσο μπορεί, άλλωστε, να ενδιαφέρουν έναν επαγγελματία επενδυτή οι «παρενέργειες» των «συμφωνιών» του στον πραγματικό κόσμο;
Τα κοκαλιάρικα κορμιά και τα ωχρά πρόσωπα με τα βαθουλωμένα μάτια και τα προτεταμένα δόντια που απεικονίζουν τη χρόνια ασιτία των αφρικανικών χωρών μάλλον αποδεικνύουν την «αδιαφορία» ή ακόμα και την κερδοσκοπία των μεγαλοεπενδυτών της υφηλίου. «Η μεταμόρφωση της αγοράς τροφίμων σε χρηματοπιστωτική αγορά», όπως είχε σημειώσει και μελέτη των Ηνωμένων Εθνών, σε σχέση με τον τρόπο λειτουργίας του διατροφικού συστήματος, είναι πλέον γεγονός, από τη στιγμή που το ψωμί και το βούτυρο μετεξελίχθηκαν σε κερδοσκοπικά αντικείμενα για τη Wall Street.
Στις αίθουσες χρηματιστηρίων που ενσαρκώνουν την πιο καθαρή μορφή καπιταλισμού, οι αποφάσεις που λαμβάνονται δεν έχουν μονάχα αντίκτυπο στα πλούτη των «μεθυσμένων επενδυτών» αλλά και στην «πείνα του πλανήτη».
Για παράδειγμα, τα τελευταία χρόνια οι χρηματοπιστωτικές αγορές εκμεταλλεύτηκαν τεράστιες ευκαιρίες-απόρροια των σύγχρονων αγροτικών μέσων που απέφεραν μεγαλύτερη παραγωγή. Οι επαγγελματίες επενδυτές ή αλλιώς κερδοσκόποι φρόντισαν όμως να ανεβάσουν τις τιμές των διατροφικών προϊόντων, βυθίζοντας με αυτόν τον τρόπο εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια.
Αλλωστε ο στόχος τους είναι να γίνουν εκατομμυριούχοι, αδιαφορώντας για τις «ανεπιθύμητες παρενέργειες της αγοράς». Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel», χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο επενδυτής Αλαν Κνούκμαν, ο οποίος «συχνάζει» στο χρηματιστήριο του Σικάγου για να «κάνει λεφτά», όπως λέει. Ο Αμερικανός επενδυτής, ο οποίος «δεν πιστεύει στην πολιτική αλλά μονάχα στην αγορά», προβλέπει ότι «έχει έρθει το τέλος του φτηνού φαγητού».
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, τους τελευταίους μήνες, όμως, οι υψηλές τιμές των διατροφικών προϊόντων έχουν οδηγήσει 44.000.0000 επιπλέον ανθρώπους κάτω από το όριο της φτώχειας. Οσο για τη διατροφική κρίση στο Κέρας της Αφρικής και στη Σομαλία, εκεί όπου οι γυναίκες τυλίγουν γύρω από το στομάχι τους ένα κομμάτι σπάγκο για να απαλύνει τον πόνο της πείνας; Φυσικά και δεν οφείλεται μονάχα στην ανομβρία και στους εμφυλίους πολέμους, αλλά και στις «επενδυτικές πρωτοβουλίες» με τις «ανεπιθύμητες παρενέργειες».
Δήμητρα Αθανασοπούλου
Μ.Η.Τ. 232120