Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν ότι η πραγματικότητα που βιώνουν οι πολίτες οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν είναι σκληρή και δύσκολη. Τα εκκαθαριστικά είναι… φωτιά, ο ΕΝΦΙΑ έρχεται, οι συντάξεις κόβονται, η αύξηση του ΦΠΑ φέρνει ακρίβεια, η αγορά μαραζώνει καθημερινά, τα εθνικά θέματα δεν πάνε καλά και οι δυσαρεστημένοι αυξάνονται και πληθύνονται.
Γι’ αυτό επιλέγει τον μόνο δρόμο που έχει: τη φυγή προς τα εμπρός. Εκεί όπου το ιδεολογικό «συννεφάκι» τού δίνει το προνόμιο να διαχειρίζεται εκ του ασφαλούς τους πολιτικούς αντιπάλους του, όπου καθένας -για τους δικούς του λόγους- πέφτει στην «παγίδα» της αντιπαράθεσης σε ζητήματα που βολεύουν την κυβέρνηση. Ηδη στην αντιπολίτευση, αξιωματική και μη, το θέμα της εκλογής Προέδρου, ο διαχωρισμός Εκκλησίας – Κράτους, ο εκλογικός νόμος και άλλα ζητήματα προκαλούν αναταράξεις και διχογνωμίες.
Αυτό, όμως, δίνει πλεονέκτημα στον πρωθυπουργό, που επιδιώκει να αλλάξει την ατζέντα, μακριά από την καθημερινότητα. Μέχρι και με το… «Παραιτηθείτε» ασχολούνται στην αντιπολίτευση, αντί να επιχειρούν καθημερινά να αναδείξουν τι σημαίνουν για την καθημερινότητα των ανθρώπων όσα μνημονιακά μέτρα εφαρμόζει η κυβέρνηση. Και το χειρότερο: μέχρι σήμερα δεν έχουν καταφέρει να παρουσιάσουν συγκεκριμένες θέσεις, που θα έδειχναν στους πολίτες ότι υπάρχουν διαφορετικές απαντήσεις στις απαιτήσεις της τρόικας.
Ο Αλέξης Τσίπρας «στήνει» το σκηνικό σε περίπτωση που πάει σε εκλογές και η αντιπολίτευση, που του ζητά να… παραιτηθεί, στην ουσία τού δίνει γήπεδο για να παίξει μπάλα.
Από την άλλη, ο πρωθυπουργός, που ετοιμάζει και αυτός τα δικά του «Ζάππεια» υποσχόμενος μια δίκαιη κοινωνία κάπου στο απώτερο μέλλον -διότι για την ώρα η κοινωνία παραμένει «άδικη και κακούργα»-, όσο κι αν θέλει να πείσει ότι έχει τον τρίτο δρόμο για έξοδο από τα Μνημόνια, η αλήθεια είναι ότι τα βαρίδια είναι εδώ και τον κρατούν κολλημένο.
Και δεν θα αναφερθώ στα βαρίδια… εξωτερικού (θεσμοί και λοιποί παράγοντες), γιατί αυτά δεν φεύγουν εύκολα, όποιος κι αν έρθει στην κυβέρνηση. Αναφέρομαι στα βαρίδια εσωτερικού.
Οι δηλώσεις Φίλη (που τείνει να μεταμορφωθεί σε Ευάγγελο Γιαννόπουλο του ΣΥΡΙΖΑ), με όσα ισχυρίζεται αλλά και όσα πράττει σε θέματα Παιδείας αλλά και σε εθνικά ζητήματα, είναι ένας από τους μεγάλους πονοκεφάλους του Αλέξη Τσίπρα. Το ίδιο έχει συμβεί και με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Π. Πολάκη, η συμπεριφορά του οποίου τον αδικεί και τον εκθέτει, με αποτέλεσμα να έχει γίνει «κόκκινο πανί». Το ΥΠΕΞ αρχίζει και μπάζει… νερά σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, και δείχνει να χάνει κρίσιμες μάχες σε εθνικά θέματα. Και δεν θα αναφερθούμε σε ορισμένους βουλευτές που «πυροβολούν» αδέσποτα στα κανάλια, δείχνοντας μια αλαζονεία που γυρίζει το ρολόι στο χθες τού διχασμού… Γι’ αυτό λέμε: καλή η φυγή προς τα εμπρός, αλλά με τόσα βαρίδια γίνεται;
Νίκος Ελευθερογλου
Μ.Η.Τ. 232120