Το 2006 οι γιατροί διέγνωσαν ότι πάσχει από αυτισμό και ανακοίνωσαν στους γονείς του, Αχιλλέα και Δήμητρα, ότι πιθανότατα δεν θα καταφέρει ποτέ να μιλήσει. Τρία χρόνια αργότερα, ο πατέρας του τον άκουσε να πανηγυρίζει τα πρώτα του γκολ με τη φανέλα της ποδοσφαιρικής ομάδας Oshawa Challenge League για παιδιά με αυτισμό και άλλες αναπτυξιακές διαταραχές. Ο Γρηγόρης είπε τις πρώτες του λέξεις, έγινε ρεπορτάζ στην κρατική τηλεόραση του Καναδά, ενώ το περασμένο καλοκαίρι παρακολούθησε σεμινάριο σχεδιασμού ηλεκτρονικών παιχνιδιών και δημιούργησε το δικό του video game με αυτοκίνητα.
«Είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά του. Στο σεμινάριο συμμετείχαν παιδιά 14 ετών που δεν τα κατάφεραν. Ο Γρηγόρης είναι μόλις επτά και γύρισε στο σπίτι κρατώντας το cd με το παιχνίδι που έφτιαξε μόνος του. Πόσα παιδιά της ηλικίας του μπορούν να κάνουν το ίδιο;» λέει ο ομογενής Αχιλλέας Σταύρου, που τα τελευταία χρόνια έχει αφοσιωθεί σε μια διαδικτυακή «εκστρατεία» ενημέρωσης για τα παιδιά με αυτισμό και τις ιδιαίτερες ικανότητές τους.
«Θέλω να δώσω δύναμη σε συνανθρώπους μου και να δείξω σε όλους ότι αυτά τα παιδιά αξίζουν τον σεβασμό μας και μπορούν να πετύχουν πολλά». Οταν έμαθε για το πρόβλημα του γιου του, δεν γνώριζε σχεδόν τίποτα για τον αυτισμό. «Ήμουν στο σκοτάδι. Ευτυχώς η γυναίκα μου έδειξε μεγάλη δύναμη και ανέλαβε το μεγαλύτερο βάρος του αγώνα μας. Μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι κατάγεται από τη Σπάρτη» λέει με χαμόγελο.
Ο Γρηγόρης πήγε σε ειδικό σχολείο, ξεκίνησε θεραπείες για την ανάπτυξη της ομιλίας και των αισθήσεων και δραστηριότητες όπως κολύμβηση, μπόουλινγκ και καράτε. Οι ειδικοί που ανέλαβαν την παρακολούθησή του εντυπωσιάστηκαν από τη θέληση και την πρόοδο του. «Είναι σαν σφουγγάρι, απορροφά πολύ γρήγορα όσα του λένε. Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό, άλλα παιδιά χρειάζονται πολλές επαναλήψεις».
Σε ηλικία τεσσάρων ετών έκανε την πρώτη του προπόνηση στην ιππασία και έναν χρόνο αργότερα «ανακάλυψε» το ποδόσφαιρο με τη φανέλα της Challenge League. Η ομάδα του Γρηγόρη ιδρύθηκε το 1994 από την Τερέζα Γκραμπόφσκι, μητέρα ενός αγοριού με σύνδρομο Down. Εχει περισσότερα από 70 μέλη και διοργανώνει συχνά ποδοσφαιρικούς αγώνες, χωρίς σκορ, νικητές και ηττημένους. «Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να επικοινωνούν, να χαμογελούν, να είναι χαρούμενα. Φαίνεται μικρό βήμα, αλλά για εκείνα είναι τεράστιο».
Ο Αχιλλέας δεν θα ξεχάσει ποτέ την ημέρα που ο γιος του… έβαλε τις φωνές για να πανηγυρίσει ένα από τα γκολ που πέτυχε. Από τον ενθουσιασμό του για την αντίδραση του σιωπηλού μέχρι τότε Γρηγόρη, ανέβασε το σχετικό βίντεο στο YouTube, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον της κρατικής τηλεόρασης του Καναδά και περίπου 3.000 χρηστών του Διαδικτύου. Ακολούθησαν νέα βίντεο και το γκρουπ Gregory Stavrou inspires στο facebook, που έχει ήδη ξεπεράσει τα 400 μέλη. «Δεν θέλω τίποτα άλλο, μόνο να ενημερωθεί ο κόσμος και να σέβεται τα άτομα που πάσχουν από αυτισμό. Για το παιδί μου, ονειρεύομαι να έρθει η μέρα που θα απολαμβάνει τη ζωή του και θα μπορεί να αυτοσυντηρηθεί. Και εύχομαι κάποια στιγμή να γνωρίσει την πατρίδα του, την Ελλάδα».
Εχει φύλακα άγγελο τη μικρότερη αδελφή του
Ο φύλακας άγγελος του Γρηγόρη είναι η μικρότερη αδελφή του, Αναστασία. Γεννημένη το 2006, δεν τον αφήνει σχεδόν ποτέ μόνο. Στις βόλτες, στα παιχνίδια, στο ποδόσφαιρο, στην απόπειρά του να παίξει μπάσκετ ή να ξεσηκώσει τη γειτονιά μαθαίνοντας ντραμς, «τον ακολουθεί παντού και τον προστατεύει. Φαίνεται περίεργο, αλλά συμπεριφέρεται σαν δεύτερη μητέρα του. Μας δίνει μεγάλη δύναμη και ελπίδα ότι πάντα θα υπάρχει κάποιος να προσέχει τον γιο μας». Η Αναστασία ήρθε στη ζωή της οικογένειας σε μια πολύ δύσκολη χρονιά. «Το 2006 έπαθα καρδιακή προσβολή. Υστερα από έναν μήνα έγινε και η διάγνωση για τον Γρηγόρη».
