Η Ν.Δ. έχασε από τα αποδυτήρια. Η θλιβερή εικόνα της τις τελευταίες δύο εβδομάδες και οι πρωτοφανείς κόντρες για τη διαδικασία εκλογής νέου αρχηγού την κόντυναν ακόμα περισσότερο στην ελληνική κοινωνία και την οδηγούν σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή! Ο,τι κι αν γίνει από εδώ και πέρα, το κόμμα θα βγει βαριά τραυματισμένο, τόσο ως προς τα ποσοστά του όσο και ως προς τη συνοχή του.
Η ιστορική παράταξη που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έχει χάσει, πρώτα απ’ όλα, τη σοβαρότητά της. Δεν πείθει πως έχει τις λύσεις για τη χώρα και τώρα πλέον δεν πείθει ούτε ότι μπορεί να αποτελέσει (στο μέλλον) αξιόπιστη εναλλακτική λύση. Αν στη Ν.Δ. δεν μπορούν καν να συνεννοηθούν για το πώς θα εκλέξουν αρχηγό, πώς θα διαχειριστούν αύριο μεθαύριο τις τύχες της πτωχευμένης και δεμένης χειροπόδαρα Ελλάδας;
Η σοβαρότητα, βέβαια, χάθηκε πριν από την έναρξη της προεκλογικής περιόδου, με τις γελοιότητες του «τρεχαλατζή» Αδωνι Γεωργιάδη, τις οποίες οι πάντες ανέχτηκαν. Συνεχίστηκε με δηλώσεις που προκάλεσαν θυμηδία (όπως αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη, που είπε ότι δεν χαιρόταν όταν έκανε απολύσεις) και ολοκληρώθηκαν με τα τερτίπια του κ. Μεϊμαράκη στις συνεδριάσεις της ΚΕΦΕ και τις πεζοδρομιακές ύβρεις του! Η εκτόνωση των δύο τελευταίων ημερών είναι «στάχτη στα μάτια», γιατί το παρασκήνιο «βράζει».
Εδώ ο κόσμος καίγεται και αυτοί ασχολούνται με μικρότητες. Κάνουν προσωπικά παιχνιδάκια, όταν στη Βουλή περνούν «σημεία και τέρατα» στο πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα. Και, σε τελική ανάλυση, τι μήνυμα στέλνουν στον ελληνικό λαό; Οτι το μόνο που τους καίει είναι το ποιος θα καθίσει στην καρέκλα του αρχηγού;
Το κόμμα αυτό μοιάζει να είναι τελειωμένο! Μπορεί να ακούγεται βαρύς ο χαρακτηρισμός, όμως, έτσι όπως τα έκαναν οι υποψήφιοι, δεν υπάρχει γυρισμός. Η Ν.Δ. απώλεσε ήδη τη δυναμική που θα της προσέδιδε η εκλογή νέου αρχηγού.
Εκαψε το πιο δυνατό «χαρτί» για την «ανάστασή» της, πριν καν το χρησιμοποιήσει. Ακόμα και στην περίπτωση νίκης του Απ. Τζιτζικώστα (που, πράγματι, μπορεί να φέρει «φρέσκο αέρα», αφού αποτελεί το μοναδικό καινούργιο πρόσωπο στην κεντρική σκηνή από τους τέσσερις), τα βαριά λόγια που ακούστηκαν αυτές τις ημέρες και η εικόνα αποσύνθεσης δεν θα ξεχαστούν. Κυρίως, επειδή θα πρέπει ως εξωκοινοβουλευτικός να πορευτεί με τους υπολοίπους! Δηλαδή, με όλους αυτούς που «ξιφομαχούν» αυτήν την περίοδο. Μπορεί να έχει τύχη η Ν.Δ. (εάν νικήσει ο Τζιτζικώστας) με ανοιχτές τις πληγές του διχασμού και τον αρχηγό στην… εξέδρα; Απίθανο.
Από την άλλη, αν νικήσει ο Αδωνις Γεωργιάδης ή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, οι προεκλογικές «πληγές» θα οδηγήσουν σε βέβαιη διάσπαση, ειδικά από τη στιγμή που η ατζέντα τόσο του ενός όσο και του άλλου δεν είναι καθολικά αποδεκτές.
Τέλος, σε περίπτωση επικράτησης του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, πώς θα τον «ανεχθούν» οι άλλοι τρεις, μετά το χάος που δημιούργησε αυτές τις ημέρες; Και, κυρίως, τι νέο μπορεί να φέρει, όταν κρίθηκε από τον λαό στις 20 Σεπτεμβρίου και έχασε πανηγυρικά;
Συμπερασματικά: Η Ν.Δ., έπειτα από όσα έγιναν, όποιον κι αν εκλέξει αρχηγό, είτε θα διασπαστεί είτε θα απαξιωθεί πλήρως από την κοινωνία και θα καταντήσει ΠΑΣΟΚ. Ακόμα κι αν αντέξει προσωρινά, σταδιακά θα αποψιλωθεί και θα οδηγηθεί στη συρρίκνωση μέσα από καβγάδες, υπόγειες συνωμοσίες και ίντριγκες. Μέχρι να προκύψει κάτι «νέο» για να την αντικαταστήσει!
Δημήτρης Ριζούλης