Χωρίς επαφή πλέον με την ελληνική κοινωνία η Ν.Δ.
Η συνδρομή της Ν.Δ. στην κατάρρευση της ελληνικής κοινωνίας και στη γελοιοποίηση του πολιτικού μας συστήματος είναι ένα ζήτημα που απασχολεί περισσότερο τους οπαδούς της παράταξης παρά την ηγεσία της.
Ως παραδοσιακός εκπρόσωπος της αστικής τάξης και του επιχειρηματικού – επαγγελματικού κόσμου, δεν έκανε απολύτως τίποτα (αντίθετα, ενθάρρυνε) για να αποτρέψει την οικονομική καταστροφή εκατομμυρίων ανθρώπων. Εγινε ταξικό κόμμα κεφαλαίου, εντελώς αποξενωμένο από την κοινωνία και τις ανάγκες της. Από βασικός εκφραστής του «λαϊκού καπιταλισμού», της οικονομικής Δικαιοσύνης και της δικαίωσης της εργασίας, έγινε διοικητήριο πολυεθνικών και εκπροσώπων καρτέλ και μονοπωλίων.
Η μετάλλαξη της Ν.Δ. άρχισε από το 2009, με το τέλος της διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή. Αυτό που παρέδωσε ήταν μια παράταξη με συγκεκριμένη ιδεολογική ταυτότητα και μια βάση ψηφοφόρων – οπαδών που την καθιστούσε κόμμα εξουσίας.
Η αλλοίωση της ιδεολογικής ταυτότητάς της οδήγησε στη σμίκρυνση και την παρακμή της παράταξης αλλά και στην απώλεια χιλιάδων οπαδών, που δεν έχουνε κανένα λόγο να ακολουθήσουν ένα κόμμα το οποίο καθοδηγείται πλέον από τις απαιτήσεις και τα συμφέροντα εγχώριων και διεθνών οικονομικών νταβατζήδων.
Η Ν.Δ. του Σαμαρά και του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν έχει καμία σχέση με αυτή των Καραμανλήδων. Στην πραγματική Ν.Δ. πιστεύει κανείς ότι θα υπήρχε χώρος έκφρασης για πολιτικούς τύπου Μάνου, Ραγκούση, Διαμαντοπούλου και των ομοίων τους;
Η χρήση του ονόματος ήταν ο δούρειος ίππος για τη μετάλλαξη της παράταξης. Χρησιμοποίησαν ένα ιδεολογικό χώρο ξένο προς αυτούς, διαφορετικό ως προς τη φιλοσοφία και τον προορισμό, και τον έκαναν άρμα για τις πολιτικές τους φιλοδοξίες. Η Ν.Δ. έχασε όλα εκείνα τα στοιχεία που την καθιστούσαν βασική επιλογή για τον μέσο ψηφοφόρο.
Συμβιβάστηκε με τα μεγάλα συμφέροντα, συνεργάστηκε με τους δήμιους της οικονομίας, συμπορεύτηκε με τη διαπλοκή, ασπάστηκε και καθιέρωσε πολιτικές άκρατου νεοφιλελευθερισμού. Η ευθύνη της για τη σημερινή κατάντια της χώρας είναι τέτοια, που ο ιστορικός του μέλλοντος, όσο και αν ψάξει, δεν θα βρει κανένα ελαφρυντικό.
Επειτα από εφτά χρόνια, και ο τελευταίος πολίτης γνωρίζει πώς και γιατί η χώρα μας σύρθηκε στα μνημόνια και στην οικονομική εξόντωση. Ολοι γνωρίζουν για την παραποίηση των στοιχείων που διόγκωσε το δημόσιο έλλειμμα και άνοιξε την πόρτα στο ΔΝΤ. Ποτέ, μα ποτέ, η ηγεσία της Ν.Δ. αλλά και η σημερινή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν κατήγγειλαν αυτό το γεγονός, το οποίο συνιστά -χωρίς καμία αμφιβολία- εθνική προδοσία. Αποσιώπησαν, συγκάλυψαν, απέκρυψαν ένα γεγονός που οδηγεί στην ιστορική αλήθεια: Η χώρα μας προδόθηκε και καταστράφηκε εκ των έσω. Οι ισχυροί της οικονομίας και οι ισχυροί της πολιτικής ζωής υπέγραψαν χωρίς αιδώ την εθνική καταστροφή.
Η Ν.Δ. που ξέραμε δεν υπάρχει πια. Αδεια ιδεολογικά, ανεύθυνη πολιτικά, χωρίς επαφή με την ελληνική κοινωνία, δεν έχει να προσφέρει τίποτα πια στην πατρίδα. Με τον μανδύα του μεταρρυθμιστή, δε, προκαλεί οίκτο και γέλιο. Η καραμέλα του άκρατου νεοφιλελευθερισμού δεν πείθει κανέναν πια. Ο λαός λειτούργησε ως «πρόβατο». Ομως, έπαθε, έμαθε και εν τέλει αναγνωρίζει τον λύκο, με όποια μάσκα και αν εμφανιστεί…
ΥΓ.: Με τον όρο «μεταρρύθμιση» τι ακριβώς εννοεί η σημερινή ηγεσία της Ν.Δ.; Μήπως τη νομιμοποίηση της μετάβασης στον οικονομικό ολοκληρωτισμό; (Προφανώς, κάποιοι ζήλεψαν τη «δόξα» του Ραγκούση.) Γιατί δεν εξηγούν και δεν ορίζουν σε ποιες μεταρρυθμίσεις αναφέρονται;
ΥΓ.1. : Η έλλειψη κομμάτων με ιδεολογικό περιεχόμενο οδηγεί στην κυριαρχία των μονοπωλίων. Είτε αυτό είναι κρατικό είτε είναι ιδιωτικό, έχει τις ίδιες καταστρεπτικές συνέπειες για την ελληνική οικονομία και, προπαντός, για τον άνθρωπο.
ΥΓ. 2.: Οσο δεν ακούγεται η λέξη κάθαρση στην πολιτική ζωή τόσο θα μεγαλώνει το χάσμα ανάμεσα στην κοινωνία και στους εκπροσώπους της κρατικής εξουσίας.
Θύμιος Λυμπερόπουλος
* Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιδιοκτητών Ταξί
Μ.Η.Τ. 232120