Το αλαλούμ με τη διαχείριση της πανδημίας από την πλευρά της κυβέρνησης, δυστυχώς, δεν έχει τέλος. Αυτή τη φορά στο επίκεντρο βρίσκεται ο -πολλαπλά ευαίσθητος- τομέας της Εκπαίδευσης. Και οι αρνητικοί πρωταγωνιστές δεν είναι άλλοι από την αρμόδια υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα. Αμφότεροι επιδίδονται τις τελευταίες ημέρες σε ένα ρεσιτάλ αντιφατικών δηλώσεων και εξαγγελιών, με μόνο αποτέλεσμα -μέχρι στιγμής- εκατομμύρια γονείς και μαθητές να βρίσκονται σε κατάσταση σύγχυσης, αβεβαιότητας και θυμού.
Σήμερα αναμένονται νέες ανακοινώσεις, που ουδείς γνωρίζει εάν θα είναι και οι οριστικές για το πότε τελικά θα ανοίξουν τα σχολεία και πώς ακριβώς θα λειτουργούν. Αλλωστε, η αξιοπιστία των δύο υπουργών έχει πέσει στο ναδίρ. Υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να έχουν απαλλαγεί των καθηκόντων τους, αλλά αυτό αφορά περισσότερο τον πολιτικό τους προϊστάμενο, τον πρωθυπουργό, και όχι την κοινωνία. Οι γονείς και οι μαθητές ενδιαφέρονται -μέσα στο γενικότερο χάος που τείνει να δημιουργηθεί- να έχουν μια όσο γίνεται πιο σαφή εικόνα για τι θα ισχύσει, καθώς παράλληλα επηρεάζονται και πάρα πολλά άλλα πράγματα στην καθημερινότητα κάθε οικογένειας: Υποχρεώσεις, χρονοδιαγράμματα, δραστηριότητες, όλα είναι άνω κάτω.
Η αβεβαιότητα τροφοδοτείται την ίδια ώρα και από την ανασφάλεια που επικρατεί όσον αφορά τις συνθήκες υγιεινής στα σχολεία. Απολύτως ενδεικτικό του αλαλούμ είναι αυτό που συνέβη με τις μάσκες, για τη δωρεάν χορήγηση των οποίων ο Μητσοτάκης «άδειασε» την κυρία Κεραμέως μεγαλοπρεπώς (και αυτή). Ακόμη και η διαχείριση για το θέμα της υποχρεωτικής χρήσης τους (και από τα παιδιά των νηπιαγωγείων!) περισσότερα προβλήματα γεννά παρά λύνει.
Δυστυχώς, αυτό που διαπιστώνεται περαιτέρω είναι ότι κατά τους μήνες που μεσολάβησαν από το πρώτο κύμα της πανδημίας καμία σοβαρή προεργασία δεν έγινε από πλευράς υποδομών, σχολικών αιθουσών, προσωπικού ώστε στο δεύτερο κύμα -το οποίο αναμενόταν- να υπάρχει καλύτερη προετοιμασία. Εάν για την άνοιξη αναγνωρίζεται το ελαφρυντικό του αιφνιδιασμού, τώρα το υπουργείο Παιδείας είναι παντελώς αδικαιολόγητο και εκτεθειμένο. Κατά το δόγμα που βλέπουμε εσχάτως να εφαρμόζεται «Ο Μητσοτάκης δίνει τις λύσεις» όταν οι υπουργοί του αποτυγχάνουν. Επικοινωνιακά ίσως και να αποδίδει. Οταν όμως ο κόμπος φτάσει στο χτένι, όπως τώρα;
