Συμμόρφωση ή αφανισμός οι δύο επιλογές (σήμερα) για τον Ελληνισμό
Το ότι δεν δόθηκε καμιά απάντηση στην ανοικτή επιστολή που έλαβαν την προηγούμενη εβδομάδα όλοι οι βουλευτές δεν μου προκαλεί καμιά έκπληξη. Η νεκρική σιγή ήταν αναμενόμενη και, λίγο έως πολύ, αντανακλά στην ευθύνη που έχουν «οι εκπρόσωποι του λαού» για τη σημερινή κατάντια της ελληνικής κοινωνίας. Προφανώς, κανείς δεν αισθάνεται την ανάγκη να απολογηθεί ή κανείς δεν έχει συγκεκριμένο σχέδιο για το μέλλον. Ή έχει και το αποκρύπτει…
Το 1995 η Ζακλίν ντε Ρομιγί, κλασική φιλόλογος και ελληνίστρια, σε μια ομιλία της στην Πνύκα είχε πει: «Οι Ελληνες είχαν καταλάβει ότι η ιδιαιτερότητά τους ήταν να μην υποκλίνονται μπροστά σε άνθρωπο, να μη δέχονται την απόλυτη εξουσία. Πέρα των επιστημονικών, φιλοσοφικών, μεταφυσικών και άλλων ανακαλύψεων, διέθεταν και ένα πολύ συγκεκριμένο, αλλά ταυτόχρονα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Δεν έσκυβαν ποτέ, μα ποτέ, το κεφάλι».
Σήμερα, είκοσι ένα χρόνια μετά, αυτή η διαφορετικότητα των Ελλήνων έχει μπει στο στόχαστρο των οικονομικών ηγεμόνων της παγκοσμιοποίησης και των πολιτικών δορυφόρων-υποστηρικτών τους και στην Ελλάδα. Σε ελεύθερη απόδοση, συμμόρφωση ή αφανισμός είναι οι δύο επιλογές που έχει σήμερα ο Ελληνισμός, σύμφωνα με τους βαρόνους του χρήματος, τις πολυεθνικές, που έχουν επιβάλει τα θέλω τους μέσω των αποφάσεων που παίρνουν οι «δικές τους» κυβερνήσεις. Και για να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας, η ευθύνη που φέρουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας στην καθιέρωση των Μνημονίων (προϊόντα προδοσίας) στην Ελλάδα είναι εγκληματική. Είτε έβλεπαν την επέλαση των πολυεθνικών και δεν έκριναν σωστά το μέγεθος του κινδύνου είτε έκαναν τα στραβά μάτια και με τις πολιτικές τους συντόμευσαν τον δρόμο και απλούστευσαν την διαδικασία της απόλυτης κυριαρχίας τους.
Θα αναφέρω δύο απλά παραδείγματα της δολοφονικής -για τον εργαζόμενο και τον άνθρωπο- εφαρμογής της παγκοσμιοποίησης και τον τρόπο που αντιλαμβάνεται το επιχειρείν και την εργασία η νέα τάξη πραγμάτων ή, αλλιώς, οι θιασώτες του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, που στοχεύουν στην καθιέρωση του ολιγοπωλίου σε κάθε επίπεδο της οικονομίας και της επιχειρηματικότητας. Δύο πολυεθνικές εταιρίες, η Airbnb και η Uber (η μία χωρίς να διαθέτει ούτε ένα ιδιόκτητο δωμάτιο και η άλλη χωρίς να διαθέτει ούτε ένα όχημα για επιβατική μεταφορά), είχαν τους περισσότερους επισκέπτες και τις περισσότερες μετακινήσεις από οποιαδήποτε άλλη νόμιμη και εξειδικευμένη επιχείρηση στον τουριστικό και τον μεταφορικό τομέα, αντίστοιχα. Αν αναρωτιέστε πώς και πόσο φορολογήθηκαν οι συγκεκριμένες πολυεθνικές για τις υπηρεσίες που παρείχαν, σας ενημερώνω ότι δεν… Ναι, καλά καταλάβατε.
