Η μετάλλαξη της Αριστεράς και ο διπλός οριστικός συμβιβασμός
Η 9η Μαΐου θα καταγραφεί ως σημαντική ημέρα για τον ιστορικό του μέλλοντος, όχι όμως για τους γνωστούς λόγους: Μέρα της Ευρώπης, νίκη του σοβιετικού στρατού κατά του Χίτλερ κ.λπ. Αλλωστε ό,τι κέρδισαν με τα όπλα οι κομμουνιστές στο Βερολίνο το χάνουν στις κάλπες σε όλη την ανατολική Ευρώπη από τους εθνικιστές.
Η 9η Μαΐου θα καταγραφεί για την Ελλάδα ως η ημέρα της διπλής συνθηκολόγησης: Η Αριστερά συμβιβάστηκε οριστικά με την ελεύθερη οικονομία, χάνοντας τελεσίδικα το πιο σημαντικό στοιχείο της ιδεολογικής ταυτότητάς της. Η Δεξιά και το ευρύτερο σύστημα συμβιβάστηκαν πάλι με την ιδέα ότι πρέπει να συμβιώσουν με το «αριστερό» μόρφωμα, το οποίο πολέμησαν ανηλεώς ενάμιση χρόνο, προκειμένου να το καταστήσουν παρένθεση. Οι δυνάμεις της διαπλοκής έριξαν λευκή πετσέτα.
Η συνθηκολόγηση θα έχει επιπτώσεις και για τις δύο πλευρές. Η Αριστερά πρέπει να συνηθίσει στην ιδέα ότι δεν είναι Αριστερά, αλλά κάτι άλλο. Τα μέτρα που ψήφισε στη Βουλή η ίδια άλλες εποχές τα χαρακτήριζε νεοφιλελεύθερα: Κάνει ιδιωτικοποιήσεις, μειώνει μισθούς, δεσμεύει δημόσια περιουσία υπέρ δανειστών. Η μετάλλαξή της είναι ένα οδυνηρό μάθημα και για την ίδια και για τους Ελληνες που είχαν την περιέργεια να τη «γνωρίσουν». Κατά τούτο, ό,τι συνέβη τον φετινό Μάιο σφραγίζει το τέλος της Μεταπολίτευσης. Αυτή άρχισε με τη νομιμοποίηση της Αριστεράς από τη Δεξιά το 1974 (ΚΚΕ) και κλείνει με τη νομιμοποίηση της δεξιάς φιλελεύθερης ιδεολογίας από την Αριστερά το 2016.
Εκτός από την Αριστερά, όμως, συνθηκολόγησε και το σύστημα, αποδεχόμενο την επικράτηση Τσίπρα στη μάχη των συσχετισμών. Σενάρια για Grexit, οικουμενική, εκλογές, ηρωική έξοδο κ.λπ., τα οποία για μήνες γίνονταν «είδηση» σε πρωτοσέλιδα της διαπλοκής, διαψεύστηκαν παταγωδώς. Ο ίδιος έχω τη συνείδηση ήσυχη ότι ποτέ δεν σας παραπλάνησα. Τα πάντα στη ζωή πρέπει να κάνουν τον κύκλο τους φυσιολογικά, όχι ανώμαλα. Από εδώ και πέρα, μετά τη διπλή συνθηκολόγηση ξεκινά μια διπλή μάχη: Η μάχη της οικονομίας και η μάχη των θεσμών. Την πρώτη δύσκολα θα την κερδίσει η κυβέρνηση, τα πράγματα μόνο χειρότερα μπορούν να πάνε. Τη μάχη των θεσμών (Σύνταγμα, ΜΜΕ, εκλογικός νόμος, Δικαιοσύνη, κάθαρση) έχει κάποιες πιθανότητες να την κερδίσει. Υπό την προϋπόθεση της συναίνεσης όμως. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αναζητήσει την αριστεροσύνη που έχασε με τα Μνημόνια στις ρυθμίσεις για το θεσμικό εποικοδόμημα (Σύνταγμα), τότε θα χάσει και τη δεύτερη μάχη. Από εκείνον εξαρτάται ποιους θα έχει δίπλα και ποιους απέναντι.
Μανώλης Κοττάκης