EU? FOR WHAT?

O προκλητικός Εντι Ράμα και η απάντηση που θα λάβει από την Ελλάδα

Η γονατισμένη Ελλάς ακόμη μπορεί! Μπορεί να γίνεται σεβαστή ακόμη και αν κομπλεξικοί γείτονες τη θεωρούν πρώτης τάξεως θύμα λόγω της οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται. Και μπορεί αυτή η Ελλάς να γίνεται σεβαστή επειδή ένας ξεροκέφαλος Μακεδόνας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, την έβαλε με το ζόρι στην ευρωπαϊκή οικογένεια το 1980. Μπορεί επίσης γιατί ένας άλλος ξεροκέφαλος Μακεδόνας, ο Κώστας Καραμανλής, συνέδεσε την ενταξιακή πορεία γειτονικών χωρών προς την Ε.Ε. με τις αρχές της καλής γειτονίας. Οχι με τα κριτήρια της Κοπεγχάγης στα οποία αρκούνταν ο Παπανδρέου.

Ξεκινώ το σημερινό σημείωμα έτσι, μετά την προσεκτική παρακολούθηση της συνέντευξης που έδωσε στον εξαιρετικό Αλέξη Παπαχελά (σεμινάριο ο τρόπος που ρωτούσε) ο δήθεν «Ευρωπαίος» πρωθυπουργός της Αλβανίας Εντι Ράμα. Το τσιράκι του Ερντογάν. Καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης έπαιζε τον άνετο ευρωπαϊστή ο οποίος επιθυμεί να λύσει με διάλογο όλα τα προβλήματα με την Ελλάδα, και έδινε παραπειστικές εξηγήσεις για κάθε θέμα που ταλαιπωρεί τις ελληνοαλβανικές σχέσεις (ΑΟΖ, ελληνική μειονότητα, Τσαμουριά, άρση εμπολέμου, στρατιωτικό νεκροταφείο για πεσόντες 1940).

Οταν όμως ήρθε η ώρα να απαντήσει στο ερώτημα για τυχόν ελληνικό βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, σκοτείνιασε. Εκλεισε τα μάτια του, έσκυψε ελαφρώς το κεφάλι προς τα κάτω για να σκηνοθετήσει την απάντηση και ξεστόμισε ηθοποιίστικα ένα απεγνωσμένο «Veto? For what?». Σε αυτό το σημείο κατέρρευσε ο «Ευρωπαίος» Ράμα, ο οποίος προσπάθησε να καταστήσει αντικείμενο διμερούς διαπραγμάτευσης πακέτου όλες τις διαφορές με την Ελλάδα. Η Ελλάδα όμως είναι ένα παλαιό μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και οι διαφορές μαζί της είναι διαφορές της Αλβανίας με την Ευρώπη.

Οποιος ντεμέκ Ευρωπαίος επιχειρεί να παίξει παιχνίδια εις βάρος αυτού του παλαιού μέλους (παρέα με ανθέλληνες επιτρόπους όπως ο Αυστριακός Χαν) πρέπει να ξέρει ότι θα έρθει μια στιγμή που κάποιος Κοτζιάς θα ερωτηθεί σε Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και θα απαντήσει -πιθανώς- με ένα μεγαλοπρεπές «όχι».

Για να μάθει ο Ράμα -και κάθε Ράμα- πως όσους νταβατζήδες και να έχεις μαζί σου, Αμερικανούς ή Τούρκους, δεν λύνονται έτσι τα προβλήματα. Για να μάθει πως, όταν επισκέπτονται τα Τίρανα Ελληνες υπουργοί Εξωτερικών, θα βάζει τους Τσάμηδες να χαιρετούν σε στάση προσοχής αντί να ενθαρρύνει εμπρηστικά συνθήματα. Για να καταλάβει, τέλος, ότι ανύπαρκτα μειονοτικά ζητήματα (Τσαμουριά) καθώς και όνειρα για «Μεγάλες Αλβανίες» έχουν κόστος, όταν θέλεις να περάσεις τις πύλες της Ευρώπης: Θα αντιμετωπίζεις πάντα τον κίνδυνο να ακούσεις έναν Ελληνα υπουργό να σε ρωτά: «EU? For what?»

Μανώλης Κοττάκης