● Σαν σήμερα, το 1933 πέθανε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ένας κολοσσός της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας. Το όνομα δε αυτού, Κωνσταντίνος Καβάφης. Η στήλη έχει ασχοληθεί επανειλημμένως με τη ζωή και του έργο του, το οποίο δεν είναι μόνο ποίηση. Είναι οι μνήμες, τα αισθήματα, τα ηχοχρώματα του Γένους μας συμπυκνωμένα σε στίχους.
● Αυτές τις ημέρες, που η Μοίρα δείχνει να παίζει κρυφτό με όλους μας, είναι καλό να θυμηθούμε το ποίημα «Η διορία του Νέρωνος». Αποτελεί ένα από τα πιο πικρά, δυσοίωνα, αλλά και διδακτικά έργα του Αλεξανδρινού ποιητή, ο οποίος σαρκάζει με το λεπτό και ανεπαίσθητα ειρωνικό ύφος του τις βεβαιότητες των ανθρώπων, που είναι σίγουροι για τις ερμηνείες τις οποίες δίδουν στις πληροφορίες και στα γεγονότα:
«Η διορία του Νέρωνος»
Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε
του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό.
«Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται».
Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί.
Τριάντα χρονώ είναι. Πολύ αρκετή
είν’ η διορία που ο θεός τον δίδει
για να φροντίσει για τους μέλλοντας κινδύνους.
Τώρα στη Ρώμη θα επιστρέψει κουρασμένος λίγο,
αλλά εξαίσια κουρασμένος από το ταξείδι αυτό,
που ήταν όλο μέρες απολαύσεως –
στα θέατρα, στους κήπους, στα γυμνάσια…
Των πόλεων της Αχαΐας εσπέρες…
Α των γυμνών σωμάτων η ηδονή προ πάντων…
Αυτά ο Νέρων. Και στην Ισπανία ο Γάλβας
κρυφά το στράτευμά του συναθροίζει και το ασκεί,
ο γέροντας ο εβδομήντα τριώ χρονώ.
π