Ακόμη κι εκείνοι που δεν πιστεύουν ότι τα πράγματα υπακούν σε κάποια ανώτερη τάξη, έξω από τα ανθρώπινα, πρέπει να παραδεχτούν ότι συχνά τα παράλογα λειτουργούν στην υπηρεσία της. Οσα εκτυλίσσονται το τελευταίο εξάμηνο στην πατρίδα μας εύκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αποτελούν μία επιτομή της Διεθνούς του παραλογισμού!
Μία κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε σκληρά για να καταλήξει σ’ ένα αποτέλεσμα πολύ χειρότερο από εκείνα που κατακεραύνωνε και όσα υποσχόταν προεκλογικά. Κορυφαίος υπουργός της, επικεφαλής της διαπραγμάτευσης κατά το μεγαλύτερο διάστημα, καθ’ ομολογίαν του, επεξεργαζόταν εκ παραλλήλου διαφορετικό σχέδιο για την πορεία της χώρας από αυτό που ο πρωθυπουργός διακήρυσσε σε όλους τους τόνους ότι στηρίζει και αποσκοπεί. Εγινε δημοψήφισμα επί ανυπάρκτου ερωτήματος, υποτίθεται για να ενδυναμώσει τη διαπραγματευτική ισχύ της κυβέρνησης, και το αποτέλεσμά του οδήγησε στην αποδοχή συμφωνίας τρις χειρότερης από αυτήν που αποδοκίμασε συντριπτικά η λαϊκή ψήφος. Η αστοχία στην εκτίμηση των διεθνών συνθηκών και των συσχετισμών δυνάμεων βαφτίστηκε «γενναία στάση». Η αναδίπλωση και η άνευ όρων παράδοση μπροστά στο διαφαινόμενο όλεθρο της άτακτης χρεοκοπίας εμφανίστηκαν ως «υπεύθυνη στάση».
Ολες, όμως, αυτές οι «στάσεις» μιας ανερμάτιστης διαδρομής, που παραλίγο να τα τινάξει όλα και όλους μας στον αέρα, ξεπεράστηκαν από το «τέρμα» που μας επιφύλασσαν οι ψηφοφορίες στη Βουλή για την επικύρωση της συμφωνίας και τους πρώτους εφαρμοστικούς νόμους της. Σ’ αυτές και ο παραλογισμός… τρελάθηκε! Κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, από συστάσεως κοινοβουλευτισμού, ένα κόμμα μπορεί να βρίσκεται ταυτοχρόνως και στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση! Respect, που λένε κι οι νεότεροι! «Σεβασμός»!
Δεν εκπλήσσομαι καθόλου από όσους κυβερνητικούς βουλευτές καταψήφισαν τη συμφωνία που έφερε ο πρωθυπουργός. Μεταξύ μας, ούτε κι εκείνος θα έπρεπε να εκπλήσσεται. Οσο κι αν η πορεία προς την εξουσία αναγκαστικά συγκάλυψε ιλιγγιώδεις διαφορές στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ήξερε με ποιους έχει να κάνει. Εκείνο που με κατέπληξε ήταν η ιδεολογική κατασκευή που επιχείρησαν προκειμένου να νέμονται τα προνόμια της εξουσίας ασκώντας αντιπολίτευση! Και αυτό που με ξεπερνά εντελώς είναι η απαίτησή τους να συμπεριληφθούν στις λίστες των επόμενων εκλογών! Σαν να είναι ακόμα στο ίδιο κόμμα!
Πολλά μαθήματα μαζεμένα περιείχαν οι πρώτοι μήνες στην εξουσία για τον κ. Τσίπρα. Αυτό που ακολουθεί θα είναι πολύ πικρό για τις φιλοσοφικές καταβολές του. Οι ηγεσίες προηγούνται. Διαθέτουν πλήρη συναίσθηση των δυνατοτήτων τους. Αντιλαμβάνονται αμέσως το πεδίο των εξελίξεων και τις δρομολογούν. Οσοι τις ακολουθούν δεν έχουν πάντα τον ίδιο βαθμό αντίληψης ούτε την απαιτούμενη ικανότητα προσαρμογής στα ιστορικά δεδομένα της συγκυρίας για να επιβιώσουν.
Ο πρωθυπουργός θα προχωρήσει άνευ συγκλονιστικού «αυτοκτονικού» απροόπτου, που δεν προβλέπεται για πολιτικούς χαρακτήρες του τύπου του. Ασε που με όσα συνέβησαν αρχίζει να γίνεται πλέον πολύ σκληρός για να «πεθάνει»! Αλλά το «γιατί» είναι άλλου Σαββάτου θέμα! Το «πώς» έχει αρχίσει να καθίσταται προφανές. Η «δειλία» και οι «ατολμίες» του ανασχηματισμού απλώς δημιουργούν προπέτασμα ηρεμίας. Τα «κομμουνιστικά σχολειά», όμως, όπου έμαθε και αυτός τα πρώτα πολιτικά του γράμματα, μας προϊδεάζουν τόσο για την έκταση του σχεδίου του όσο και για την ένταση με την οποία θα το εφαρμόσει επί των «συμμαθητών»-αντιπάλων του. Με ένα άλλο κόμμα!
Γιώργος Κ. Στράτος
Μ.Η.Τ. 232120