Και αν είχα μία ελάχιστη αμφιβολία σχετικά με το αν ήμουν αυστηρός στην κρίση μου για τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντι στη νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης για τα ΜΜΕ, αυτή διαλύθηκε κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας του Κοινοβουλίου, το Σάββατο. Παρακολούθησα τη συνεδρίαση στο σύνολό της σχεδόν και τα συμπεράσματά μου είναι απογοητευτικά όχι μόνο για την εικόνα που παρουσίασε η Κεντροδεξιά παράταξη, αλλά και για την εικόνα των υπόλοιπων κομμάτων, του ΣΥΡΙΖΑ προεξάρχοντος.
Η κυβέρνηση ανέλαβε -υποτίθεται- μία μείζονα πρωτοβουλία ρήξης με τα κατεστημένα, αλλά από τις τοποθετήσεις των κορυφαίων στελεχών της προέκυπτε στη δεύτερη ανάγνωσή τους ο δισταγμός, η αμφιβολία, η τάση για υποχώρηση, ο συμβιβασμός.
Ηταν μία από τις πλέον περίεργες συνεδριάσεις Βουλής που έχω παρακολουθήσει ποτέ. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, απών κατά το μεγαλύτερο μέρος της, δεν έλαβε τον λόγο. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης μίλησε, αλλά για να αφήσει μία χαραμάδα τροποποίησης της αυστηρής διάταξης για τις εγγυητικές επιστολής συμμετοχής στον διαγωνισμό. Ο αρμόδιος υπουργός Νίκος Παππάς, αν και ρωτήθηκε από τον βουλευτή Σερρών Κώστα Καραμανλή πότε θα δοθούν οι άδειες, απέφυγε να απαντήσει, δίνοντας την εντύπωση ότι θέλει να αξιοποιήσει τον νόμο για να κρατά ομήρους τα κανάλια. Μέλη της κυβέρνησης μίλησαν ελάχιστα. Πλην των θαρραλέων Πάνου Καμμένου και Σταύρου Κοντονή, οι υπόλοιποι εξαφανισμένοι. Της συνεδρίασης προήδρευσε -εξαιρετικά- ο αντιπρόεδρος της Βουλής Τάσος Κουράκης, όχι ο Νίκος Βούτσης.
Την περίεργη αυτή εικόνα της κυβέρνησης, που θέλει να συγκρουστεί αλλά δείχνει έτοιμη να βάλει νερό στο κρασί της, συμπλήρωσε η μελαγχολική εικόνα της αντιπολίτευσης. Η Ν.Δ. σε όλη σχεδόν τη συνεδρίαση, με εξαίρεση την κατάληξή της, είχε ως «αρχηγό» τον εισηγητή της, συμπαθή βουλευτή Ηρακλείου Λευτέρη Αυγενάκη. Οι κορυφαίοι εξαφανισμένοι, τα πρώτα έδρανα άδεια. Οσοι θέλησαν να μιλήσουν το έκαναν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, καλύτερη όλων η ομιλία του Αδωνη, αλλά μέχρις εκεί.
Πλην ελαχίστων, ουδείς είχε το σθένος να υπερασπιστεί τον βασικό μέτοχο Καραμανλή. Το όνομα του πρώην πρωθυπουργού αναφέρθηκε στην αίθουσα από τον βουλευτή Κιλκίς Γιώργο Γεωργαντά, τον πρόεδρο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Πάνο Καμμένο και τον γραμματέα της Χρυσής Αυγής Νίκο Μιχαλολιάκο. Απορούσαν, δε, μετά ταύτα γιατί ο Καραμανλής απείχε από την ψηφοφορία, μα γιατί δεν αναγνωρίζει τον χώρο του. Απλή είναι η απάντηση (απορώ πώς τους ζητούν να «γυρίσει» με τέτοια μυαλά). Η ρητορεία των βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης -πλην εξαιρέσεων- διαπνεόταν από αφόρητη θεσμολαγνεία, που παρέβλεπε προκλητικά την ουσία. Δεν ήταν πρόβλημα που και η διαπλεκόμενη ενημέρωση οδήγησε στη χρεοκοπία, ήταν πρόβλημα που αλλάζει η σύνθεση του Ραδιοτηλεοπτικού και που υπουργός θα ορίσει αριθμό αδειών.
Αντιληπτό βεβαίως, γιατί μην τυχόν στενοχωρήσουμε κανέναν και χάσουμε το στασίδι, αλλά μακριά -πολύ μακριά- από το λαϊκό αίσθημα. Δεν ήταν πρόβλημα που αξιωματούχος κατηγορείται ότι έβαλε στο συρτάρι πρόστιμο ύψους 78.000.000 ευρώ σε διαπλεκόμενη επιχείρηση, πρόβλημα είναι ο τρόπος αντικατάστασής του, «αντιθεσμικός». Πολύ μακριά από το λαϊκό αίσθημα κι αυτό. Οσον αφορά τα υπόλοιπα κόμματα, χαμηλές πτήσεις: Καμία έκπληξη για τη στάση Ποταμίου – ΠΑΣΟΚ (η Φώφη εξελίσσεται πάντως). Η Χρυσή Αυγή με τις εκκρεμότητές της δεν έχει πολυτέλειες έντασης, ενώ η Ενωση Κεντρώων σε αναγνωριστικό παιχνίδι.
Τελικό συμπέρασμα: Ναι, αυτή η Βουλή θα πάει μακριά, είναι τέτοια η σύνθεσή της που επιτρέπει τις νεκραναστάσεις. Είναι φανερό όμως ότι φοβάται τις στραβές και απέχει μίλια από τις αγωνίες της κοινωνίας. Από τις αρχές του 2016 οι συσχετισμοί στο Κοινοβούλιο δεν θα βρίσκουν αντιστοίχιση στο εκλογικό σώμα. «Αλλού η θάλασσα και αλλού το πλοίο», που λέει και ο Λάκης Λαζόπουλος.
Μανώλης Κοττάκης
Μ.Η.Τ. 232120