Σαν χιονοστιβάδα απευθείας από τις Αλπεις έσκασε πάνω στα κεφάλια μας η πρόβλεψη της ελβετικής ερευνητικής εταιρίας Prognos AG, που δημοσίευσε η γερμανική εφημερίδα «Die Welt». «Η Ελλάδα θα επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα το 2034!.. Εως τις αρχές του 2020 η ελληνική οικονομία θα συρρικνώνεται κατά 0,8% ετησίως με τα ποσοστά ανεργίας στα ύψη» αναφέρει η σχετική έρευνα, η οποία αφήνει ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Ιδιαιτέρως επισημαίνει: «Χωρίς πραγματικό “κούρεμα” χρέους η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να σταθεί στα πόδια της», δηλαδή ακριβώς αυτό που απορρίπτουν σταθερά η ευρωζώνη και ο κ. Β. Σόιμπλε.
Περίπου την ίδια προειδοποίηση μάς είχε απευθύνει από το 2010 ο μακαρίτης Τομάζο Σκιόπα. Ο επιφανής Ιταλός οικονομολόγος, υπουργός Οικονομικών σε κυβέρνηση του Ρομάνο Πρόντι, προέβλεπε ότι θα χρειαστούμε 10-15 χρόνια για να βγούμε από την κρίση. Είκοσι χρόνια η μία πρόβλεψη, δεκαπέντε η άλλη, τα πιάσαμε τα… σαράντα! Μόνο, έτσι όπως πάει το πράγμα, να μη μας γίνουν και… καλά σαράντα μέχρι τον ερχομό της ανάπτυξης, μακριά από μας!
Πέντε χρόνια τώρα κάνουμε ό, τι μπορούμε για να επαληθεύσουμε αυτά τα εφιαλτικά σενάρια. Ακριβέστερα δεν κάνουμε τίποτα! Απλώς πελαγοδρομούμε, με κάθε «κυβέρνηση-νονό» να «βαφτίζει ιδεολογικά» και τα αδιέξοδα δρομολόγια που επιλέγει. Η κοινωνία μας φυτοζωεί, για να μην πω αργοπεθαίνει. Μεταξύ ανεργίας, φορολογίας και «κόκκινων» δανείων σε δυσθεώρητα ύψη, παρακολουθούμε τις νεότερες γενιές στην καλύτερη περίπτωση να μεταναστεύουν, στη χειρότερη και πιο συνηθισμένη να χάνονται εντός και επί τα αυτά.
Αν δούμε λίγο ειλικρινά την εικόνα μας, είμαστε μια χώρα που γερνάει, με ρεκόρ συνταξιούχων, πρωταθλήτρια στο ποσοστό ατόμων που εξαρτώνται από το κράτος για την επιβίωσή τους, ουσιαστικά δίχως τράπεζες και δίχως καμία ενθάρρυνση της ντόπιας επιχειρηματικότητας, ένα τοπίο εχθρικό για κάθε ξένη επένδυση. Ας μην ακουστεί υπερβολικό, αλλά έχουμε χάσει επαφή με το πώς λειτουργεί και εξελίσσεται όλος ο υπόλοιπος πλανήτης!
Την τεράστια ευθύνη γι’ αυτό φέρει συνολικά το πολιτικό σύστημά μας. Οι πρώην εξέθρεψαν και κανάκεψαν όλες τις παθογένειες που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Οι νυν όχι μόνο πλειοδοτούσαν σε λαϊκισμό όντες στην αντιπολίτευση, αλλά κυρίως ευρισκόμενοι στην εξουσία, αντί για ανατροπές και ρήξεις, ιδεολογικοποιούν τις αγκυλώσεις που οδήγησαν στα αδιέξοδα και την καταστροφή.
Κατά συνέπεια, στον αντίποδα του υπόλοιπου κόσμου εμείς: απεχθανόμαστε τις ανοιχτές αγορές και τον ανταγωνισμό, δεν θέλουμε να διαμορφώσουμε ένα αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο για την ιδιωτική οικονομία και τις επενδύσεις και, για να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα, έχουμε μια εντελώς παραμορφωμένη, στρεβλή αντίληψη για το πώς λειτουργούν οι διεθνείς σχέσεις σε όλα τα επίπεδα.
Αυτά τα τρία ελλείμματα συνιστούν δομικές αδυναμίες στην προσπάθειά μας να συγκροτηθούμε ως σύγχρονο κράτος και κοινωνία. Τόσο εκρηκτικές, μάλιστα, ώστε, και αν ακόμα ως διά μαγείας εξαφανιζόταν το δημόσιο χρέος μας, σε λίγα χρόνια εξαιτίας τους, θα βρισκόμασταν πάλι στην ίδια τραγική κατάσταση. Οσο αυτό δεν γίνεται αντιληπτό, δεν υπάρχει σωτηρία.
Γιώργος Κ. Στράτος
*Δικηγόρος- δημοσιογράφος
Μ.Η.Τ. 232120