Δεν παραιτήθηκε. Δεν προκήρυξε εκλογές. Δεν δεσμεύτηκε για τίποτα.
Αντιθέτως έπλεξε το εγκώμιο του εαυτού του, επιτέθηκε στη Νέα Δημοκρατία και αποδείχθηκε ανίκανος να αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης, εκφράζοντας απλά τη διάθεση να ανοίξει τις πόρτες και να πάρει μαζί του όσους πρόθυμους θέλουν να συμβάλουν μαζί του στην καταστροφή της χώρας. Ανάγκασε έτσι τον Αντώνη Σαμαρά να δηλώσει ότι οι μάσκες της υποκρισίας έπεσαν και μόνη λύση είναι οι εκλογές.
Με μια άκρως κομματική ομιλία χθες το βράδυ στη Βουλή ο πρωθυπουργός δεν παραιτήθηκε, όπως θα περίμεναν πολλοί, κατάφερε όμως να παγιδεύσει και να πάρει την ψήφο εμπιστοσύνης από 152 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και τη Λούκα Κατσέλη, την οποία υπό τον φόβο της κατάρρευσης επανέφερε αμέσως μετά την ψηφοφορία στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ. Ομως το μόνο που εξέφρασε ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν απλώς η διάθεσή του να πάει σε κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας με πιθανότερο αρχηγό τον εαυτό του.
Δύο πράγματα είχε θέσει ως πρόταση ο Αντώνης Σαμαράς: Παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου και μεταβατική κυβέρνηση χωρίς αυτόν΅, που θα ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση, θα διασφαλίσει την έκτη δόση και θα οδηγήσει τη χώρα ομαλά σε εκλογές προκειμένου ο λαός να αποφασίσει ελεύθερα.
Κι όμως. Σε μια ομιλία 45 λεπτών ο πρωθυπουργός όχι απλώς δεν δεσμεύτηκε για το παραμικρό, αλλά άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμα και να συνεχίσει να είναι ο ίδιος στο τιμόνι. Από την αρχή ήδη της ομιλίας του όλοι κατάλαβαν ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν είναι διατεθειμένος να αφήσει την καρέκλα και έβαλε τις βάσεις ώστε να αποκλείσει την όποια πιθανότητα συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία. Το κατάφερε εξαπολύοντας ολομέτωπη επίθεση στην πενταετία της Νέας Δημοκρατίας θεωρώντας την υπεύθυνη για όλα τα δεινά του τόπου κι όταν λίγη ώρα αργότερα, αφού έκανε απολογισμό μόνο όσων θετικών κατά τον ίδιο πέτυχε η κυβέρνησή του και κυρίως ο ίδιος προσωπικά, προσπάθησε να διαμορφώσει υποκριτικά την εικόνα ότι θέλει συνεργασία.
Ο πρωθυπουργός απέκλεισε εξαρχής το κύριο αίτημα της Νέας Δημοκρατίας, που ήταν οι άμεσες εκλογές, χαρακτηρίζοντάς τες καταστροφή καθώς δεν θα επέτρεπαν την εφαρμογή της νέας δανειακής σύμβασης. Τις παρέπεμψε μάλιστα σε άγνωστο χρόνο και μόνο όταν ομαλοποιηθεί η κατάσταση.
