ΤΟ ΧΑΝΤΙΚΑΠ

Η οικογένεια Μητσοτάκη και η υπέρβαση που πρέπει να κάνει ο Κυριάκος

Η διαχρονική παρατήρηση της μακράς και θυελλώδους πολιτικής πορείας της οικογένειας Μητσοτάκη και ιδιαίτερα του γεννήτορά της Κωνσταντίνου δείχνει ποια είναι τα πλεονεκτήματά της, ποια τα μειονεκτήματά της και ποια παράδοση πρέπει να «σπάσει» ο Κυριάκος για να υπερβεί το μεγάλο πρόβλημά της, την έλλειψη διάρκειας.

Μπορεί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης να μεσουρανεί στον δημόσιο βίο από το 1946, αλλά ο συνολικός χρόνος παραμονής του σε αξιώματα (πρωθυπουργία – υπουργεία) είναι αναντίστοιχος του χαρακτηρισμού «Δεινόσαυρος». Δεινόσαυρος της πολιτικής υπήρξε, ναι, δεινόσαυρος του Κοινοβουλίου αναμφισβητήτως, δεινόσαυρος της διακυβέρνησης όμως όχι. Οι Μητσοτάκηδες λοιπόν ως πολιτική σχολή έχουν τα εξής χαρακτηριστικά:

Πρώτον, δεν είναι δημοφιλείς στις μεγάλες πλειοψηφίες, αλλά αρέσουν στις δυναμικές μειοψηφίες. Το ποσοστό του σκληρού πυρήνα των αφοσιωμένων οπαδών τους στο σύνολο της κοινωνίας πάντα εκινείτο μεταξύ 3%-5%, όσο τα ποσοστά του κόμματος Νεοφιλελευθέρων και της Δημοκρατικής Συμμαχίας. Ενδεικτικό της έλλειψης μεγάλης δημοφιλίας Μητσοτάκη ήταν ότι στις πρώτες εκλογές του 1989 κυκλοφόρησε αφίσα του με την τότε ηγετική ομάδα της Ν.Δ. για να μη γίνεται focus στον ίδιο.

Δεύτερον, μέσα στη Ν.Δ. οι Μητσοτάκηδες συνήθως αμφισβητούνται μέχρι να επικρατήσουν, αλλά ακόμη και αν αυτό συμβεί η αμφισβήτηση συνεχίζεται. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε κάνει σπουδαία πολιτική, ιδεολογική και οργανωτική δουλειά στην παράταξη μεταξύ 1984-1988. Ωστόσο μέχρι το καλοκαίρι του 1988, όταν ξέσπασε το σκάνδαλο Κοσκωτά με την ψήφιση της επίμαχης τροπολογίας και αντιμετώπισε τα πρώτα προβλήματα υγείας ο Ανδρέας, το κόμμα ήταν σε αναταραχή. Ο Μητσοτάκης διέγραψε μέχρι και τον γαμπρό του Γεωργίου Ράλλη, Αναστάση Παπαληγούρα, προκειμένου να επιβληθεί. Είχε προηγηθεί το φιλοβασιλικό άνοιγμα με την αντικαραμανλική φράση «unfair το δημοψήφισμα».

Τρίτον, όταν οι Μητσοτάκηδες βρεθούν απέναντι στον στόχο, είτε αυτός είναι η αρχηγία είτε η πρωθυπουργία, συνήθως τον επιτυγχάνουν. Ακόμη και αν περάσουν από σαράντα κύματα. Ως αουτσάιντερ κέρδισε τη μάχη ο Κυριάκος, οι επικριτές του υποτίμησαν την πολιτική παράδοση της οικογένειάς του, το ίδιο λάθος κάνει τώρα και ο Τσίπρας.

Τέταρτον, οι Μητσοτάκηδες, παρά την ολοκληρωμένη αντίληψη που έχουν για τα πράγματα και την προβολή του επιχειρήματος ότι λένε σκληρές αλήθειες (αντιδημοτικά μέτρα έλαβε ο επίτιμος ως πρωθυπουργός, μνημόνιο ΠΑΣΟΚ ψήφισε η Ντόρα, Συμφωνία αλήθειας λανσάρει ο Κυριάκος), συνήθως αποτελούν τέκνο της συγκυρίας. Της συγκυρίας του σκανδάλου Κοσκωτά ο επίτιμος, της συγκυρίας μιας ρηχής αντικαραμανλικής συσπείρωσης στελεχών το 2016 ο Κυριάκος. Και επειδή είναι τέκνα της συγκυρίας συνήθως δεν έχουν διάρκεια στη διακυβέρνηση. Ιδού λοιπόν ποιο είναι το χάντικαπ που έχει να υπερβεί ο Κυριάκος, αν δεν θέλει να κερδίσει απλώς εκλογές.

Μανώλης Κοττάκης