Δεκάδες υπουργικές αποφάσεις, κανονιστικές πράξεις και διατάγματα χρειάζεται ο νέος νόμος για να λειτουργήσει και να φέρει επενδύσεις
Ρεπορτάζ
Β. Παπακωνσταντόπουλος
Την έκδοση, ούτε λίγο ούτε πολύ, 30 υπουργικών αποφάσεων, κανονιστικών πράξεων και διαταγμάτων προβλέπει ο αναπτυξιακός νόμος, προκειμένου να καταστεί λειτουργικό εργαλείο στα χέρια των υποψήφιων επενδυτών. Μπορεί να εισαγάγει καινοτομίες και να καθιερώνει νέο είδος ενισχύσεων, όπως οι φοροαπαλλαγές και το σταθερό φορολογικό πλαίσιο, αλλά, όταν απαιτούνται επιπλέον 30 αποφάσεις για να εφαρμοστεί ο νόμος, κατανοεί κανείς ότι η γραφειοκρατική ταλαιπωρία διαιωνίζεται.
Ολοι, άλλωστε, γνωρίζουν την ταχύτητα με την οποία εκδίδονται στη χώρα μας διαχρονικά οι συμπληρωματικές αποφάσεις για την πλήρη εφαρμογή μιας νομοθετικής παρέμβασης. Υστερα από πολύμηνη καθυστέρηση, ο νέος αναπτυξιακός κατατέθηκε το βράδυ της Πέμπτης στη Βουλή από το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης, αναμένεται δε να ψηφιστεί εντός της επόμενης εβδομάδας. Το ζήτημα είναι πλέον πότε θα πάρει σάρκα και οστά η ρύθμιση, μέσω της οποίας η κυβέρνηση φιλοδοξεί να βελτιώσει το επενδυτικό κλίμα στη χώρα μας και να τονώσει την ελληνική οικονομία.
Αποφάσεις
Για την εφαρμογή του σχεδίου νόμου που θέτει προς συζήτηση στο Κοινοβούλιο ο Γιώργος Σταθάκης χρειάζεται, μεταξύ άλλων, κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Οικονομίας για τον καθορισμό του ποσού κατά είδος ενίσχυσης το οποίο θα χορηγείται ανά καθεστώς, που συστήνεται και προκηρύσσεται βάσει του επενδυτικού νόμου. Με απόφασή τους, οι δύο υπουργοί μπορούν να αναπροσαρμόζουν τα ποσά αυτά, ενώ απαιτείται απόφαση του υπουργού Οικονομίας για την κατανομή των ποσών μεταξύ των αρμόδιων φορέων εφαρμογής του νόμου. Επίσης, θα πρέπει να εκδοθούν υπουργικές αποφάσεις σύστασης και συγκρότησης της γνωμοδοτικής επιτροπής, σύστασης και συγκρότησης ελέγχου των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης επενδυτικών σχεδίων που θα ενταχθούν στον επενδυτικό νόμο, σύστασης και συγκρότησης συλλογικού οργάνου ελέγχου επενδυτικών σχεδίων, σύστασης και συγκρότησης επιτροπής ενστάσεων, αλλά και υπουργική απόφαση για τις κυρώσεις μη τήρησης των όρων υπαγωγής στον νόμο.
Κατά τα άλλα, ο νέος αναπτυξιακός παρέχει στα επενδυτικά σχέδια τα εξής είδη ενισχύσεων:
α. Φορολογική απαλλαγή, το ποσό της οποίας υπολογίζεται ως ποσοστό επί της αξίας των ενισχυόμενων δαπανών του επενδυτικού σχεδίου ή και της αξίας του καινούργιου μηχανολογικού εξοπλισμού,
β. Επιχορήγηση, δηλαδή δωρεάν παροχή από το Δημόσιο χρηματικού ποσού για την κάλυψη τμήματος των ενισχυόμενων δαπανών.
γ. Επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τα επτά έτη. Το Δημόσιο θα καλύπτει τμήμα των καταβαλλόμενων δόσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης που συνάπτεται για την απόκτηση καινούργιου μηχανολογικού και λοιπού εξοπλισμού.
δ. Επιδότηση του κόστους της δημιουργούμενης απασχόλησης. Το Δημόσιο καλύπτει μέρος του μισθολογικού κόστους των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται και συνδέονται με το επενδυτικό σχέδιο, αρκεί να μη λαμβάνουν καμία άλλη κρατική ενίσχυση.
ε. Σταθερό φορολογικό σύστημα.
στ. Χρηματοδότηση επιχειρηματικού κινδύνου μέσω ταμείου συμμετοχών, είτε με ίδια κεφάλαια είτε με δάνεια.
