Βλέπω τους διάφορους αναλυτές να μιλούν για την πολιτική υπεροχή του Αλέξη Τσίπρα, φτάνοντας στο σημείο να ισχυρίζονται ότι, αν σήμερα γίνουν εκλογές, θα πάρει πάνω από 40%. Δεν ξέρω πραγματικά πού βασίζουν τα δεδομένα τους, ίσως στην ανυπαρξία εναλλακτικής, αλλά, όσους υπολογισμούς και να κάνουν, ξεχνούν έναν απρόβλεπτο παράγοντα. Αυτόν που διαχρονικά λησμονούν οι εκάστοτε κυβερνώντες, κλεισμένοι στο γυάλινο πύργο της εξουσίας. Και αυτός ο παράγοντας δεν είναι άλλος από τον ελληνικό λαό.
Η αλήθεια είναι ότι για μήνες τώρα όχι μόνο το κράτος αλλά και οι πολίτες έχουν κάνει επί της ουσίας στάση πληρωμών. Πιστεύοντας τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης, δεν έχουν καταβάλει ούτε ΕΝΦΙΑ ούτε χαράτσια ούτε τίποτε. Ηρθε και η αναστολή πληρωμών και διαμόρφωσε ένα κλίμα του πάλαι ποτέ κινήματος «δεν πληρώνω». Τώρα, καλώς ή κακώς, ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Θα αρχίσουν να φτάνουν στους πολίτες τα χαράτσια που τόσο καιρό ήταν κάτω από το χαλί. Από τα αναδρομικά του ΕΝΦΙΑ έως τις δόσεις της Εφορίας. Δηλαδή το μακρύ χέρι του κράτους θα κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από καθετί. Να μπαίνει στην τσέπη των πολιτών. Τότε και μόνο τότε θα έχουμε την πραγματική εικόνα των δημοσκοπήσεων και εκεί θα μετρηθεί το κατά πόσο ο Αλέξης Τσίπρας θα πάρει 40% ή 50% ή 100%. Τα άλλα, περί προβλέψεων σαρωτικής εκλογικής νίκης, είναι κάτι σαν τη δημιουργική ασάφεια που μας οδήγησε στο Μνημόνιο.
Από την άλλη, η Κεντροδεξιά παραμένει εγκλωβισμένη και φοβισμένη. Χωρίς σχέδιο και πρόγραμμα, λέει «ναι σε όλα» και φοβάται όπως ο διάολος το λιβάνι τις εκλογές. Αντί να ετοιμάζεται για αυτές, να έχει ήδη εκλέξει τον επόμενο αρχηγό της, σέρνεται πίσω από τις εντολές της τρόικας και τα παιχνιδάκια του ΣΥΡΙΖΑ. Η Κεντροδεξιά, όχι σήμερα αλλά χθες, πρέπει να βρει ταυτότητα και αρχηγό. Να βγει και να πει την αλήθεια στον λαό. Να παραδεχτεί τα λάθη και τις παραλείψεις της, να ζητήσει συγγνώμη από τη μεσαία τάξη και τους πολίτες που τραυμάτισε και να πάρει, όπως έλεγε κάποτε ο Αντώνης Σαμαράς (αλλά δεν το έκανε), το σφουγγάρι ενός νέου ξεκινήματος. Αυτή η Ν.Δ., χωρισμένη σε βαρονίες νέας εποχής και σε αγκυλώσεις μιας άλλης εποχής, δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Αυτά τα ξέρει πολύ καλά ο Αλέξης Τσίπρας. Γι’ αυτό επισείει την απειλή των εκλογών, για να φοβίσει τόσο προς τα δεξιά του όσο και προς τα αριστερά του. Αλλά τα προβλήματα είναι εδώ, η Ελλάδα από παίκτης γίνεται παίγνιο και πολύτιμος χρόνος χάνεται…
Νίκος Ελευθερόγλου
