ΔΙΠΛΗ ΠΑΓΙΔΑ

H θετική στάση της Ν.Δ. και η τακτική που θα ακολουθήσει ο πρωθυπουργός

Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ευτυχώς η Ν.Δ. άκουσε τα καμπανάκια που χτύπησαν οι ψηφοφόροι της και τελικά ψήφισε την τροπολογία για το βοήθημα στους συνταξιούχους. Δεν είναι δυνατόν να μιλάς για τον «ξεχασμένο άνθρωπο», να υπενθυμίζεις ότι είσαι λαϊκό κόμμα και να μην ψηφίζεις παροχή που βελτιώνει κάπως τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.

Χαίρομαι που ο Κυριάκος το κατάλαβε και απομόνωσε τους μίζερους. Χαίρομαι όμως για ακόμη έναν λόγο:

Η συνολική στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης αυτή την περίοδο είναι θετική για τον τόπο. Η συναίνεση της Ν.Δ. στην ανάδειξη πέντε ανεξάρτητων Αρχών, η θετική ψήφος της στο νομοσχέδιο για την αδειοδότηση επιχειρήσεων, η πρόταση για τη δημιουργία Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας είναι βήματα που καθιστούν εξ αντικειμένου τη Ν.Δ. δύναμη ευθύνης. Καμία σχέση με την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, ακόμη και σήμερα δεν θα αποφύγω μερικές γενικές παρατηρήσεις για το πλαίσιο εντός του οποίου διεξάγεται ο πολιτικός αγώνας.

Η πρώτη: Τα αίματα έχουν ανάψει, η ατμόσφαιρα τείνει να αλλάξει. Η ανάλυση της Πειραιώς προ εβδομάδων ήταν ότι υπάρχει κλίμα παραίτησης στην κοινωνία, ότι η κυβέρνηση αποτελεί «πολιτικό πτώμα» και ότι ο κίνδυνος είναι να θεωρήσει ο κόσμος «πτώμα» όλο το πολιτικό σύστημα.

Αυτό μπορεί και να μην ισχύει πλέον. Το στρατηγικό πλαίσιο σύγκρουσης με τους δανειστές που επιλέγει ο Τσίπρας ζωντανεύει το «πτώμα» και μπορεί να εγκλωβίσει άνετα την παράταξη σε περίπτωση εκλογών, ειδικά στο σκέλος της λιτότητας, όχι των μεταρρυθμίσεων. Αν στηθούν κάλπες, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να ενοχοποιήσει τη Ν.Δ. ως ύποπτη συμπόρευσης με τον Τόμσεν.

Με στόχο όχι να της ανακόψει την πρωτιά -αυτό δεν αλλάζει-, αλλά να βάλει εμπόδιο στην πρωθυπουργία Μητσοτάκη. Ηδη, αν παρατηρήσει κανείς τον απελευθερωμένο Τσίπρα της Νισύρου σε σύγκριση με τον Τσίπρα της ΔΕΘ, θα καταλάβει τη διαφορά. Και να μην υποτιμάται ποτέ ο γεγονός ότι από το 2012 έως σήμερα ο μπαρουτοκαπνισμένος Τσίπρας έχει κάνει τέσσερις εκλογές με την ιδιότητα του υποψήφιου πρωθυπουργού.

Το δεύτερο πράγμα που πρέπει να προσέξει η Ν.Δ. είναι να μη φοβάται τον μεταρρυθμιστικό λόγο και να μη στρογγυλεύει, όταν ακόμη και τα λαϊκά στρώματα είναι ώριμα για την αλλαγή. Εξι στους 10 Ελληνες δεν απορρίπτουν τις απολύσεις στο Δημόσιο έπειτα από αξιολόγηση, ενώ αντίστοιχα είναι τα ποσοστά στις συλλογικές συμβάσεις. Ο κόσμος δουλειά θέλει, όχι θεωρία. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει τα θέματα αυτά για να συσπειρώσει τη βάση του, αυτός δεν είναι λόγος εγκλωβισμού της Ν.Δ. Τόλμη λοιπόν εδώ. Φιγιόν.

Mανώλης Κοττάκης