Σήμερα, σχεδόν δυο μήνες μετά τις εκλογές, η κατάσταση είναι κατά πολύ χειρότερη σε σχέση με πριν
Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝ.ΕΛ. πήραν την εξουσία νομίζοντας ότι πριονίζουν το κλαδί της προηγούμενης κυβέρνησης, χωρίς να σκεφτούν ότι στο κλαδί εκείνο θα κάθονταν οι ίδιοι μετά τις εκλογές που οι ίδιοι προκάλεσαν. Με απλά λόγια, αυτό που έκαναν ως αντιπολίτευση, χρησιμοποιώντας έναν μονοσήμαντο, χαμηλής ποιότητας, λαϊκιστικό και διχαστικό αντιπολιτευτικό και προεκλογικό λόγο, φαλκίδευσε ακόμα και τα πρώτα μετεκλογικά βήματα που θα έκαναν τα δύο προαναφερθέντα κόμματα, αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας.
Ετσι η κυβέρνηση ανέλαβε την εξουσία αυτοπαγιδευμένη κυρίως σε δύο τομείς.
Ο ένας είναι ο εσωτερικός, αφού η οικονομική κατάσταση είναι τέτοια, που σχεδόν τίποτα απ’ όσα έταξαν στους Ελληνες πολίτες δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν.
Ο άλλος είναι ο εξωτερικός και αναφερόμαστε σε όσα υπόσχονταν ότι θα πράξουν σε σχέση με το μονομερές «κούρεμα» του εξωτερικού χρέους, με τις αγορές («θα παίζουμε εμείς το νταούλι και οι αγορές θα χορεύουν»), τους δανειστές και την… άκαρδη Ε.Ε.
Σήμερα, σχεδόν δύο μήνες μετά τις εκλογές, η κατάσταση στη χώρα είναι πολύ χειρότερη σε σχέση με πριν από τις εκλογές, ενώ στο εξωτερικό οι κινήσεις της κυβέρνησης είναι τουλάχιστον κωμικοτραγικές!
Το σοβαρότερο λάθος της κυβέρνησης ήταν η πίστη (;) ότι οι 18 χώρες της ευρωζώνης και το ΔΝΤ ήταν υποχρεωμένα να αποδεχτούν το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. και όλοι να προσαρμόσουν τη συμπεριφορά τους στα υπεσχημένα προς τον ελληνικό λαό από το ως άνω δίδυμο.
Επίσης, καταστροφική ήταν -και συνεχίζει να είναι- η άποψη που επικρατούσε στην κυβέρνηση ότι μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα κόστιζε, για παράδειγμα, 100 στις χώρες της ευρωζώνης, άρα μπορούμε να υπολογίσουμε ότι, αν κάνουμε τους δύσκολους και τους εκβιάσουμε, θα δεχτούν να μας δώσουν 20, για να μη χάσουν τα 100. Σε αυτή την μπακαλίστικη θεωρία στηρίχτηκε ο πρωθυπουργός, όταν αμετροεπώς έλεγε ότι θα αναγκαστούν να υποχωρήσουν, γιατί αυτό τους συμφέρει περισσότερο από το να αφήσουν την Ελλάδα να καταστραφεί.
Επίσης, δούλεψαν και σε άλλα σενάρια, λέγοντας ότι «είστε αναγκασμένοι να μας σώσετε, για να μην έλθουν οι φασίστες στην εξουσία» (Τσίπρας), ότι «αν αφήσετε την Ελλάδα να καταρρεύσει, θα γεμίσουν η Ευρώπη και η Γερμανία τζιχαντιστές» (Κοτζιάς, Καμμένος), σαν να ομολογούν ότι η Ελλάδα θα γίνει όπως η Λιβύη!
Η κατάσταση με τους κυβερνώντες είναι πολύ χειρότερη απ’ όσα περιγράφονται σ’ αυτό το σημείωμα. Τώρα, έχοντας πια βεβαιωθεί ότι δεν πέρασε κανένας εκβιασμός και δεν βγήκε τίποτα απ’ όσα περίμεναν, για να διαχειριστούν το αδιέξοδο που οι ίδιοι δημιούργησαν, ακολουθούν την εξής επίσης καταστροφική στρατηγική:
Χαϊδεύουν τα αυτιά της ελληνικής κοινής γνώμης με λεονταρισμούς σε όλα τα θέματα, εσωτερικά και εξωτερικά (γερμανικές αποζημιώσεις, φραστικές επιθέσεις εναντίον ξένων αξιωματούχων, ακόμα και εναντίον του ΥΠΟΙΚ της μαρτυρικής Κύπρου), προσπαθώντας να δημιουργήσουν κλίμα θυματοποίησης των ιδίων και της Ελλάδας, για να χτυπήσουν το θυμικό του Ελληνα, έχοντας στόχο να αυξήσουν τη στήριξη της κοινής γνώμης και να οδηγήσουν τα πράγματα σε εκλογές ή δημοψήφισμα.
Γι’ αυτό εξαγγέλλουν μονιμοποίηση 40.000 συμβασιούχων αορίστου χρόνου, ξαναδίνουν τις συντάξεις (σωστά) των υπέργηρων Ποντίων και Βορειοηπειρωτών, επαναπροσλαμβάνουν όλους τους απολυθέντες δημοσίους υπαλλήλους, ανοίγουν ξαναά την ΕΡΤ κ.λπ.
Την ίδια στιγμή, για να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη, από τη μια διανέμουν ένα non paper για τα επιτεύγματα της κυβέρνησης -αντί να γίνεται ενημέρωση όπου υπάρχουν και ερωτήσεις-, το οποίο αναπαράγουν υποχρεωτικά όλα τα ΜΜΕ, και από την άλλη απειλούν τους καναλάρχες για τις συχνότητες, εξασφαλίζοντας κι από εκεί ευνοϊκή επικοινωνιακή μεταχείριση.
Με άλλα λόγια, παίζεται ένα πολιτικό παιχνίδι πολύ κακής ποιότητας, με στόχο τη δημιουργία μιας εικονικής πραγματικότητας, ενώ την ίδια στιγμή η χώρα οδηγείται κατευθείαν στον τοίχο.
Εμείς απλά να σημειώσουμε ότι ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ και την Ε.Ε., πέραν της οικονομικής καταστροφής, θα δημιουργήσει συνθήκες που θα απειλήσουν και την εδαφική μας ακεραιότητα.
Αυτό ας το έχουν υπ’ όψιν τους οι μαθητευόμενοι μάγοι…
Σάββας Καλεντερίδης
