➥ Ο υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής Μάικ Πομπέο σε εκδήλωση στο Ιδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» ερωτήθηκε τι να περιμένει η Ελλάδα από τις ΗΠΑ σε περίπτωση που γίνει απόβαση των Τούρκων σε ελληνικό νησί και απάντησε: «Να είστε βέβαιοι ότι θα δράσουμε για να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε τις βασικές αξίες της κυριαρχίας ενός κράτους, του κράτους δικαίου και της προστασίας της ιδιωτικής περιουσίας».
➥ Αυτές οι ερωτήσεις δεν μπορούν να απαντηθούν από πρόσωπα – είτε αυτά έχουν θετικές απόψεις και καλές προθέσεις για την Ελλάδα είτε όχι. Αυτά τα έχει ήδη απαντήσει η Ιστορία.
➥ Αυτό που μπορεί να περιμένει η Ελλάδα από τις ΗΠΑ σε περίπτωση τουρκικής επίθεσης είναι ό,τι έπραξε η υπερδύναμη όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο. Να περιμένουν να δουν ποιος θα επικρατήσει κι έπειτα να πουν «βρείτε τα», με τρόπο που θα εξυπηρετεί τα αμερικανικά συμφέροντα.
➥ Η πραγματική ζωή δεν είναι ανάγνωσμα Αρλεκιν, όπου ο ευρύστερνος, καλοκάγαθος και με θεληματικό πηγούνι ήρωας από τη Γιούτα θα προτάξει τα στήθη του για να υπερασπιστεί τη μικρή, ηρωική χώρα που δέχεται επίθεση. Η πραγματική ζωή είναι όπως την ξέρουμε και τη βιώνουμε. Αδικη και ωμή, που τείνει να γίνεται περισσότερο άδικη και ωμή.
➥ Οι Αμερικανοί κάνουν συνήθως αυτό που κάνουν οι μεγάλες δυνάμεις. Παίρνουν όσα μπορούν να πάρουν κι από τις δύο πλευρές μιας σύγκρουσης και ύστερα σηκώνουν ψηλά το χέρι του νικητή – όπως κάνουν οι διαιτητές στο μποξ.
➥ Το πολύ, επειδή έχουμε παραδώσει γην και ύδωρ στους Αμερικανούς (βάσεις, όνομα, πολιτισμό και ιστορία Μακεδονίας κ.ά.), να λάβουμε καμιά υπόσχεση παραπάνω, η άρχουσα τάξη να λάβει κάνα χαρτζιλικάκι, να κάνουν κάποια δωρεά στις Ενοπλες Δυνάμεις (ελικόπτερα χωρίς εξοπλισμό, φορτηγά μπακατέλες, τζάκετ, αρβύλες κ.ά.) και δυο τρία φιλικά χτυπήματα στην πλάτη.
➥ Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια. Λόγια πολλά, αλλά από ουσία τίποτα, και όλα τα έξοδα (σε αίμα και χρήμα) πληρωμένα από τον λαό. Αυτό μπορούμε να περιμένουμε και από τις ΗΠΑ και από τη Ρωσία και από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
➥ Τέλος, είναι ατιμωτικό για την πατρίδα να τρέφουμε συλλογικές αυταπάτες και να υποβάλλουμε ερωτήσεις οι οποίες φέρουν εντός τους τον σπόρο του φόβου. Δείχνουμε ότι θα θέλαμε να πολεμήσουν οι άλλοι για εμάς – κάτι που όλοι γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να γίνει.
π
Μ.Η.Τ. 232120