Πρέπει να λησμονήσουμε την ελληνικότητά μας για να κάνουμε τη διαφορά; Η απάντηση είναι αρνητική. Για να προσαρμοστούμε στα «ευρωπαϊκά» δεδομένα, μήπως οφείλουμε να λησμονήσουμε την ταυτότητά μας; Σαφέστατα όχι.
Μπορεί να μας ξενίζει η πραγματικότητα, που δεν κρύβεται, αλλά επιμένει: οι ξένοι περιμένουν και απαιτούν από εμάς κάτι που τείνουμε να λησμονήσουμε, να είμαστε Ελληνες! Για τους καθ’ έξιν ηττοπαθείς ενδέχεται η ελληνικότητα να φαντάζει σαν εμπόδιο, αλλά είναι ατού. Υπάρχουν πολλές πρόσφατες αποδείξεις των προαναφερθέντων. Η Κlavdia στη Eurovision επιβεβαίωσε το προφανές: οι ξένοι δεν… απαιτούν από τη χώρα μας να ξεχάσει τον εαυτό της, να πιθηκίσει τις συμπεριφορές των Αμερικανών και να απαρνηθεί τα βασικά γνωρίσματά της για να διακριθεί, να τραβήξει την προσοχή των άλλων εθνών για να κερδίσει μια θέση στον ήλιο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Η Ελλάδα για να ξεχωρίσει από τον σωρό έχει μόνο μία αποστολή: να είναι ο εαυτός της. Με τις ψηλές κορφές και τις βαθιές χαράδρες της, με τις νίκες και τις ήττες της, με τους θριάμβους και τις πανωλεθρίες της.
Η συμμετοχή της Κlavdia στη Eurovision θύμισε πολύ εκείνη του 2013, με τον αξέχαστο Αγάθωνα Ιακωβίδη και την μπάντα του, που τραγούδησαν στα ελληνικά και κατέκτησαν την 6η θέση, όπως και η Κlavdia το 2025. Η αλήθεια είναι επίμονη: έχουμε την υποχρέωση να πράττουμε το σωστό, ακόμα κι όταν είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτό έχει κόστος.
Η Δύση, με τον τρόπο της, «φωνάζει» ότι από εμάς δεν περιμένει οτιδήποτε άλλο από το να είμαστε Ελληνες, να υπηρετούμε τον πολιτισμό μας, να προωθούμε τη γλώσσα μας και να εκφράζουμε τις αγωνίες, τους πόθους και τις φιλοδοξίες της φυλής μας.
Καλό είναι να προσαρμοζόμαστε στην πραγματικότητα και να υπηρετούμε πιστά αυτό που είμαστε: Ελληνες. Με όσα θετικά και αρνητικά συνοδεύουν αυτόν τον χαρακτηρισμό.
Μ.Η.Τ. 232120