Οι κινήσεις από ΗΠΑ – Ρωσία για ενίσχυση της επιρροής τους και η Τουρκία!
Μπορεί το Παλαιστινιακό να σημάδεψε επί μισό και πλέον αιώνα όχι μόνο την ειρήνη στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, αναμφίβολα όμως η κρίση στη Συρία είναι αυτή που αποτελεί τα τελευταία χρόνια το κορυφαίο αποσταθεροποιητικό στοιχείο για την παγκόσμια ειρήνη. Ειδικά σε ό,τι αφορά την Ευρώπη, η κρίση στη Συρία και τα κύματα προσφύγων επηρεάζουν ακόμα και την πολιτική φυσιογνωμία της γηραιάς ηπείρου. Η πολιτική των ΗΠΑ, επί Ομπάμα, στη Συρία ήταν γνωστή: πόλεμος εναντίον του Ισλαμικού Κράτους και της Αλ Νούσρα, στενή σχέση με τους Κούρδους του PYD/YPG, σχετικές αποστάσεις από τις άλλες ομάδες που δρουν με το «καπέλο» του λεγόμενου «Ελεύθερου Συριακού Στρατού», σχετική ανοχή στον Ασαντ.
Και όλα αυτά, μέσα σε ένα πνεύμα συνεννόησης και συνεργασίας με τη Ρωσία. Οταν ανέλαβε ο Τραμπ, έδωσε ένα διάστημα 30 ημερών στους επιτελείς του να εξετάσουν και να επανασχεδιάσουν το επιχειρησιακό δόγμα των ΗΠΑ. Κατά τα φαινόμενα, το νέο δόγμα δεν είχε ουσιαστικές αλλαγές, ιδιαίτερα σε ό,τι έχει σχέση με την ενίσχυση των Κούρδων και τη συνεργασία μαζί τους, στον πόλεμο εναντίον του Ι.Κ. και στην επιχείρηση απελευθέρωσης της Ράκα. Ολα όδευαν προς την παραπάνω κατεύθυνση, μέχρι που ήλθαν οι 59 πύραυλοι Τόμαχοκ.
Η κίνηση αυτή αιφνιδίασε τους πάντες και κυρίως τους Ρώσους, παρότι έδειξαν να μη χάνουν την ψυχραιμία τους. Ολοι περίμεναν να δουν αν οι Τόμαχοκ θα άνοιγαν τον δρόμο για κλιμάκωση της στρατιωτικής εμπλοκής των ΗΠΑ στη Συρία. Ομως, αυτό δεν έγινε, με τους επιτελείς της CENTCOM να επικεντρώνονται στην επιχείρηση απελευθέρωσης της Ράκα, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο τους Κούρδους. Σε επίπεδο συνομιλιών, οι ΗΠΑ προσπάθησαν να πετύχουν λύση στη Συρία, μέσω των συνομιλιών της Γενεύης, που γίνονται εδώ και καιρό υπό την ευθύνη των Η.Ε.
Η Ρωσία, εκμεταλλευόμενη τη δυσφορία που έδειχνε η Τουρκία προς την Ουάσινγκτον επί Ομπάμα, σχεδίασε και υλοποίησε τις συνομιλίες της Αστάνα με τη συμμετοχή της Συρίας, του Ιράν και της Τουρκίας και στόχο την επίτευξη εκεχειρίας. Τώρα, μετά το Σότσι, όπου είδε πρώτα τη Μέρκελ και μετά τον Ερντογάν, ο Πούτιν έριξε στο τραπέζι το θέμα των τεσσάρων «ασφαλών περιοχών», το οποίο συζητείται αυτές τις ημέρες στην Αστάνα. Βλέποντας κανείς στον χάρτη τις τέσσερις αυτές περιοχές, δεν χρειάζεται να είναι στρατηγιστής για να καταλάβει ότι έχουν στόχο την ισχυροποίηση του Ασαντ, άρα της ίδιας της Ρωσίας στην περιοχή της δυτικής Συρίας τουλάχιστον.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (Παρασκευή απόγευμα) και ενώ τεθωρακισμένα και στρατιωτικά τμήματα των ΗΠΑ, της Γαλλίας και της Αγγλίας κινούνται προς το μέτωπο της Ράκα, τρεις ενδιαφέροντες τύποι πετούν για την Ουάσινγκτον. Είναι ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Χουλουσί Ακάρ, ο αρχηγός της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν και ο βασικός σύμβουλος του Ερντογάν, Ιμπραχίμ Καλίν. Με δεδομένο ότι ο Ερντογάν θα συναντηθεί με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλτ Τραμπ στις 16 Μαΐου, στην Ουάσινγκτον, αλλά και το γεγονός ότι επίκειται η τελική επιχείρηση απελευθέρωσης της Ράκα, το να προσπαθεί κανείς να ανακαλύψει το αντικείμενο της επίσκεψης της τουρκικής τριάδας στις ΗΠΑ είναι σαν να επιχειρεί να μαντέψει τι κάνει «νιάου νιάου» στα κεραμίδια. Μένει να δούμε πόσο… γάτος είναι ο Τραμπ.
Σάββας Καλεντερίδης
Μ.Η.Τ. 232120