ΕΠΕΣΕ ΠΟΛΥ

Ο ανεύθυνος Λαφαζάνης και η παραβίαση της λαϊκής εντολής

Νιώθω εντελώς άβολα όταν αναγκάζομαι να σχολιάσω πολιτικό, κάνοντας χρήση «κοσμητικών» επιθέτων. Από ένα σημείο και μετά κατάλαβα ότι στη δημοσιογραφία, στην πολιτική, στον δημόσιο βίο γενικότερα δεν πρέπει να προσωποποιούμε τις αντιπαραθέσεις. Αρκεί η ανταλλαγή απόψεων. Αυτό, όμως, που συμβαίνει με τον τέως υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτη Λαφαζάνη με υπερβαίνει. Και μολονότι γνωρίζω τον συγκεκριμένο υπουργό τουλάχιστον 15 χρόνια -αξιοποιούσα τα ευρήματα του κοινοβουλευτικού ελέγχου που έκανε σε υπουργούς του ΠΑΣΟΚ με τη μορφή αίτησης κατάθεσης εγγράφων, θυμάσαι Παναγιώτη;- δεν μπορώ παρά να μη χαρακτηρίσω με τα πιο μελανά χρώματα την τακτική του αυτή την εποχή.

Στην πραγματικότητα συμπεριφέρεται ως πολιτικός τυχοδιώκτης. Πριν από τις εκλογές όποιος από εμάς τολμούσε να ρωτήσει τον κ. Λαφαζάνη αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σχέδιο επιστροφής στη δραχμή αντιμετωπιζόταν ως πολιτικός προβοκάτορας. Κυκλοφορεί ακόμη στο διαδίκτυο το βίντεο του υπουργού να απειλεί με αποχώρηση από το στούντιο του Σκάι όταν δημοσιογράφος τόλμησε να υπαινιχθεί ότι έχει μυστικό σχέδιο επιστροφής στη δραχμή. Πλην Λαπαβίτσα και Τόλιου, κανένα στέλεχος της Αριστερής Πλατφόρμας δεν έλεγε δημοσίως τις τρέλες που ακούμε σήμερα. Αν τις έλεγε, αποκλείεται ο ΣΥΡΙΖΑ να ήταν πρώτο κόμμα, πολύ δε περισσότερο να διέθετε 30 βουλευτές η Πλατφόρμα. Η εντολή του λαού ήταν σαφής: Σκληρή διαπραγμάτευση εντός του ευρώ. Στο μέτρο που μετεκλογικά έπεσαν οι μάσκες, νομιμοποιούμαστε απολύτως να αναφερόμαστε σε πολιτικούς απατεώνες. Εις τι συνίσταται η απατεωνιά; Στην ωμή παραβίαση της λαϊκής εντολής. Η Πλατφόρμα και οι βουλευτές της παραβίασαν τρεις φορές με τη στάση τους στις ψηφοφορίες τη λαϊκή εντολή. Εγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τη λαϊκή ετυμηγορία. Τι φταίει γι’ αυτό, δεν το ξέρω!

Κάποιοι λένε ότι ο κ. Λαφαζάνης κολακεύεται από τις κακές παρέες που κάνει με τον Ρώσο πρέσβη και παρασύρεται. Δεν θεωρώ τον πρέσβη της Ρωσίας κακή επιρροή, το αντίθετο, η μεγάλη αυτή χώρα είναι σοβαρή δύναμη. Είμαι βέβαιος πως οι διπλωμάτες της δεν καλλιέργησαν ποτέ αυταπάτες στα μέλη της κυβέρνησης, του Λαφαζάνη συμπεριλαμβανομένου. Αν τυχόν παρεξήγησαν τις προθέσεις τους που ήταν ξεκάθαρες από την αρχή, Ελλάδα εντός ευρωζώνης, γι’ αυτό φταίνε οι υπουργοί.

Αν πάλι οι υπουργοί παρασύρθηκαν από ουτοπίες και πίστεψαν ότι μπορούν μέσω της δραχμής και του εθνικού απομονωτισμού να δικαιώσουν την καταραμένη ήττα του υπαρκτού σοσιαλισμού, πρόβλημά τους. Δεν είναι ζήτημα του ελληνικού λαού τα τραύματα που άφησε μια ήττα στον καθένα. Σε κάθε περίπτωση, ένα είναι βέβαιο. Η εικόνα του Λαφαζάνη θρυμματίστηκε. Επεσε πολύ στα μάτια μας με την ανευθυνότητά του. Πάρα πολύ. Κρίμα.

Μανώλης Κοττάκης