Στη γηραιά ήπειρο το πουλόβερ ξηλώνεται σιγά σιγά
Εχουμε άραγε συνειδητοποιήσει πόσες παράπλευρες συνέπειες έχει το Προσφυγικό, πέραν της πλέον προφανούς, της μαζικής εγκατάστασης μουσουλμανικών πληθυσμών σε μία κατά βάση χριστιανική Ευρώπη; Θεωρώ πρέπει. Αφού κρατήσουμε στο μυαλό μας την άποψη του διευθυντή της Stratfor Τζορτζ Φρίντμαν ότι «ποτέ η Ευρώπη στην Ιστορία της δεν μπόρεσε να αφομοιώσει τον ξένο σε μεγάλους αριθμούς», καλό είναι να έχουμε υπόψη μας πόσα μεγάλα θέματα ανοίγονται ξανά σε καιρούς μεγάλης πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ρευστότητας.
Το Προσφυγικό συνδέεται με την επανεμφάνιση του εθνικιστικού φαινομένου. Σε μια εποχή όπου η Βρετανία γλείφει τις πληγές της από το δημοψήφισμα για την απόσχιση της Σκοτίας και η Ισπανία βιώνει την αγωνία της απόσχισης της Καταλονίας, παρατηρείται και πάλι στροφή στο έθνος κράτος έναντι της Ενωσης. Το πουλόβερ ξηλώνεται. Στην Πολωνία και την Κροατία εξελέγησαν κυβερνήσεις εθνικιστών, στη Γαλλία η Λεπέν καιροφυλακτεί, στη Γερμανία το κόμμα του μάρκου σκαρφάλωσε στο 10%. Το Προσφυγικό πλήττει θεμελιώδεις ελευθερίες της Ενωσης. Μετά τα capital controls σε Κύπρο και Ελλάδα, που ανέστειλαν την κίνηση κεφαλαίων, τώρα συζητείται και η αναστολή της Συνθήκης Σένγκεν, της ελεύθερης διακίνησης προσώπων.
Το Προσφυγικό θέτει (το έκαναν Ντομπρόβσκις – Λαγκάρντ) ζήτημα αναθεώρησης του Συμφώνου Σταθερότητας και χαλάρωσης της δημοσιονομικής πειθαρχίας. Το Προσφυγικό ανοίγει και πάλι θέμα συνόρων! Κλειστών συνόρων, ανοιχτών συνόρων, ουδέτερων ζωνών για τη «διαλογή» μεταναστών. Ηδη έχει δημιουργηθεί μία τέτοια ζώνη στα Σκόπια, υπάρχει ανεπισήμως πίεση για άλλη μία ισλαμική ζώνη στη Θράκη, όπου οι Γερμανοί θέλουν ίδρυση Ειδικής Οικονομικής Ζώνης. Το Προσφυγικό ανοίγει ζήτημα ανάμειξης πληθυσμών χριστιανικών και μουσουλμανικών στα Βαλκάνια: Κροατία, Σερβία, Σκόπια. Θυμίζω ότι οι πρώτοι πόλεμοι μετά την πτώση του κομμουνισμού έγιναν στα Βαλκάνια και ήταν χριστιανομουσουλμανικοί.
Το Προσφυγικό με τον τρόπο που το προσεγγίζουν οι Ευρωπαίοι ανοίγει γενικότερα θέμα Βαλκανίων -τυχαία μίλησε η Μέρκελ για εμφύλιες συρρράξεις;-, για δε την Ελλάδα, της οποίας το 10% του πληθυσμού είναι αλλοδαποί, ζήτημα εθνικής ομοιογένειας – ασφάλειας. Το Προσφυγικό ανοίγει για την Ελλάδα και θέμα Θράκης. Στη νότια Βουλγαρία ζει μεγάλη τουρκόφωνη μειονότητα, η οποία, μετά το άνοιγμα των διόδων στην ελληνοβουλγαρική μεθόριο, είναι σε ανοιχτή γραμμή με τους εξτρεμιστές μουσουλμάνους της Θράκης. Τυχόν λειτουργία κέντρου φιλοξενίας μεταναστών στα τουρκοβουλγαρικά σύνορα θα απαλλάξει την Ελλάδα από τον κίνδυνο να ιδρύσει αντίστοιχο στην ευρύτερη περιοχή, αλλά λόγω της εγγύτητας ενδέχεται να προκύψουν στο μέλλον προβλήματα από τον Βορρά.
Το Προσφυγικό συνδέεται με τη λύση του Σκοπιανού και την αναγνώριση του Κοσόβου. Θα πιεστούμε να το κάνουμε προκειμένου να ασφαλιστεί η περιοχή από τη Ρωσία με την ένταξη των Σκοπίων σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. Με άλλα λόγια, οι πρόσφυγες επιταχύνουν αλλαγές και σχέδια που κυοφορούνται δεκαετίες στην Ευρώπη. Το τελικό ερώτημα είναι προς ποια κατεύθυνση: Θα μας ξυπνήσει ο κίνδυνος να ενισχύσουμε την ΄Ενωση ή θα μας διχάσει για να τη διαλύσουμε; Αυτή τη στιγμή το δεύτερο φαίνεται πιθανότερο. Αλλά η Ευρώπη πάντα είχε ένστικτο αυτοσυντήρησης.
Μανώλης Κοττάκης
Μ.Η.Τ. 232120