Αλλά και στο θέμα της μεταβατικής κυβέρνησης που ήταν προαπαιτούμενο συναίνεσης για τη Νέα Δημοκρατία ο πρωθυπουργός προανήγγειλε το ακριβώς αντίθετο. Με τον Αντώνη Σαμαρά να έχει δηλώσει εξαρχής ότι «εμείς ποτέ δεν ζητήσαμε συγκυβέρνηση» ο κ. Παπανδρέου ανακοίνωσε τη διάθεσή του για συγκυβέρνηση. Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα συναντήσει σήμερα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας προκειμένου να του γνωστοποιήσει την πρόθεσή του από Δευτέρα να ξεκινήσει διαβουλεύσεις για τη διαμόρφωση κυβέρνηση συνεργασίας. «Να προχωρήσουμε σε διακομματικό διάλογο και συμφωνία για τους στόχους, το πρόγραμμα, ακόμα και για τον επικεφαλής αυτής της κυβέρνησης» είπε ο Γιώργος Παπανδρέου, αποδεικνύοντας ότι δύσκολα θα ξεκολλήσει από την καρέκλα του. Κι ενώ κάποιος θα περίμενε να ακούσει κάποια δέσμευση του πρωθυπουργού ακόμα και γι’ αυτά τα λίγα, το μόνο που είπε ο κ. Παπανδρέου ήταν ότι «εγώ δεν παίζω παιχνίδια».
«Ο κύριος Σαμαράς ζητά το ταχύτερο δυνατό εκλογές και ως έκπτωση δέχεται μια μεταβατική κυβέρνηση περιορισμένης εντολής. Η λύση είναι να στηρίξουμε διακομματικά αυτή τη συμφωνία που είναι για το καλό της χώρας, να υπάρχει μια κυβέρνηση ισχυρή και εκλογές να γίνουν όταν η κατάσταση για τη χώρα ομαλοποιηθεί», δήλωσε γενικά και αόριστα ο πρωθυπουργός.
Γιώργος Λυκουρέντζος
Οι Παπανδρεικοί πήραν ήδη θέση στον εμφύλιο που μόλις τώρα αρχίζει
Εμφύλιο σπαραγμό για την επόμενη ημέρα του ΠΑΣΟΚ προμήνυσε η χθεσινή ημέρα στη Βουλή. Οσοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ πήραν τον λόγο απευθύνθηκαν επί της ουσίας στους δελφίνους και όχι στη Βουλή και σήκωσαν το λάβαρο του παπανδρεϊσμού μιλώντας για μιντιακά και τραπεζικά συμφέροντα που υποκίνησαν άτομα ακόμα και μέσα στο ΠΑΣΟΚ για να ρίξουν τον Γιώργο Παπανδρέου.
Ο ένας μετά τον άλλο οι «πράσινοι» βουλευτές υπερτόνιζαν ότι η ψήφος εμπιστοσύνης που έδωσαν ήταν όχι απλά ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, αλλά κυρίως ψήφος εμπιστοσύνης στον Γιώργο Παπανδρέου τον οποίο παρότρυναν να συνεχίσει χωρίς προαπαιτούμενα. Ο στόχος προφανής. Να δείξουν στους υποψήφιους διαδόχους του Γ. Παπανδρέου ότι, αν έρθει η ώρα της διαδοχής, θα πρέπει να πάρουν το πράσινο φως από την παπανδρεϊκή πλευρά.
Ο βουλευτής Κιλκίς Θ. Παραστατίδης δεν δίστασε να υποστηρίξει ότι κάποιοι χρησιμοποιούν ως όργανα ακόμα και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ προκειμένου να λεηλατήσουν το ΠΑΣΟΚ και, δείχνοντας προς την πλευρά της πασοκικής τρόικας (Ραγκούσης, Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου), μίλησε για κινήσεις που έχουν αποφασιστεί από συγκεκριμένα εκδοτικά συμφέροντα, από τα ΜΜΕ, από τραπεζίτες και από μεγαλοκαταθέτες. «Δεν μπορώ να κατανοήσω τη λογική που λέει να δώσω σήμερα ψήφο με την προϋπόθεση ότι αύριο θα παραιτηθεί. Ή δίνω ή δεν δίνω ψήφο εμπιστοσύνης. Εγώ δίνω ψήφο εμπιστοσύνης στον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου» είπε ο Τ. Δημητρουλόπουλος, κάνοντας λόγο για περίεργα παιχνίδια.
