Δυσκολεύτηκα ομολογουμένως να καταλάβω την έμμεση αποστασιοποίηση κάποιων συντρόφων της Ζωής Κωνσταντοπούλου, που θεώρησαν ότι, επειδή θέλησε να αποκαταστήσει τη συνταγματική τάξη στη λειτουργία του Κοινοβουλίου, «έκλεισε το μάτι» στη Χρυσή Αυγή!
Η τοποθέτηση της προέδρου της Βουλής έγινε επί της αρχής και όχι επί συγκεκριμένου. Εχω την εντύπωση μάλιστα ότι η κυρία Κωνσταντοπούλου, εκ της ιδιοσυγκρασίας της και μόνο, θα έβαζε τα πράγματα στη θέση τους, είτε επρόκειτο για εκλεγμένους κομμουνιστές είτε για εκλεγμένους ακροδεξιούς ή για εκλεγμένους… σαϊεντολόγους. Η έμφαση πέφτει στο επίθετο «εκλεγμένος» και όχι στο ουσιαστικό που ακολουθεί. Και υπό αυτήν την έννοια η προσέγγιση της προέδρου της Βουλής είναι εξόχως δημοκρατική. Και αριστερή. Τουλάχιστον από τη σκοπιά της ισονομίας…
Η αλήθεια λοιπόν είναι μία και αρέσει δεν αρέσει πρέπει να ακούγεται. Η Χρυσή Αυγή, στο επίπεδο του αρχηγικού της επιτελείου τουλάχιστον, είναι μια οργάνωση που βάσιμα μπορεί να χαρακτηριστεί νεοναζιστική. Η προφυλάκιση όμως των βουλευτών της έγινε πρωτίστως προς εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων και ειδικά σε κάποιες συγκεκριμένες περιπτώσεις, όπως του Κασιδιάρη, επιβλήθηκε κατά παράβαση στοιχειωδών κανόνων ποινικής δικονομίας.
Αφορμή, βεβαίως, για τις προφυλακίσεις ήταν ένα πραγματικό έγκλημα. Η ειδεχθής δολοφονία του άτυχου Φύσσα, φυσικός αυτουργός της οποίας υπήρξε χρυσαυγίτης με ονοματεπώνυμο και ηθικοί αυτουργοί, πιθανότατα, άλλα στελέχη της οργάνωσης. Ως εδώ καλά. Το να μην παρίστανται όμως στις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου εκπρόσωποι του τρίτου σε δύναμη πολιτικού κόμματος, που έχει επιδοκιμαστεί σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις από μισό εκατομμύριο Ελληνες, είναι φαινόμενο πρωτοφανές και παράδοξο, στον βαθμό που δεν τους έχει επιβληθεί τελεσίδικα στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθησε να εξουδετερώσει τη Χρυσή Αυγή με μεθοδεύσεις δικαστικής παράγκας. Κι ας μην εξεγείρονται οι σύντροφοι της Ζωής, γιατί στη θέση των χρυσαυγιτών θα μπορούσαν εύκολα να έχουν βρεθεί πολίτες εντελώς άσχετοι με ακροδεξιά «πιστεύω».
ΥΓ.: Ενδεικτική αυτής της επικίνδυνης και αυταρχικής νοοτροπίας που χαρακτήριζε την αντίληψη της προηγούμενης κυβέρνησης για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης είναι η χουντικής εμπνεύσεως έγγραφη παρότρυνση διορισμένης πρώην γενικής γραμματέως υπουργείου προς την πρόεδρο του Αρείου Πάγου να στραφεί κατά δημοφιλούς πολιτικού και εν πολλοίς σατιρικού σάιτ (Κουρδιστό Πορτοκάλι), επειδή τα δημοσιεύματά του για το (σ.σ.: ανεπανάληπτο) φιάσκο της Αμφίπολης «θίγουν το πρόσωπο του πρωθυπουργού»! Τα σχόλια, νομίζω, περιττεύουν…
Γιώργος Χαρβαλιάς
