Οι επιτροπές «σοφών» είναι χρήσιμες μόνο υπό την προϋπόθεση ότι τα πορίσματά τους μπορεί να αξιοποιηθούν άμεσα και με τα δεδομένα του παρόντος. Εις κάθε αντίθετη περίπτωση αποτελούν απλώς ευχολόγια. Δυστυχώς, ένα τέτοιο αποτελεί και το πόρισμα αυτής που συστήθηκε για το Ασφαλιστικό. Υποτίθεται ότι θα προχωρούσε σε προτάσεις για τη μεταρρύθμιση του συστήματος. Αντ’ αυτών, προτείνει οι εισφορές των σημερινών εργαζομένων να συνεχίσουν να αναδιανέμονται μεταξύ των σημερινών συνταξιούχων. Για αυτούς τους μελλοντικούς συνταξιούχους, που τώρα στηρίζουν το σύστημα, ζητεί απλώς την εγγύηση του κράτους ότι δεν θα τους πετάξει ολότελα στην ανέχεια, αλλά θα τους δίνει ένα βοήθημα ανάλογο με τις εισφορές τους, για να μην τους αφήσει να ζήσουν στην απόλυτη φτώχεια.
Προφανώς, όταν αποφεύγεις να αγγίξεις τις μεγάλες παθογένειες που γέννησαν τον σημερινό τραγέλαφο, δεν μπορείς να προτείνεις και τίποτα καλύτερο. Ενα πραγματικά μεταρρυθμιστικό σχέδιο πρέπει να απαντήσει στα ακόλουθα αμείλικτα ερωτήματα:
1) Πώς θα αντιμετωπίσει το γεγονός ότι ένας στους τρεις συνταξιούχους βρίσκεται κάτω, ως πολύ κάτω από την ηλικία συνταξιοδότησης;
2) Τι θα γίνει με τη συντριπτική πλειονότητα των συνταξιούχων του Δημοσίου και του ΙΚΑ που βγήκαν το 2014 στη σύνταξη, όντων κάτω από το ελάχιστο όριο, με αποτέλεσμα να μας επιβαρύνουν για 15-25 χρόνια παραπάνω, ζωή να ‘χουν οι άνθρωποι (!), απ’ όσο δικαιούνται στη σύνταξη;
3) Πώς θα αντιμετωπιστούν οι λογιστικές εγγραφές αντί των πραγματικών εισφορών, που συνήθως αφορούν τις υψηλότερες συντάξεις;
4) Τι θα γίνει με τα πολυτελή ταμεία των ΔΕΗ, ΟΤΕ, Ο.Α. που ξεπερνούν κατά μέσο όρο τα 14.000 ευρώ ετησίως ανά συνταξιούχο;
Επιγραμματικά, ως πότε θα αρμέγονται όσοι πραγματικά καταβάλλουν τις εισφορές τους για να μπορούν να δίνονται πολλαπλασίως περισσότερα σε εκείνους που κατέβαλαν ελάχιστα, και πάντως πολύ λιγότερα από αυτά που απολαμβάνουν; Ως πότε το σύνολο των φορολογουμένων θα πληρώνει τις εκδουλεύσεις και το «πελατολόγιο» των πολιτικών;
Μια τέτοια τεράστια εκδούλευση αποτελεί και το ξεχωριστό προσωπικό για καθέναν από τους 200 και πλέον φορείς που αποδίδουν συντάξεις! Από τον τερματισμό αυτής της κατασπατάλησης θα πρέπει να ξεκινήσει και η όποια μεταρρύθμιση του συστήματος. Επιτέλους, φτιάξτε έναν ενιαίο φορέα για όλους όπως σε κάθε ευνομούμενο κράτος!
Στις άμεσες προτεραιότητες ενός δίκαιου ασφαλιστικού δεν μπορεί παρά να βρίσκεται η ενίσχυση και η εξασφάλιση των πραγματικά υπερήλικων και των φτωχότερων συνταξιούχων. Για να επιτευχθεί αυτό και να παραμείνει το σύστημα βιώσιμο, οι πρόωρες συντάξεις, κυρίως όσες αναδίδουν οσμή παρασιτικής επιβίωσης εις βάρος των υπολοίπων, θα πρέπει να περιοριστούν σε επιδόματα ανεργίας. Σε όσους από τους δικαιούχους δεν αρέσει αυτό, ας ξαναδουλέψουν. Οι περισσότεροι από αυτούς, άλλωστε, παραμένουν ακόμη πολύ νέοι !
Για να ενισχύσουν τη μεταρρύθμιση, καλό θα ήταν η επιτροπή αλλά και η κυβέρνηση να αναζητήσουν πιθανούς πόρους και σε άλλες δύο, ξεχασμένες κατά πώς φαίνεται, ιστορίες. Τη χρυσή εποχή του
Χρηματιστηρίου (1999-2003) τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων «επενδύθηκαν» στη Σοφοκλέους. Οταν το Χ.Α. (εκείνη την περίοδο ΧΑΑ) καταποντίστηκε, τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων έκαναν φτερά! Λίγο πριν από το PSI η Τράπεζα της Ελλάδος, που είχε αναλάβει και την εγγύησή τους, μετέτρεψε τα αποθεματικά σε κρατικά ομόλογα, με αποτέλεσμα μετά το «κούρεμα» τα ασφαλιστικά ταμεία να χάσουν 11 δισ. ευρώ!
Καμία αξίωση του Δημοσίου κατά τινός υπευθύνου γι’ αυτά;
Γιώργος Στράτος
Μ.Η.Τ. 232120