➥ «Γιατί ασχολούνται με τον θάνατο του Κόμπι Μπράιαντ; Τόσοι άνθρωποι πεθαίνουν. Επειδή ήταν διάσημος μπασκετμπολίστας τους έπιασε ο πόνος;» Η απάντηση στα παραπάνω είναι «ΝΑΙ». Ασχολούνται με τον θάνατο του Κόμπι Μπράιαντ και της κορούλας του επειδή εκείνος ήταν διάσημος μπασκετμπολίστας και η μικρούλα ήταν κόρη του.
➥ Ένας διάσημος μπασκετμπολίστας, παγκοσμίου εμβελείας, δεν είναι δα και κακό πρότυπο. Την ώρα που πολλοί άσημοι μεν αλλά μεσοαστοί ή και πλούσιοι έπαιζαν τάβλι ή διασκέδαζαν ή ξεκουράζονταν, εκείνος γυμναζόταν σαν τρελός και μετρούσε και την τελευταία θερμίδα.
➥ Δεν είναι αρνητικό να προβάλλονται η πειθαρχία, το πείσμα, η υψηλή επίδοση και το ταλέντο κάποιου ανθρώπου. Καλό είναι. Παρακινεί νέα παιδιά να κάνουν ό,τι πιο ωραίο μπορούν: να προσπαθήσουν!
➥ Κι αυτή η δημοσιότητα του θανάτου… Περαστική κι εφήμερη, όπως όλα τα ανθρώπινα. Πόσο μικρόψυχο αλλά και ανόητο συνάμα είναι να ψέγεις έναν νεκρό επειδή ασχολούνται μαζί του κι όχι με κάποιους άλλους.
➥ Κι αν κάποιος νομίζει ότι υπάρχουν -μέχρι τώρα- άσημοι νεκροί που η ανθρωπότητα τους οφείλει τιμές και μνημόνευση του ονόματός τους, ας προσπαθήσει να καταστήσει γνωστούς τους αγνώστους και να μη μέμφεται τους… διάσημους νεκρούς.
➥ Οι άσημοι πεθαίνουν, οι διάσημοι πεθαίνουν, όλοι πεθαίνουν. Για τον νεκρό δεν έχει καμία σημασία αν τον κλαίνε 5, 10 , 1.000 ή 7 δισεκατομμύρια άνθρωποι. Ο θρήνος των πολλών δεν εξαργυρώνεται στον άλλο κόσμο. Μόνο οι καλές πράξεις και η αρετή που κουβαλούν οι ψυχές μας έχουν αντίκρισμα στο Επέκεινα.
➥ Έτσι είναι και θα παραμείνει ο κόσμος μας. Θρηνεί για εκείνους που γνωρίζει. Δεν θρηνεί για όσους δεν γνωρίζει. Κι ο ένας θα θρηνεί για τον άλλον που παραδίδει στη γη μέχρι που δεν θα υπάρχει πια άνθρωπος στη γη για να λυπάται για τον θάνατο που τα καταπίνει όλους και όλα – από ηλιακά συστήματα και γαλαξίες, μέχρι τις νυχτοπεταλούδες, τους ποιητές, τους πολεμιστές, τους μπασκετμπολίστες και τους αυτοκράτορες.
π
Μ.Η.Τ. 232120