Για τρεις μήνες ο Αχιλλέας δεν μπορούσε να εργαστεί λόγω προβλημάτων υγείας. Τον τελευταίο καιρό δουλεύει δίπλα στους γονείς του, 71 και 70 ετών, που σερβίρουν ελληνικό φαγητό στην παραδοσιακή ταβέρνα τους στο Οντάριο του Καναδά από το 1977. «Οικονομικά, περνάμε έναν γολγοθά. Η σύζυγός μου δεν έχει εισοδήματα επειδή πρέπει να πηγαίνει καθημερινά το παιδί για θεραπείες. Εκείνη είναι ο κινητήριος μοχλός της προσπάθειάς μας».
Με τη Δήμητρα γνωρίστηκαν το 1999 στο Τορόντο. «Αρραβωνιαστήκαμε, ζήσαμε πέντε μήνες εκεί και γυρίσαμε στην Ελλάδα ως το 2002». Ο Πειραιώτης Αχιλλέας επέστρεψε στην παλιά του δουλειά, μπάρμαν σε ξενοδοχείο στην Κω. «Δέκα χρόνια είχα περάσει στο νησί. Κάποια στιγμή κουράστηκα. Εξι μήνες δούλευα και τους υπόλοιπους ήμουν άνεργος. Τα συζητήσαμε και αποφασίσαμε να εγκατασταθούμε μόνιμα στον Καναδά, όπου ήδη ζούσαν οι γονείς μας. Οχι ότι είναι εύκολα εδώ, είναι πολλά τα έξοδα για τις θεραπείες».
Εκτός όμως από το οικονομικό, υπάρχουν κι άλλα εμπόδια στον «αγώνα ζωής» του Γρηγόρη. «Για να τον δεχτούν στο ειδικό σχολείο, μείναμε τρία χρόνια στη λίστα αναμονής. Τα παιδιά που τον βλέπουν στον δρόμο δεν παίζουν μαζί του, τον αποφεύγουν. Και ακόμα και μεγάλοι άνθρωποι, που ξέρουν ότι έχει πρόβλημα, δεν του συμπεριφέρονται σωστά. Δυστυχώς υπάρχει αδιαφορία και ρατσισμός απέναντι στους ανθρώπους με αυτισμό».
Εκστρατεία
Σε μια προσπάθεια να δώσει μεγαλύτερη δημοσιότητα στην «εκστρατεία» του, ο Αχιλλέας επικοινώνησε μέσω facebook με γνωστούς καλλιτέχνες και αθλητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως οι Puressence, οι Stavento, η Πέγκυ Ζήνα και ο πρώην ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ελλάδος Στέλιος Γιαννακόπουλος. «Φαίνεται ότι αγαπάς τον γιο σου περισσότερο από τη ζωή σου. Ο αυτισμός είναι πολύ παρεξηγημένος» απάντησαν στον «τοίχο» τους οι Puressence. «Το βίντεο είναι υπέροχο. Με συγκίνησες παρά πολύ!» έγραψε η Πέγκυ Ζήνα, όταν είδε την Αναστασία να τραγουδάει μία από τις επιτυχίες της και τον αδελφό της να προσπαθεί να ακολουθήσει τον ρυθμό. Ο Στέλιος Γιαννακόπουλος έμαθε την ιστορία του Γρηγόρη κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στον Καναδά. Ο φανατικός «γαύρος» Αχιλλέας δεν έχασε την ευκαιρία να τον συναντήσει και, εκτός από τη φανέλα και το αυτόγραφο που κράτησε για τον εαυτό του, πήρε στο σπίτι του τις θερμές ευχές του πρώην ποδοσφαιριστή για τον ξεχωριστό αγώνα του Γρηγόρη.
Η ταυτότητα της ασθένειας
Ο αυτισμός περιγράφεται από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων (ΕΕΠΑΑ) ως μια «ισόβια, επιστημονικά δυσεξήγητη νευροψυχιατρική αναπτυξιακή διαταραχή». Πρόκειται για μία από τις πιο περίπλοκες νευροψυχιατρικές διαταραχές, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας και συμπεριφοράς, εμποδίζει την ομαλή ανάπτυξη του ατόμου και το απομονώνει από τον υπόλοιπο κόσμο. Δεν επιδέχεται θεραπεία, παρά μόνο βελτίωση, που συνδέεται άμεσα με την έγκαιρη διάγνωση και τον βαθμό κατανόησης του προβλήματος από το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον του ατόμου που πάσχει.
Σύμφωνα με έρευνες επιστημόνων από τον Καναδά, τα πρώτα συμπτώματα είναι πιθανό να εμφανιστούν ακόμα και στους πρώτους έξι μήνες ζωής ενός παιδιού. Αλλά η διάγνωση γίνεται συνήθως στην ηλικία των δύο τριών ετών. Ο αυτισμός εμφανίζεται πιο συχνά στα αγόρια παρά στα κορίτσια, με αναλογία 4 προς 1, και εκδηλώνεται ως αδιαφορία για τη φυσική επαφή, έλλειψη ενδιαφέροντος για τους άλλους, αδυναμία έκφρασης, ένταξης σε ομάδα, αντίδρασης σε ερεθίσματα και συμμόρφωσης σε κανόνες, ασυνήθιστη χρήση της γλώσσας, επιθετικότητα ή προτίμηση σε μοναχικές δραστηριότητες. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, οι αυτιστικοί υπολογίζονται σε περίπου 535.000 σε όλο τον κόσμο, ενώ στη χώρα μας ο αριθμός τους πλησιάζει τους 60.000.
Γεράσιμος Κόντος
Μ.Η.Τ. 232120