● Σαν σήμερα το 1909 ολοκληρώθηκε η επική τριλογία του Κωστή Παλαμά, που τιτλοφορείτο «Η Φλογέρα του Βασιλιά». Εκεί περιγράφεται, με τρόπο πηγαίο και μοναδικό, το ιδανικό του ηγέτη που ενώνει όλες τις αρετές της φυλής, συνθέτει στο πρόσωπό του όλες τις εποχές και τις περιόδους, και μάχεται υπέρ πίστεως και πατρίδος.
● Ο «Λόγος Πρώτος» της τριλογίας ξεκινά με τη θέα του ελληνικού ιδανικού: Ο ποιητής βλέπει την Πόλη:
«Η Πόλη, να την! Πέρα εκεί στον επικό τον Κάμπο.
Υψώνοντας το λάβαρο το σταυροφόρο, να τος,
αδικητής φονιάς του αθώου ρηγόπουλου, κι ο ίδιος
το χέρι ενός εκδικητή στο θέλημα της Μοίρας,
πλάκωσε ο γιος της μάνας γης της φραγκοπατημένης.
Ο Ρήγας της Ανατολής, της Πόλης κληρονόμος
ξεκάμπισε και τέντωσε στου Γαλατά το κάστρο,
κι η τέντα του άσπρη, πλουμιστή με κόκκινα αϊτοπούλια.
Στενά τριγύρω και νησιά, σκάλες, χωριά και χώρες
τον ξέρουν, τόνε μελετάν και τόνε καρτεράνε,
κι η Ευρώπη μ’ όλα τ’ άρματα κι η Ασία μ’ όλα τα κάστρα·
με τ’ όνομά του πέτονται, με τ’ όνομά του τρέμουν
όσο να ’ρθεί η τρανή στιγμή να το βροντοτινάξουν
αστροπελέκι τ’ όνομα και Ανατολής και Δύσης,
Παλαιολόγος, εδώ, εκεί, παντού, Παλαιολόγος.
Κι οι ακρογιαλιές οι πλαγιαστές κοντά κοντά και αγνάντια
μέσα στη γη που χύνεται κι αγριομανά και στέκει,
πολύδεντρη, κυματιστή, πράσινη, ολόδροση, όλο
σα να περνά με τους χορούς και με τα πανηγύρια
τη ζήση μες στην αγκαλιά μιας φύσης ευεργέτρας
π’ όλο ξοδεύει και ποτέ δε σώνεται το βιος της·
κι οι ακρογιαλιές που στέκονται σαν έτοιμες για γάμο
κι ερωτοκαθρεφτίζονται στα μάτια η μια της άλλης,
τώρα σαν από μάλωμα και σάμπως από πείσμα
κοιτώντας, φοβερίζονται με τ’ όνομα του Ρήγα».
π
Μ.Η.Τ. 232120