Οι συγκεκριμένες εταιρίες δεν πρόσφεραν φορολογικά ούτε ένα ευρώ όχι μόνο στο ελληνικό κράτος, αλλά σε καμιά χώρα του κόσμου. Ντυμένες με τον μανδύα της «συνεργατικής οικονομίας», που προσπαθούν να νομιμοποιήσουν τα νεοφιλελεύθερα κέντρα των Βρυξελλών και της Αμερικής, σκοτώνουν κάθε μέρα τη μικρομεσαία επιχείρηση και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Οσο για το χρήμα που συσσωρεύεται, αυτό καταλήγει στα ταμεία των πολυεθνικών και από εκεί στους τραπεζικούς λογαριασμούς λίγων και εκλεκτών.
Αλήθεια, στη «συμφωνία αλήθειας» (και μεταρρυθμίσεων), που προπαγανδίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, υπάρχει πρόβλεψη ή σχέδιο αποφυγής της καρτελοποίησης της τουριστικής βιομηχανίας και της επιβατικής μεταφοράς; Συμφωνεί με τα νέα επιχειρηματικά πρότυπα, που βασίζονται στη φοροδιαφυγή και την καταπάτηση της νομοθεσίας που ισχύει; Υιοθετεί πολιτικές που καταλήγουν στην απώλεια ιδιοκτησίας και στην δημιουργία επαιτών-εργατών, που θα αναζητούν ένα κομμάτι ψωμί από τα αφεντικά της παγκόσμιας οικονομίας (πολυεθνικές); Θεωρεί ότι η απόλυτη κυριαρχία των καρτέλ και των ολιγοπωλίων επηρεάζει αρνητικά τη δημοκρατία, την εθνική κυριαρχία, την ελευθερία και το μέλλον αυτής της χώρας;
Εμείς έχουμε την υπομονή να περιμένουμε τις απαντήσεις κάθε βουλευτή, από όποιον χώρο και αν προέρχεται. Εσείς, έχετε τη διάθεση να ακούσετε τις φωνές απόγνωσης της ελληνικής κοινωνίας;
ΥΓ.: Σε ό,τι αφορά τις τηλεοπτικές άδειες, η αντιπρόταση παραπέμπει… σε αυτορύθμιση της αγοράς και, μάλιστα, στην απόλυτη εκδοχή της. Η μονοδιάστατη και η κατευθυνόμενη ενημέρωση -αρχικά, από τα κρατικά κανάλια και μετά από τα ιδιωτικά- κράτησαν στο σκοτάδι τον ελληνικό λαό και βοήθησαν στη δημιουργία μιας αλληλοεκβιαστικής σχέσης μεταξύ πολιτικών και επιχειρηματιών. Η ουσία είναι πως το τηλεοπτικό σκηνικό στήθηκε με τέτοιο τρόπο που εξυπηρετούσε -κι ακόμη εξυπηρετεί- μόνο τη διαπλοκή. Με τις αλήθειες… δεν ασχολήθηκε κανείς.
ΥΓ. 1: Είναι επιβεβλημένη πλέον η ίδρυση ενός φορέα που θα υπερασπίζεται την κοινωνία και ως σύνολο και ως μονάδα (άνθρωπος). Η υπενθύμιση ότι η οικονομία πρέπει να υπηρετεί τον άνθρωπο, ότι η εργασία πρέπει να δικαιώνεται και ότι ο ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός είναι η ιδεολογία που προστατεύει τη δημοκρατία και προάγει αξίες, όπως η ελευθερία και η δικαιοσύνη, πρέπει να γίνει πυκνότερη και εντονότερη.
Θύμιος Λυμπερόπουλος
Μ.Η.Τ. 232120