Ο καταιγισμός βίας τον οποίο υφιστάμεθα μας έχει εν πολλοίς αναισθητοποιήσει.Από τα «παιδικά παιχνίδια» στις ηλεκτρονικές συσκευές μέχρι δημοφιλέστατες τηλεοπτικές σειρές με ιστορικό τάχα μου υπόβαθρο και από την εκφορά του λόγου «επωνύμων» όλων των ειδικοτήτων μέχρι την ποιότητα της δημόσιας αντιπαράθεσης σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής.
Ισως γι’ αυτό, μετά το αρχικό σοκ και την έκρηξη δημοσιότητας της πρώτης στιγμής, αδυνατούμε να αντιληφθούμε τα πολύ σοβαρά και άκρως ανησυχητικά μηνύματα που στέλνουν για την καθημερινότητά μας μερικά πρόσφατα εγκληματικά συμβάντα από το αστυνομικό δελτίο.
Απαριθμώ επί τροχάδην τη φρικαλέα σειρά.
Συνταξιούχος 61χρονος αστυνομικός ομολόγησε ότι σκότωσε το 6χρονο κοριτσάκι του το οποίο αντιμετώπιζε και κινητικά προβλήματα και στη συνέχεια το πέταξε σε κάδο σκουπιδιών, ενάμιση χιλιόμετρο από το σπίτι τους.
Προφυλακίστηκε ο 52χρονος που κατηγορείται ότι βασάνισε και κακοποίησε σεξουαλικά 22χρονη φοιτήτρια στο υπόγειο διαμέρισμά του στη Δάφνη, την οποία είχε προσλάβει για να τον συνδράμει λόγω προβλημάτων στην όρασή του.
Ο εισαγγελέας διέταξε τη διενέργεια κατεπείγουσας έρευνας, προκειμένου να διαπιστωθεί η γνησιότητα του πιστοποιητικού τυφλότητας που ανάρτησε ο κατηγορούμενος σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και να εντοπιστεί από ποιον φορέα τού χορηγήθηκε.
Νεαρή κοπέλα από τη Θεσσαλονίκη εμφανίστηκε φορώντας το καπέλο με το λογότυπο του οργανισμού Το Χαμόγελο του Παιδιού στο σπίτι μιας κυρίας, αναφέροντάς της ότι κάνει μια ενημέρωση για τις δράσεις του οργανισμού.
Η κοπέλα δεν έκανε καμία ενημέρωση για το έργο του οργανισμού, αλλά ρωτούσε για την οικογενειακή κατάσταση της κυρίας και ζητούσε πληροφορίες για την προσωπική ζωή της. Λίγες μέρες μετά το συγκεκριμένο περιστατικό, η κυρία έπεσε θύμα διάρρηξης και θεωρεί ότι η νεαρή κοπέλα έχει άμεση σχέση. Ενας 43χρονος εισέβαλε στο κτίριο του ΟΚΑΝΑ Χανίων, όπου παρέμεινε έπειτα από ανταλλαγή πυρών με αστυνομικούς, θέτοντας σε κατάσταση ομηρίας επί επτά ώρες τρεις εργαζόμενες στον οργανισμό. Αίτημά του ήταν να μην ανασταλεί η άδεια περιπτέρου στο παλιό λιμάνι της πόλης.
Από τα προφανή στοιχεία των περιστατικών αυτών και μόνο προκύπτει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια εντελώς νέα εποχή για το κοινό έγκλημα στην πατρίδα μας. Επιβεβαιώνεται ακόμη ότι το εύρος των ψυχικών διαταραχών έχει ανοίξει επικίνδυνα προς αβυσσαλέα βάθη. Το ερώτημα είναι πόσο έτοιμες είναι οι αρμόδιες αστυνομικές και δικαστικές Αρχές να την υποδεχθούν και να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις που αυτή η εποχή επιβάλλει.
Κοντολογίς, ποια σχέση έχουν με τα αντίστοιχα πραγματικά και όχι τηλεοπτικά… CSI; Και κατά πόσο οι λοιποί εμπλεκόμενοι στην αντιμετώπιση του εγκλήματος, πανεπιστημιακοί και δικηγόροι κατεξοχήν, έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος της ευθύνης και άρα και της συνδρομής που τους αναλογεί;
Το θέμα για όλους μας το έθεσε με τον πιο δραματικό τρόπο το πρωί της περασμένης Δευτέρας προς το ΕΚΑΒ η νέα ηθοποιός Μαίρη Τσώνη, που έγινε γνωστή από τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στην ταινία «Κυνόδοντας», πριν βρεθεί νεκρή στο διαμέρισμά της στα Εξάρχεια: «Δεν είμαι καλά, ελάτε να με πάρετε»…
Γιώργος Στράτος
*Δικηγόρος – δημοσιογράφος
Μ.Η.Τ. 232120