Υπέρμαχος του Γ. Παπανδρέου φυσικά και ο Γρ. Νιώτης, ο οποίος δήλωσε ότι δίνει ψήφο εμπιστοσύνης σε έναν θαρραλέο πρωθυπουργό, ενώ και ο Σ. Βαληράκης δήλωσε ότι δεν δίνει ψήφο σε γονατιστό πρωθυπουργό και δίνει ψήφο για να μείνει όρθιος ο Γ. Παπανδρέου.
Από τους λίγους που διαφοροποιήθηκαν, ο Ν. Αλευράς, ο οποίος τόνισε ότι «τα πολιτικά λάθη στις δημοκρατίες αναλαμβάνονται και θα ήταν ευτυχές εάν τα δικά του λάθη τα είχε παραδεχθεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Με το δημοψήφισμα που ζήτησε ηττήθηκε από το αυτονόητο».
Τους (ξανα)έστησε
Κλίμα εκνευρισμού και αγωνίας επικράτησε χθες στη Βουλή, με τη συνεχή αλλαγή της ώρας που θα μιλούσε ο πρωθυπουργός προς το αργότερο να εντείνει το κλίμα αβεβαιότητας. Λίγο πριν από τις 5 το απόγευμα οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ειδοποιήθηκαν με μήνυμα να είναι στην αίθουσα της Ολομέλειας στις 8 για να παρακολουθήσουν την ομιλία του πρωθυπουργού. Στις 8 τα έδρανα των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ήταν μεν γεμάτα, ωστόσο ο πρωθυπουργός ήταν ακόμα στο Μαξίμου, αποδεικνύοντας ότι η Ωρα ΠΑΣΟΚ δεν θα πεθάνει ποτέ.
Ο πρωθυπουργός έφτασε στη Βουλή λίγο πριν από τις 9 το βράδυ, όμως αντί να πάει στην Ολομέλεια κλείστηκε στο γραφείο του, βγάζοντας μάλιστα έξω τους πάντες, προκειμένου να ολοκληρώσει την ομιλία του. Το γεγονός κυκλοφόρησε τάχιστα στη Βουλή και η αγωνία των βουλευτών αλλά κυρίως των υπουργών εντάθηκε ακόμα περισσότερο. Κι αυτό γιατί, όσο περνούσε η ώρα και ο πρωθυπουργός δεν έμπαινε στην Ολομέλεια, όλοι πίστεψαν ότι θα μπει μέσα και θα τα τινάξει όλα στον αέρα.
Πλάκα και ουίσκι
Λίγο μετά τις δέκα το βράδυ άρχισαν να εμφανίζονται μαζικά και οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, προκειμένου να συμμετάσχουν στην ψηφοφορία. Εμαθαν όμως ότι ο πρωθυπουργός δεν είχε μιλήσει ακόμα και η σχετική πλακίτσα στο εντευκτήριο άρχισε. «Βρε, μήπως παραιτήθηκε και καθόμαστε τζάμπα εδώ;» έλεγαν και ξαναέλεγαν στους συναδέλφους τους του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι πάντως ήταν στον κόσμο τους. Με την είσοδο των νεοδημοκρατών το εντευκτήριο γέμισε ασφυσκτικά και δεν χωρούσε να περάσει άνθρωπος. Το κακό είναι ότι έμοιαζε περισσότερο με μπαρ παρά με εντευκτήριο. Τσιγάρο, ουίσκι, εντευκτήριο.
Λίγα μέτρα πιο πέρα η πόρτα του πρωθυπουργικού γραφείου είχε ανοίξει. Αυτόπτες μάρτυρες είπαν ότι τον πρωθυπουργό επισκέφθηκαν αρχικά ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης, ο Δ. Ρέππας και ο Χρ. Παπουτσής. Αυτός πάντως που μπήκε και βγήκε τις περισσότερες φορές ήταν ο Ευ. Βενιζέλος. Οι υπόλοιποι δελφίνοι, απ’ ό,τι μάθαμε, ούτε που πλησίασαν.